رهاورد فراهانی (زادهٔ ۱۹ تیر ۱۳۶۲) که با نام گلشیفته فراهانی شناخته می‌شود، بازیگر ایرانی است. او دختر بازیگر، بهزاد فراهانی، است و فعالیت حرفه‌ای خود را با بازی در فیلم درخت گلابی (۱۳۷۶) آغاز کرد که برای آن برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم فجر شد. او در سال ۱۳۸۲ برای نقش‌آفرینی در اشک سرما نیز نامزد دریافت این جایزه شد و برای فیلم بوتیک جایزهٔ بهترین بازیگر زن از جشنواره سه قاره را کسب کرد.

فیلم درباره الی (۱۳۸۷) با نقش‌آفرینی فراهانی با تحسین همگانی منتقدان همراه بود و چندین جوایز و نامزدی در سراسر جهان را کسب کرد. او بعد از آن به پاریس، فرانسه رفت و در هیچ فیلم ایرانی کار نکرد. او در چندین فیلم پرمخاطب از قبیل یک مشت دروغ (۲۰۰۸)، خروج: خدایان و پادشاهان (۲۰۱۴)، دزدان دریایی کارائیب: مردگان حکایت نمی‌کنند (۲۰۱۷) و استخراج (۲۰۲۰) ظاهر شده‌است. فراهانی در جوایز سزار برای بازی در سنگ صبور (۲۰۱۲) نامزد دریافت جایزهٔ امیدبخش‌ترین بازیگر زن شد. همچنین فیلم پترسون (۲۰۱۶) با نقش‌آفرینی او، نقدهای مثبتی را از سوی منتقدان دریافت کرده‌است. او از اعضای آکادمی علوم و هنرهای سینما است.

زندگی و حرفه

اوایل زندگی و پیشرفت غیرمنتظره

رهاورد فراهانی در ۱۹ تیر ۱۳۶۲ در تهران به دنیا آمد. پدر او بهزاد فراهانی، بازیگر است و مادرش نیز فهیمه رحیمی‌نیا است. خواهر بزرگ‌تر او شقایق فراهانی، بازیگر است و برادرش آذرخش فراهانی، موسیقی‌دان و نقاش است. هنگامی که والدینش برای تهیهٔ شناسنامه او نام گلشیفته را ارائه کردند، ادارهٔ مربوط با این نام مخالفت کرد و به‌ناچار، نام شناسنامه‌ای او با نام شناخته شده او تفاوت پیدا کرد. او در ۱۶ سالگی درحالی که در یکی از خیابان‌های تهران قدم می‌زده‌است مورد حمله فردی بنیادگرا قرار می‌گیرد که به پشت وی اسید می‌پاشد و منجر به سوختگی او می‌شود. او فارغ‌التحصیل در رشتهٔ موسیقی است.

فراهانی فعالیت حرفه‌ای خود در سال ۱۳۷۶ با فیلم درخت گلابی به کارگردانی داریوش مهرجویی آغاز کرد. این فیلم به داستان نویسنده‌ای (همایون ارشادی) می‌پردازد که برای نوشتن کتاب جدیدش به باغ خانوادگی می‌رود و در آن‌جا شیفتهٔ دخترعمه‌اش، میم (فراهانی) می‌شود. فراهانی در مراحل پیش از تولید فیلم در هنرستان موسیقی مشغول به تحصیل بود و مادرش مخالف با بازیگر شدن او بود. دستیار کارگردان فیلم پس از جستجوی فراوان برای یافتن بازیگر مناسب برای نقش میم، روزی به خانه فراهانی رفت و با گرفتن عکس از او و نشان دادن آن به مهرجویی باعث شد که مهرجویی از او برای بازی در این نقش دعوت کند. علی‌اصغر کشانی از وبگاه نماوا نقش‌آفرینی او را تحسین کرد و آن را از «جذاب‌ترین و ماندگارترین نقش‌ها در تاریخ سینما» یاد کرد. او برای نقش‌آفرینی در این فیلم برندهٔ جایزهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره فیلم فجر شد، که در ۱۴ سالگی جوان‌ترین فردی است که این جایزه را به خود اختصاص داده‌است. او چند سال بعد در فیلم هفت پرده (۱۳۷۹) به کارگردانی فرزاد مؤتمن ایفای نقش کرد که هیچ‌وقت منتشر نشد. داستان فیلم در مورد چهار جوان است که هر کدام به دلایل خود به دزدی می‌پردازند.

یک مشت دروغ اولین فیلم خارجی بود که او در آن به ایفای نقش پرداخت. در نخستین پوستر رسمی این فیلم هالیوودی که از سوی کمپانی برادران وارنر منتشر شد، نام گلشیفته فراهانی در فهرست بازیگران فیلم در مقام چهارم و به عنوان نخستین بازیگر زن فیلم به چشم می‌خورد. لئوناردو دی کاپریو، راسل کرو و مارک استرانگ، بازیگرانی هستند که نام‌هایشان پیش از فراهانی در پوستر فیلم قرار دارد. جای اژدها به کارگردانی رولند جافه و خورشت آلو با مرغ به کارگردانی مرجان ساتراپی و ونسان پارونو از دیگر فیلم‌های او در خارج از ایران هستند.

وبگاه IMDb در روزهای پایانی ۲۰۲۰، فهرستی از محبوب‌ترین «ستاره‌های نوظهور» سینمای جهان طی ۱۲ ماه گذشته، منتشر کرد که فراهانی در ردهٔ هشت این فهرست، جای گرفته بود.

فراهانی در مجموعهٔ تلویزیونی علمی تخیلی هجوم (۲۰۲۱–اکنون) از شبکهٔ اپل تی‌وی پلاس نقش مادری را ایفا می‌کند که در حین حملات فرازمینی‌ها در حال تلاش برای حفاظت از خانواده خود است.او در ابتدا تمایلی به حضور در یک پروژهٔ تلویزیونی را نداشت اما بعد از اینکه فیلم‌نامهٔ آن را خواند و احساس می‌کرد که از یک فیلم بهتر است، پذیرفت تا این نقش را ایفا کند. مراحل ساخت این پروژه برای او سخت و طاقت‌فرسا بود. این مجموعه نقدهای ضد و نقیضی از طرف منتقدان دریافت کرده‌است. اندرو وبستر از د ورج نقش‌آفرینی پریشان او یکی از نکات برجسته این مجموعه دانست.او در سال ۲۰۲۱ در مجموعهٔ تلویزیونی فرانسوی وی‌تی‌سی حضور داشت.

فراهانی در فیلم برادر و خواهر ساختهٔ ارنو دپلشن در کنار ماریون کوتیار و ملویل پوپو ایفای نقش کرد. او بار دیگر نقش نیک خان از فیلم استخراج را در دنباله‌اش با عنوان استخراج ۲ ایفا خواهد کرد.

خوانندگی

گلشیفته فراهانی پس از خارج شدن از ایران در زمینهٔ خوانندگی نیز فعالیت کرد و ترانه‌هایی نظیر سکوت، جستجوی سرنوشت و جز تو را اجرا کرد. در آلبوم آخ از محسن نامجو، گلشیفته فراهانی در تنظیم، نواختن پیانو و همخوانی همکاری نمود.

فراهانی در سال ۲۰۱۴ میلادی در نماهنگ (تک‌آهنگ) پولا (Pola) با خوانندگی گروه فرانسوی جبرووکی ایفای نقش کرد

داوری جشنواره‌ها

• دعوت به همکاری در آکادمی اسکار: آکادمی علوم و هنرهای سینما (اسکار) از ۷۷۴ نفر برای عضویت در این آکادمی دعوت کرد که در میان آن‌ها نام گلشیفته فراهانی بازیگر زن ایرانی به چشم می‌خورد.^[۴۵]
• جشنوارهٔ لوکارنو: در سال ۲۰۱۰ و در شصت و سومین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم لوکارنو، گلشیفته فراهانی به عنوان عضو هیئت داوران این جشنواره انتخاب شد.
• جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم مراکش: فراهانی در سیزدهمین دورهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم مراکش در دسامبر ۲۰۱۳ جز هیئت داوران بود.
• جشنواره فیلم ونیز: گلشیفته فراهانی دو بار در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۳ به عنوان داور در جشنواره فیلم ونیز حضور داشت. او در شصت و سومین دوره (۲۰۱۰) به عنوان عضو هیئت داوران این جشنواره و در هفتادمین دوره (۲۰۱۳) به عنوان یکی از داوران بخش افق‌های این جشنواره برگزیده شد.
• جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم برلین: فراهانی در هفتاد و سومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم برلین که در سال ۲۰۲۳ برگزار شد، از اعضای اصلی هیئت داوران به ریاست کریستن استوارت بود.

جایزه‌ها

فیلم‌شناسی

فیلم

تلویزیون

تئاتر

اوریم دوغان (به ترکی استانبولی: Evrim Doğan‎؛ زادهٔ ۵ سپتامبر ۱۹۷۷) بازیگر اهل ترکیه است. او به خاطر مجموعه‌های تلویزیونی سوبات، حکایت ما و خواهر و برادرانم و فیلم سینمایی آیا این عشق است؟ شناخته شده‌است.

زندگی‌نامه و تحصیلات

دوغان در ۵ سپتامبر ۱۹۷۷ در شهر آنکارا متولد شد. پس از اتمام تحصیلات دبیرستان، وارد کنسرواتوار دولتی دانشگاه آنادولو شد و در سال ۲۰۰۲ در رشته بازیگری فارغ‌التحصیل شد.

حرفه

او ابتدا در سال ۲۰۰۴ فعالیت بازیگری خود را آغاز کرد. بعد از فارغ‌التحصیلی، اولین بازیگری خود را با نقش «پلین» در مجموعه تلویزیونی محله جنت انجام داد که پخش آن از شبکه شو تی‌وی در سال ۲۰۰۴ آغاز شد. او در نقش «آیفر یلدیز» بازی کرد در مجموعه تلویزیونی تو درم را بزن که بین سال‌های ۲۰۲۰–۲۰۲۱ از شبکه فاکس پخش شد. او هم‌اکنون در مجموعه تلویزیونی خواهر و برادرانم که از شبکه آ تی‌وی پخش می‌شود، نقش شخصیت گونول را بازی می‌کند.

زندگی شخصی

او پس از ۵ سال رابطه با دوست پسر بازیگر خود ینر اوزر، در سال ۲۰۲۲ ازدواج کرد.

داملاسو ایکیزوغلو (به ترکی استانبولی: Damlasu İkizoğlu‎؛ زادهٔ ۸ ژوئیه ۱۹۹۷) بازیگر اهل ترکیه است. در ایران به دلیل ایفای نقش در مجموعه‌های تلویزیونی خواهر و برادرانم و بابا شناخته شده‌است.

زندگی‌نامه و تحصیلات

ایکیزوغلو در ۸ ژوئیه ۱۹۹۷ در شهر آنتالیا به دنیا آمد. او از دانشگاه مرمره، دانشکده هنرهای زیبا، در رشته سینما و تلویزیون فارغ التحصیل شد. علاوه بر این، او دوره‌های بازیگری را در آتلیه BiTiyatro، صحنه آتلیه Cihangir و مرکز هنری Müjdat Gezen گذرانده است.

حرفه

ایکیزوغلو سال ۲۰۱۵ در سن ۱۷ سالگی با بازی در نمایشنامه موزیکال «شیر شاه» (Aslan Kral Müzikali) برای اولین بار در عرصه تئاتر حاضر شد و بازیگری را آغاز کرد. سپس سال ۲۰۱۷ در نمایشنامه کجا می‌ریم (Nereye Gidiyoruz) بازی کرد و همچنین سال ۲۰۱۹ در نمایشنامه عشاق باشکوه (Küskün Aşıklar) اثر مولیر در صحنه تئاتر حاضر شد.

او ابتدا کارش را با بازی در تبلیغات بازرگانی شروع کرد. سال ۲۰۱۹ برای تبلیغات تلویزیونی نوشابه اسپرایت و شرکت خدمات مالی و بانکداری ترکیه‌ای یاپی کردی بانک جلوی دوربین رفت.

بازیگری خود را از سال ۲۰۱۸ در سن ۲۰ سالگی با فیلم ارث آغاز کرد. در سال ۲۰۲۰ در مجموعه تلویزیونی بابل در نقش بوسه بازی کرد. سپس سال ۲۰۲۱ در مجموعه تلویزیونی خواهر و برادرانم در نقش ملیسا آتاکول ظاهر شد و به شهرت رسید و شناخته شد و در سال ۲۰۲۲ در مجموعه تلویزیونی بابا در نقش کبری ساروهانلی درخشید.

زندگی شخصی

ایکیزوغلو با اورال اوزر بازیگر ترک در رابطه است. او هم‌اکنون در شبکه‌اجتماعی اینستاگرام ۱٫۶ میلیون دنبال کننده دارد.

آثار

علی دایی (زادهٔ ۱۴ بهمن ۱۳۴۸) بازیکن بازنشسته و مربی فوتبال اهل ایران است. دایی در رده باشگاهی، علاوه بر بازی در لیگ ایران؛ سابقه حضور در لیگ‌های قطر، آلمان و امارات را نیز داشته است.

دایی با زدن ۱۰۹ گل در ۱۴۹ بازی ملی، بهترین گلزن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران شناخته می‌شود. او در نظرسنجی سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا و برنامهٔ تلویزیونی ۹۰ به ترتیب با کسب «۵۹ درصد» و «۷۳ درصد» آراء مخاطبین، به عنوان بهترین مهاجم تاریخ جام ملت‌های آسیا و بهترین مهاجم بعد از انقلاب در ایران انتخاب شد.‏ دایی با ثبت ۱۴ گل، رکورد بیشترین گلزنی در تمام ادوار جام ملت‌های آسیا را در اختیار دارد.

دایی در سال ۱۳۸۵ به عنوان بازیکن-مربی باشگاه سایپا، پا به عرصه مربی‌گری گذاشت. او در اسفند ۱۳۸۶ نیز به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب شد.

افتخارات

بازیکن

پرسپولیس

• جام آزادگان: ۱۳۷۴

بایرن مونیخ

• بوندس‌لیگا: ۹۹–۱۹۹۸
• لیگا پوکال: ۱۹۹۸
• نایب‌قهرمان لیگ قهرمانان اروپا: ۹۹–۱۹۹۸

صبای قم

• جام حذفی ایران: ۸۴–۱۳۸۳
• سوپر جام ایران: ۱۳۸۴

سایپا

• لیگ برتر خلیج فارس: ۸۶–۱۳۸۵

زیر ۲۳ سال ایران

• مدال طلای بازی‌های آسیایی: ۲۰۰۲

ایران

• مقام سوم جام ملت‌های آسیا (۲): ۱۹۹۶، ۲۰۰۴
• مدال طلای بازی‌های آسیایی: ۱۹۹۸
• جام بین قاره‌ای آسیا-اقیانوسیه: ۲۰۰۳
• قهرمانی غرب آسیا: ۲۰۰۴

مربی

سایپا

• لیگ برتر خلیج فارس: ۸۶–۱۳۸۵

ایران

• قهرمانی غرب آسیا: ۱۳۸۷

پرسپولیس

• جام حذفی ایران (۲): ۸۹–۱۳۸۸، ۹۰–۱۳۸۹
• نایب‌قهرمان لیگ برتر خلیج فارس: ۹۳–۱۳۹۲

نفت تهران

• جام حذفی ایران: ۹۶–۱۳۹۵

فردی

• بازیکن سال فوتبال آسیا: ۱۹۹۹
• دومین بازیکن سال فوتبال آسیا: ۱۹۹۶
• بهترین بازیکن ایرانی قرن بیستم به انتخاب فدراسیون تاریخ و آمار فوتبال
• دومین گلزن بازی‌های ملی مردان جهان در تمام ادوار: ۱۰۹ گل
• بهترین گلزن بین‌المللی مردان جهان (۲): ۱۹۹۶، ۲۰۰۴
• بهترین گلزن جام ملت‌های آسیا: ۱۹۹۶ (۸ گل)
• بهترین گلزن بازی‌های آسیایی: ۱۹۹۸ (۸ گل)
• بهترین گلزن قهرمانی فوتبال غرب آسیا: ۲۰۰۴ (۵ گل)
• بهترین گلزن لیگ برتر خلیج فارس: ۸۳–۱۳۸۲ (۱۶ گل)
• عضو تیم منتخب قرن ۲۰ فوتبال آسیا به انتخاب فدراسیون تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS)
• عضو لیست ده بازیکن برتر تاریخ فوتبال آسیا به انتخاب ای‌اس‌پی‌ان
• عضو تالار مشاهیر فوتبال آسیا: ۲۰۱۴

عضویت در فیفا

علی دایی پس از محسن صفایی فراهانی به عنوان دومین ایرانی عضو کمیته فنی فیفا به‌شمار می‌رود.

عضویت دایی در فیفا در حالی انجام گرفت که محمد دادکان با ارسال نامه‌ای به فیفا شرایط حضور وی را در فیفا را فراهم کرد. دایی در اواخر سال ۱۳۹۱ از کمیته فنی فیفا کنار گذاشته شد.

دعوت به قرعه‌کشی جام جهانی ۲۰۲۲

علی دایی به همراه چند نفر دیگر از ستاره‌های پیشین فوتبال جهان از جمله کافو، لوتار ماتئوس، جی-جی اوکوچا، عادل احمد و تیم کیهیل مهمانان ویژهٔ قرعه‌کشی جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ قطر بودند.

حادیثه دینچرلر آچیک‌گوز (به ترکی استانبولی: Hadise Açıkgöz) (تلفظ ترکی: حادیثه؛ زادهٔ ۲۲ اکتبر ۱۹۸۵ در بلژیک)، خواننده، ترانه‌سرا ، رقاص، و مجری معروف [ترک]] است.

او حرفهٔ خوانندگی را در سال ۲۰۰۴ میلادی و با تک‌آهنگ «Sweat» (به فارسی: عرق) آغاز کرد. نخستین آلبوم حادثه در بلژیک جایزهٔ «TMF» و در ترکیه جایزهٔ «پروانهٔ طلایی» را نصیب خود کرد. آهنگ‌های «Prenses» (پرنسس)، «Sıfır Tolerans» (تحمل صفر)، «Farkımız Var» (فرق داریم) ،(düm tek tek )

از معروف ترین آهنگ های حدیثه هستند.

زندگی‌نامه

حادثه در سال ۱۹۸۵ در شهر مول به دنیا آمد. پدر او تُرک و مادرش از تبار ترک‌های کوموک داغستان است که از شهر سیواس به بلژیک مهاجرت کرده‌اند. نام او قبل از تولد، توسط پدر و مادربزرگش انتخاب شده بود و به معنای واقعه و رویداد است. حادیثه وقتی که ۱۱ ساله بود مادر و پدرش از یکدیگر جدا شدند. او دو خواهر به نام‌های هولیا و دریا و یک برادر به نام مورات دارد و فرزند دوم خانواده‌است.

حادیثه با kaan yıldırım رابطه داشت آنها بعد از یک سال رابطه از هم جدا شدند ولی دوباره با هم وارد رابطه شدند

شرکت در یوروویژن

حادثه در سال ۲۰۰۷ در مصاحبه‌ای گفت پس از آنکه بهترین دوستش، کیت رایان، نتوانسته بود جواز شرکت در مسابقات یوروویژن را به دست آورد، قصد ندارد که در این مسابقات شرکت کند. اما در سال ۲۰۰۸ با ابراز تمایل نسبت به شرکت در این مسابقات اعلام داشت که کرسی نمایندگی ترکیه را در یوروویژن به عهده خواهد گرفت و در آن دوره از رقابت‌ها ثبت نام کرد. حادیثه با آهنگ «Düm Tek Tek» در یوروویژن ۲۰۰۹ شرکت کرد و با امتیاز نهایی ۱۷۷ رتبهٔ چهارم را کسب نمود..

کارهای تلویزیونی

حادثه در سال ۲۰۰۶ برنامه ستاره پاپ ترکیه (به ترکی استانبولی: Popstar Türkiye) (نسخه ترکی Popstar) ارائه کرد که حدود ۲۰ میلیون بیننده در هفته داشت. حادثه علاوه بر دستاوردهای موسیقی‌اش نیز نسخه بلژیکی ایکس فکتور را در سال ۲۰۰۸ را ارائه کرد و از سال ۲۰۱۱ تا کنون داور برنامه او سس ترکیه (نسخه ترکی مسابقه صدا) می باشد. حادثه، مراد بز، ابرو گوندش و بیازیت اوزتورک داوران این مسابقه هستند.

کارهای داوطلبانه

حادثه به نفع بیماران سرطانی در کشور بلژیک به همراه بعضی از هنرمندان معروف بلژیکی کنسرتی را برگزار کرد که یک میلیون یورو حاصل فروش بلیت آن برنامه شد.

آلبوم‌ها و آهنگ‌ها

کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو (به پرتغالی: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro؛ زادهٔ ۵ فوریهٔ ۱۹۸۵) بازیکن فوتبال اهل پرتغال است که برای تیم ملی پرتغال و باشگاه النصر عربستان به عنوان کاپیتان و در پست مهاجم بازی می‌کند. او اغلب به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تمام دوران شناخته می‌شود. رونالدو بیشتر از هر بازیکن اروپایی دیگر، پنج جایزهٔ توپ طلا و چهار جایزهٔ کفش طلای اروپا را دریافت کرده‌است. او در طول دوران حرفه‌ای‌اش ۳۲ جام کسب کرده که شامل هفت عنوان قهرمانی در لیگ، پنج لیگ قهرمانان اروپا، یک جام ملت‌های اروپا و یک لیگ ملت‌های اروپا می‌شود. رونالدو دارای بیشترین بازی (۱۸۳)، بیشترین گل زده (۱۴۰) و بیشترین پاس گل (۴۲) در لیگ قهرمانان اروپا، بیشترین گل زده در جام ملت‌های اروپا (۱۴)، بیشترین بازی ملی (۱۹۶) و بیشترین گل ملی در فوتبال مردان (۱۱۸) است. او از معدود بازیکن‌هایی است که در بیش از ۱۱۰۰ بازی رسمی حضور داشته و بیش از ۸۰۰ گل برای باشگاه و کشورش به ثمر رسانده‌است. همچنین تنها بازیکنی است که در پنج تورنمنت جام جهانی گلزنی کرده‌است.

او فوتبال حرفه‌ای را در ردهٔ بزرگسالان در اسپورتینگ آغاز کرد. در سال ۲۰۰۳ و در ۱۸ سالگی به منچستر یونایتد پیوست و در اولین فصلش در این تیم، قهرمان جام حذفی انگلستان شد. او در ادامه با این تیم، در سه فصل متوالی قهرمان لیگ برتر، سپس لیگ قهرمانان اروپا و جام باشگاه‌های جهان شد و در ۲۳ سالگی، برندهٔ اولین توپ طلایش شد. رونالدو در هنگام انتقال ۹۴ میلیون یورویی (۸۰ میلیون پوند) به رئال مادرید در سال ۲۰۰۹، به گران‌قیمت‌ترین بازیکن فوتبال در آن زمان تبدیل شد. او در رئال ۱۵ جام کسب کرد که شامل ۲ لا لیگا، ۲ کوپا دل ری و ۴ جام لیگ قهرمانان اروپا بود و به بهترین گلزن تاریخ رئال مادرید نیز تبدیل شد. او چهار بار دیگر در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ و همچنین در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ برندهٔ توپ طلا شد؛ و سه بار پشت سر رقیبش، لیونل مسی قرار گرفت. در سال ۲۰۱۸، رونالدو با مبلغ ۱۰۰ میلیون یورو (۸۸ میلیون پوند) از رئال مادرید به یوونتوس پیوست که او را به گران‌قیمت‌ترین بازیکن در لیگ ایتالیا و همچنین گران‌قیمت‌ترین بازیکن بالای ۳۰ سال در دنیا تبدیل کرد. او همراه با این تیم دو قهرمانی سری آ، یک قهرمانی کوپا ایتالیا و دو قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا را کسب کرد. در سال ۲۰۲۱ به منچستر یونایتد بازگشت و در سال ۲۰۲۲ از این تیم جدا شد. پس از فسخ قراردادش با این باشگاه، در سال ۲۰۲۳، با النصر قرارداد امضا کرد.

رونالدو در سال ۲۰۰۳ و در ۱۸ سالگی برای اولین بار برای تیم ملی بزرگسالان پرتغال به میدان رفت و تاکنون با بیش از ۱۹۰ بازی، بیشترین بازی را به عنوان یک بازیکن برای پرتغال انجام داده و همچنین با به ثمر رساندن بیش از ۱۰۰ گل ملی، بهترین گلزن تاریخ کشورش است. او تاکنون در ۱۱ تورنمنت بزرگ برای پرتغال به میدان رفته و در آن‌ها گلزنی کرده‌است. رونالدو اولین گل ملی‌اش را در یورو ۲۰۰۴ به ثمر رساند و تا رسیدن پرتغال به فینال نقش مؤثری داشت. از ژوئیه ۲۰۰۸، او کاپیتانی تیم ملی‌ پرتغال را بر عهده دارد. در سال ۲۰۱۵، رونالدو از سوی فدراسیون فوتبال پرتغال به‌عنوان برترین بازیکن تاریخ این کشور انتخاب شد. سال بعد در یورو ۲۰۱۶، او پرتغال را به اولین عنوان قهرمانی در یک تورنمنت بزرگ رساند و کفش نقره‌ای مسابقات را دریافت کرد. او همچنین با پرتغال در لیگ ملت‌های اروپا ۲۰۱۹ قهرمان شد و جایزه بهترین بازیکن مرحله نهایی را نیز کسب کرد؛ و بعداً کفش طلای یورو ۲۰۲۰ را گرفت.

رونالدو یکی از مشهورترین و ثروتمندترین ورزشکاران در جهان است. او در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ از سوی مجله فوربز به عنوان پردرآمدترین ورزشکار، و از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ از سوی ای‌اس‌پی‌ان به‌عنوان مشهورترین ورزشکار دنیا انتخاب شد. مجله تایم در سال ۲۰۱۴ نام او را در فهرست صد فرد تأثیرگذار در دنیا قرار داد. او اولین بازیکن فوتبال و سومین ورزشکار در طول تاریخ است که بیش از ۱ میلیارد دلار درآمد کسب کرده‌است.

اوایل زندگی

کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو در ۵ فوریهٔ ۱۹۸۵ در محلهٔ سائو پدرو در فونشال، پایتخت مادیرا، به دنیا آمد و در محلهٔ نزدیک سانتو آنتونیو بزرگ شد. او چهارمین و کوچک‌ترین فرزند ماریا دولورس دوس سانتوس ویویروس دا آویرو (آشپز) و خوزه دینیس آویرو (باغبان شهرداری و مدیر تدارکات پاره‌وقت) است. مادربزرگ او از طرف پدرش، ایزابل دا پیده، اهل جزیرهٔ سائو ویسنته، کیپ ورد بود. او یک برادر بزرگتر به نام هوگو و دو خواهر بزرگتر به نام‌های آلما و لیلیانا کاتیا دارد. مادرش می‌گوید که به دلیل فقر، اعتیاد پدرش به الکل و داشتن بیش از حد فرزند تا آن زمان، می‌خواست او را سقط کند اما پزشکش از انجام این عمل امتناع کرد. رونالدو در یک خانواده‌ مسیحی کاتولیک و فقیر بزرگ شد و اتاقش با تمام خواهر و برادرهایش مشترک بود.

در کودکی، رونالدو از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ برای آندورینیا بازی کرد، که در آن‌جا پدرش مدیر تدارکات بود. و بعداً دو سال را با باشگاه ناسیونال گذراند. در سال ۱۹۹۷، او در ۱۲ سالگی برای آزمونی سه‌روزه به اسپورتینگ رفت و مدتی بعد قراردادی به مبلغ ۱٫۵۰۰ پوند امضا کرد. او سپس از مادیرا به آلکوشاچی در نزدیکی لیسبون نقل مکان کرد تا به آکادمی جوانان اسپورتینگ بپیوندد. در ۱۴ سالگی، او معتقد بود که توانایی بازی کردن به صورت نیمه حرفه‌ای را دارد و با مادرش موافقت کرد که تحصیلات خود را متوقف کند و کاملاً روی فوتبال تمرکز کند. رونالدو به عنوان یک دانش‌آموز زندگی پردردسری داشت، و با اقامت در منطقه لیسبون به دور از خانواده، نتوانست تحصیلات خود را بیشتر از کلاس ششم ادامه دهد. او در بین دانش‌آموزان مدرسه محبوب بود؛ با این حال، پس از پرتاب صندلی به سمت معلمش که به گفته‌اش به او «بی‌احترامی» کرده بود، اخراج شد.یک سال بعد تشخیص داده شد که او مبتلا به تاکی‌کاردی است، شرایطی که ممکن بود او را مجبور به ترک فوتبال کند؛ رونالدو تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت که در آن از لیزر برای سوزاندن چندین مسیر قلبی به یک مسیر استفاده شد و میزان تپش قلب در حال استراحت او را تغییر داد. او ساعاتی پس از عمل از بیمارستان مرخص شد و چند روز بعد تمرینات خود را از سر گرفت.

زندگی شخصی

رونالدو یک مسیحی کاتولیک است. پدر رونالدو، به دلیل بیماری کبد ناشی از اعتیاد به الکل، در سپتامبر ۲۰۰۵ و زمانی که رونالدو ۲۰ سال داشت، درگذشت. رونالدو اعلام کرده که الکل مصرف نمی‌کند، و به دلیل افترا از سوی روزنامه دیلی میرور مبنی بر مصرف زیاد الکل در یک باشگاه شبانه، هنگام بهبودی مصدومیتش در ژوئیه ۲۰۰۸، از آنها خسارت دریافت کرد. او همچنین هیچ خالکوبی ندارد، زیرا به‌طور مرتب خون و مغز استخوان اهدا می‌کند.

رونالدو پنج فرزند دارد. اولین فرزندش (پسر) در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۰ در ایالات متحده به دنیا آمد، و رونالدو اعلام کرد که حضانت کامل وی در اختیار اوست. رونالدو هرگز به صورت عمومی هویت مادر پسرش را فاش نکرده‌است. رونالدو در سال ۲۰۱۰ رابطه‌ای را با ایرینا شایک آغاز کرد. آنها در ژانویه ۲۰۱۵ به رابطهٔ خود پایان دادند.

در ۸ ژوئن ۲۰۱۷، دوقلوهای دختر—پسر رونالدو از طریق رحم اجاره‌ای به دنیا آمدند. چهارمین فرزند او (دختر) از رابطه با جورجینا رودریگز مدل اسپانیایی متولد آرژانتین در نوامبر ۲۰۱۷ به دنیا آمد و این زوج همچنان با هم در رابطه هستند؛ آنها انتظار داشتند دومین جفت دوقلو خانواده را در سال ۲۰۲۲ به دنیا بیاورند، اما قل پسر در هنگام زایمان فوت کرد و فقط قل دختر زنده ماند.

در ژانویه ۲۰۲۳، پس از اینکه رونالدو به همراه خانواده‌اش به عربستان سعودی نقل‌مکان کرد، حاکمان پادشاهی عربستان، رونالدو را از این قاعده که زوج‌های مجرد اجازه زندگی مشترک در عربستان سعودی را ندارند، مستثنی کردند. یک وکیل سعودی که نامش فاش نشده است به خبرگزاری اسپانیایی افه گفت که «قوانین پادشاهی هنوز هم زندگی مشترک بدون قرارداد ازدواج را ممنوع می‌کند،» اما مقامات سعودی شروع کرده‌اند که «چشمان خود را ببندند و از پیگرد قانونی افرادی مشخص، دست بردارند حتی اگر این قوانین در مواقع بروز مشکل یا جرم اعمال شود.»

فعالیت‌های بشر دوستانه

رونالدو در طول دوران حرفه‌ای خود کمک‌های خیرخواهانه مختلفی کرده‌است. تصاویر تلویزیونی از زمین‌لرزه و سونامی اقیانوس هند در سال ۲۰۰۴، پسر بچه هشت ساله ای به نام مارتونیز را با پیراهن تیم ملی پرتغال نشان داد، که پس از کشته‌شدن خانواده‌اش به مدت ۱۹ روز سرگردان بود. پس از آن، رونالدو از آچه در اندونزی به منظور جمع آوری کمک های مالی برای مرمت و بازسازی خسارات بازدید کرد. رونالدو پس از گرفتن خسارتی فاش نشده از یک پرونده افترا از روزنامه سان در سال ۲۰۰۸، آن مبلغ را به یک موسسه خیریه در مادیرا اهدا کرد. در سال ۲۰۰۹، رونالدو صدهزار پوند به بیمارستانی که جان مادرش را در مادیرا پس از مبارزه با سرطان نجات داد، اهدا کرد تا آنها بتوانند یک مرکز درمانی سرطان در جزیره بسازند. در حمایت از قربانیان سیل مادیرا در سال ۲۰۱۰، رونالدو قول داد که در یک مسابقه خیریه در مادیرا بین باشگاه پورتو و بازیکنان باشگاه‌های ماریتیمو و ناسیونال، شرکت کند.

در سال ۲۰۱۲، رونالدو و مدیر‌برنامه‌اش هزینه درمان تخصصی یک پسر ۹ ساله مبتلا به سرطانی ظاهراً لاعلاج را پرداخت کردند. در دسامبر ۲۰۱۲، رونالدو به یک برنامه سلامتی ارائه شده توسط فیفا پیوست تا آگاهی کودکان را در مورد چگونگی دوری از شرایطی مانند اعتیاد به مواد مخدر، اچ‌آی‌وی، مالاریا و چاقی افزایش دهد. در ژانویه ۲۰۱۳، رونالدو به عنوان یکی از سفیران صندوق نجات کودکان انتخاب شد، سازمانی که امیدوار است بتواند به مبارزه با گرسنگی و چاقی کودکان کمک کند. در مارس ۲۰۱۳، رونالدو موافقت کرد که سفیر انجمن مراقبت از مانگرو در اندونزی باشد، سازمانی که هدف آن افزایش آگاهی در مورد حفاظت از مانگرو است.

رونالدو در سال ۲۰۱۵ پس از اهدای ۵ میلیون پوند به کمک‌های امدادی در زلزله نپال، به عنوان سخاوتمندترین ورزشکار جهان انتخاب شد. در ژوئن ۲۰۱۶، رونالدو کل پاداش ششصدهزار یورویی خود را پس از قهرمانی رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا اهدا کرد؛ ماه اوت همان سال، در اقدام خیرخواهانه دیگری، یک اپلیکیشن سلفی برای کمک به نجات کودکان راه‌اندازی کرد که به کاربران اجازه می‌دهد با او در لباس و ژست‌های مختلفی سلفی بگیرند.

آمار و ارقام

باشگاهی

تا تاریخ ۳ مارس ۲۰۲۳

ملی

تا تاریخ ۱۰ دسامبر ۲۰۲۲

جوایز

باشگاهی

اسپورتینگ

• سوپر جام فوتبال پرتغال: ۲۰۰۲

منچستر یونایتد

• لیگ برتر فوتبال انگلستان: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷، ۰۹–۲۰۰۸
• جام حذفی فوتبال انگلستان: ۰۴–۲۰۰۳
• جام اتحادیه: ۰۶–۲۰۰۵، ۰۹–۲۰۰۸
• جام خیریه انگلستان: ۲۰۰۷
• لیگ قهرمانان اروپا: ۰۸–۲۰۰۷
• جام باشگاه‌های فوتبال جهان: ۲۰۰۸

رئال مادرید

• لا لیگا: ۱۲–۲۰۱۱، ۱۷–۲۰۱۶
• کوپا دل ری: ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳
• سوپر جام فوتبال اسپانیا: ۲۰۱۲، ۲۰۱۷
• لیگ قهرمانان اروپا: ۱۴–۲۰۱۳، ۱۶–۲۰۱۵، ۱۷–۲۰۱۶، ۱۸–۲۰۱۷
• سوپرجام اروپا: ۲۰۱۴، ۲۰۱۷
• جام باشگاه‌های فوتبال جهان: ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷

یوونتوس

• سری آ: ۱۹–۲۰۱۸، ۲۰–۲۰۱۹
• کوپا ایتالیا: ۲۱–۲۰۲۰
• سوپر جام ایتالیا: ۲۰۱۸، ۲۰۲۰

ملی

زیر ۲۰ سال پرتغال

• مسابقات تولون: ۲۰۰۳

پرتغال

• جام ملت‌های اروپا: ۲۰۱۶
• لیگ ملت‌های اروپا: ۱۹–۲۰۱۸

فردی

• توپ طلا: ۲۰۰۸، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷
• کفش طلای اروپا: ۰۸–۲۰۰۷، ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳، ۱۵–۲۰۱۴
• بازیکن سال فوتبال جهان: ۲۰۰۸
• بهترین بازیکن مرد فیفا: ۲۰۱۶، ۲۰۱۷
• جایزه ویژه فیفا برای دستاوردهای برجسته: ۲۰۲۱ (برای شکستن رکورد بیشترین گل ملی توسط یک فوتبالیست مرد
• جایزه پوشکاش فیفا: ۲۰۰۹
• حضور در تیم سال یوفا: ۲۰۰۴، ۲۰–۲۰۰۷
• جایزه بهترین بازیکن مرد سال یوفا: ۱۴–۲۰۱۳، ۲۰۱۶–۲۰۱۵، ۱۷–۲۰۱۶
• جایزه براوو: ۲۰۰۴
• بازیکن جوان منحصر بفرد سال: ۰۴–۲۰۰۳، ۰۵–۲۰۰۴
• بازیکن سال پی‌اف‌ای: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
• بازیکن فصل لیگ برتر انگلستان: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
• کفش طلای لیگ برتر فوتبال انگلستان: ۰۸–۲۰۰۷
• بهترین بازیکن سال سر مت بازبی: ۰۴–۲۰۰۳، ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷، ۲۲–۲۰۲۱
• بازیکن سال انجمن نویسندگان فوتبال: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
• بازیکن سال مجله ورلد ساکر: ۲۰۰۸، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷
• جایزه بهترین گلزن فصل لالیگا: ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳، ۱۵–۲۰۱۴
• بازیکن سال اسپانیا از نظر مارکا: ۱۲–۲۰۱۱، ۱۳–۲۰۱۲، ۱۴–۲۰۱۳ و ۱۶–۲۰۱۵
• بازیکن سال سری آ: ۲۰۱۹، ۲۰۲۰
• کفش طلای سری آ: ۲۱–۲۰۲۰
• بازیکن سال فدراسیون فوتبال پرتغال: ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۱۹، ۲۰۲۲
• حضور در تیم منتخب یورو: ۲۰۰۴، ۲۰۱۲، ۲۰۱۶
• کفش طلای یورو: ۲۰۲۰

بِلکالیس مارلِنیس آلمانذار (انگلیسی: Belcalis Marlenis Almánzar؛ زادهٔ ۱۱ اکتبر ۱۹۹۲) که با نام حرفه‌ای کاردی بی (به انگلیسی: Cardi B) شناخته شده‌است، رپ‌خوان، خواننده، ترانه‌سرا و شخصیت تلویزیونی اهل آمریکا است. او متولد و بزرگ شده در برانکس شهر نیویورک است، کاردی ابتدا توجه‌ها را برای بحث در مورد حرفهٔ او به عنوان یک رقاص در رسانه‌های اجتماعی به خود جلب کرد. او بعد از منتشر کردن آهنگ (بوداک یلو) به شهرت رسید. از سال ۲۰۱۵ تا سال ۲۰۱۷ به عنوان یک عضو از مجموعه تلویزیون واقع‌نما عشق و هیپ‌هاپ:نیویورک در شبکهٔ وی‌اچ‌وان ظاهر شد. کاردی بی چهار شماره از تک آهنگ‌های ۱۰۰ آهنگ برتر بیلبورد در آمریکا را به دست آورده‌است. ترانه بوداک یلو او را به دومین زن رپر در جدول پس از لارین هیل در سال ۱۹۹۸ رساند. آهنگ خوشم میاد او را به اولین زن رپر در جدول بهترین آهنگ چندگانه رساند و همکاری با گروه مارون ۵ در آهنگ «دختران شبیه تو» رکورد او را تمدید کرد. اولین آلبوم استودیوی او «تهاجم حریم خصوصی» در سال ۲۰۱۸ که دو آهنگ مقدمه را شامل می‌شد، در شماره اول بیلبورد۲۰۰ شروع به کار کرد و رکورد چندین جریان مختلف را شکاند. در همان سال، او در بین ۱۰۰ نفر تأثیر گذار در جهان قرار گرفت.

در میان جوایز متعدد او، او هفت نامزدی جایزه گرمی، دو رکورد جهانی گینس، چهار جوایز موسیقی آمریکا، سه جایزه موزیک ویدئوی ام‌تی‌وی، نه جایزه BET هیپ هاپ و یک جایزه موسیقی بیلبورد دریافت کرده‌است. او بیش از ۳۴ میلیون نسخه را تنها در ایالات متحده فروخته‌است.

اوایل زندگی

کاردی بی در ۱۱ اکتبر ۱۹۹۲، در شهر برانکس از یک پدر دومینیکن و مادر ترینیداد متولد شد. او در محله Highbridge برانکس جنوبی بزرگ شد، و وقت زیادی را در خانه مادربزرگ پدرش اش در واشینگتن هیتس گذراند . کاردی بی که کوتاه شدهٔ نام باکاردی است، نام یک برند تجاری مشروب است و توسط مردم برای صدا زدن وی استفاده می‌شده است. چون نام خواهر کوچکتر او هنسی است که برگرفته از نام برند مشروبات الکلی دیگری است . کاردی بی در دبیرستان فنی و حرفه‌ای در محوطه هربرت اچ. لمن تحصیل میکرد تا در دورهٔ تئاتر موزیکال و فن‌شناسی دبیرستان رنسانس شرکت کند.

در طی سال‌های نوجوانی، کاردی بی در سوپرمارکت در مناطق پایین شهر منهتن مشغول به کار بود، که آخرین شغل وی بود تا قبل از اینکه ۱۹ ساله شود. پس از اخراج از سوپرمارکت، مدیر سابق او پیشنهاد کرد که او در یک باشگاه رقص میله‌ای کار کند. او گفته‌است که برای فرار از فقر و خشونت خانگی به یک استریپر تبدیل شد و همچنین او در یک رابطه خشونت‌آمیز بوده‌است. کاردی بی همچنین گفته‌است که تبدیل شدن به یک استریپر برای زندگی اش از بسیاری جهات مثبت بود: «این واقعاً مرا از بسیاری چیزها نجات داد. زمانی که من شروع به انجام این کار کردم به مدرسه بازگشتم.» او می‌گوید این شغل تنها راه به دست آوردن پول کافی و همچنین خروج او از شرایط سخت وادامه تحصیل او بوده‌است. او قبل از آنکه سرانجام از این شغل خارج شود در کالج منهتن حضور یافت. در سال ۲۰۱۳ کاردی بی شروع به تبلیغات کرد، از طریق ویدیوهایی که از خودش در شبکه‌های مجازی منتشر می‌کرد.

زندگی شخصی

کاردی بی در سال ۲۰۱۷ دوستی خود را با آفست عضوی از گروه آمریکایی میگوس شروع کرد و در ۲۷ اکتبر همان سال نامزد کردند. در ۷ آوریل ۲۰۱۸ کاردی بی بارداری خود را از آفست در برنامه پخش زنده شنبه شب اعلام کرد؛ در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۸ سایت خبرگزاری TMZ سند ازدواجی را پیدا کرد که نشان می‌داد آن‌ها در سپتامبر ۲۰۱۷ به‌طور خصوصی در اتاق خواب خود ازدواج کرده بودند، پس از انتشار این خبر کاردی بی آن را تأیید کرد. در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۸ کاردی بی و آفست صاحب دختری بنام Kulture Kiari Cephus شدند. در ۵ دسامبر ۲۰۱۸ کاردی بی در حساب اینستاگرام خود اعلام کرد که از آفست جدا شده‌است؛ و به زودی دنبال کارهای طلاق می‌رود اما کمی پس از آن و عذرخواهی‌های عمومی آفست در کنسرت‌های کاردی و توییترش، کاردی دوباره با آفست آشتی می‌کند و الان باز هم باهم هستند او در سال ۲۰۲۱ در کنسرتش همراه با همسرش ناگهانی خبر بارداری دومش را داد و در انتظار فرزند دومشان هستند. و در حال حاضر کاردی بی دو فرزند دارد که فرزند دوم‌او پسر میباشد.

جوایز و نامزدی‌ها

کاردی بی اولین نامزدی خود را در جوایز BET2017 به دست آورد. او موفق به کسب ۵ جایزه در جوایزBET هیپ هاپ سال ۲۰۱۷ و۴ جایزه دیگر BET هیپ هاپ در سال ۲۰۱۸ شد. او۷نامزد جایزه گرمی را دریافت کرده‌است. او موفق به کسب ۳ جایزه موسیقی آمریکا، ۳ جایزه موزیک ویدئوی ام‌تی‌وی جایزه موسیقی، یک جایزه موسیقی NRJ و ۴ جایزه موسیقی iHeartRadio , دو جایزه BET و یک جایزه موسیقی بیلبوردشده‌است. او دو رکورد در کتاب رکوردهای جهانی گینس را به دست آورده‌است: اکثر ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد آمریکا توسط یک زن و به دست آوردن بیشترین ۱۰ آهنگ داغ بیلبورد در سبک R&B هیپ هاپ توسط یک زن. او جایزهٔ آلبوم سال را در گرمی ۲۰۱۹ نیز برد. جایزه هیپ هاپ آرتیست ۲۰۱۹ را هم از iHeart گرفت 

جنیفر لین لوپز (قبل از ازدواج لوپز؛ اسپانیایی: Jennifer Lynn Lopez؛ زادهٔ ۲۴ ژوئیه ۱۹۶۹) که با لقب جِی.لو (J.lo) نیز شناخته می‌شود، خواننده، بازیگر و رقصنده آمریکایی است. او بازیگری را به‌طور حرفه‌ای از سال ۱۹۸۶ شروع کرد و در سال ۱۹۹۷ اولین نقش اصلی خود را با ایفای نقش در فیلم سلنا تجربه کرد که نامزد جایزه گلدن گلوب شد. او سپس با بازی در خارج از دید و قطار پول خود را به‌عنوان پردرآمدترین بازیگر اسپانیایی‌تبار در هالیوود مطرح کرد و در سال ۱۹۹۹ فعالیت در عرصه موسیقی را هم با انتشار اولین آلبومش به نام آن د سیکس شروع کرد.

نخستین نقش اساسی وی در فیلم در رنگ‌های زنده (۱۹۹۱) رقم خورد و چندی بعد نیز نخستین فیلم سینمایی که در آن نقش اول را داشت، با نام سلنا به اجرا درآمد. این فیلم در خصوص هنرمندی آمریکایی به نام سلنا ساخته شده بود. فیلم بعدی‌اش که بر شهرت وی افزود، خارج از دید بود که بابت بازی در آن دستمزدی معادل یک میلیون دلار دریافت کرد. لوپز با این درآمد یک میلیون دلاری تبدیل به نخستین بازیگر زن لاتین‌تبار تاریخ سینما شد که تا آن سال چنین دستمزد بالایی را برای بازیگری دریافت کرده بود. وی در سال ۱۹۹۹ فعالیت در دنیای موسیقی را شروع کرد و نخستین آلبوم خود با نام آن د سیکس را روانه بازار کرد.

عرضه آلبوم دوم لوپز به‌نام جی، لو هم‌زمان بود با اکران فیلم طراح مراسم ازدواج. هردوی این آثار در زمره برترین‌ها قرار گرفت و لوپز نخستین زن در تاریخ شد که هم‌زمان فیلم و آلبومی پرفروش از وی عرضه شد که هر دو در بالاترین رتبه قرار گرفتند. نسخه ریمیکس آلبوم دوم جنیفر لوپز نیز در سال ۲۰۰۲ عرضه شد و جزء برترین‌های بیلبورد ۲۰۰ در آمریکا قرار گرفت. فروش ۵۵ میلیون دلاری آلبوم‌ها و ۱۰۰میلیون دلاری فیلم‌های جنیفر لوپز تاکنون، باعث شده وی در زمره برترین هنرمندان آمریکا قرار بگیرد و پردرآمدترین هنرمند لاتین‌تبار قلمداد شود. از ترانه‌های جهانی وی نیز می‌توان به آهنگ «ما یکی هستیم (اوله اولا)» اشاره کرد که در آن پیت‌بول و کلودیا لیت اجرای قسمتی از آهنگ را بر عهده داشتند. این آهنگ به عنوان آهنگ رسمی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ برزیل انتخاب شد. لوپز در سال ۲۰۱۹ برای عملکردش در نقش یک استریپر در درام جنایی شیادان مورد تحسین قرار گرفت.

در کنار فعالیت در دنیای هنری، جنیفر لوپز از فعالان تجاری موفق نیز قلمداد می‌شود. لوپز در زمینه تولید پوشاک، لوازم زینتی، عطر و ادکلن و همچنین تولید برنامه‌های تلویزیونی فعالیت گسترده‌ای دارد. رابطه‌های جنیفر لوپز با افراد دیگر نیز از موضوعاتیست که بسیاری از رسانه‌های جهان پیگیر آن هستند. نخستین رابطه جنیفر لوپز با شان کامز بود که جنیفر را در مراسم جوایز گرمی سال ۲۰۰۰ نیز همراهی کرد. جنیفر لوپز سپس در عین حال که همسر کریس جاد، بازیگر آمریکایی بود، وارد رابطه‌ای عاشقانه با بن افلک شد. رابطه لوپز با مارک آنتونی، از رابطه‌های طولانی وی بود. این رابطه در سال ۲۰۰۴ شروع شد و در سال ۲۰۱۱، بعد از ۷ سال زندگی مشترک، با طلاق پایان گرفت. در فوریه ۲۰۰۸ جنیفر لوپز فرزندان دوقلوی خود را به نام‌های «اما» و «ماکسیمیلیان» به دنیا آورد.

زندگی و حرفه

کودکی و نوجوانی

جنیفر لوپز در ۲۴ ژوئیه ۱۹۶۹ در محله کسل هیل شهر نیویورک و از پدر و مادری پورتوریکویی به نام دیوید و گوآدالوپ به دنیا آمد. خواهر کوچک‌ترش لیندا لوپز به شغل خبرنگاری مشغول است. او یک خواهر بزرگ‌تر به نام لسلی نیز دارد. پدرش، دیوید، ابتدا در یک شرکت بیمه به نام گاردین در شیفت شب کار می‌کرد که بعدها به عنوان یک متخصص رایانه در شرکت استخدام می‌شود. زمانی که جنیفر به دنیا می‌آید خانوادهٔ آن‌ها در یک آپارتمان کوچک زندگی می‌کردند که مدتی بعد با پس‌انداز کردن پول، موفق به خرید خانه‌ای بزرگ‌تر و دو طبقه می‌شوند که یک گام بزرگ برای خانواده‌ای با وضع مالی ضعیف بود. وی در پنج سالگی شروع به شرکت در کلاس‌های خوانندگی و رقص کرد. دو سال بعد و در هفت سالگی از طرف مدرسه در یک سفر به نیویورک شرکت می‌کند. پدر و مادر جنیفر لوپز تأکید بسیاری بر اخلاق‌مداری در کار داشته و همواره فرزندانشان را به یادگیری زبان انگلیسی تشویق می‌کردند. همچنین برای اینکه فرزندانشان در زمینه‌های کاری خود دچار مشکلی نشوند، با تشویق آن‌ها به اجرای خوانندگی و رقص در مقابل یکدیگر، به تمرین و افزایش مهارت آن‌ها کمکی شایان توجه کردند. جنیفر تحصیلات دبیرستان خود را در یک مدرسه مذهبی کاتولیک به پایان رسانید - جایی که در تیم‌های ژیمناستیک و سافتبال عضویت داشت. جنیفر در سال ۱۹۸۴ و در ۱۵ سالگی وارد رابطه‌ای با دیوید کروز می‌شود.

در آخرین سال دبیرستان متوجه شد که برای ساخت یک فیلم ناتمام به دنبال بازیگران نوجوان می‌گردند. او در نهایت موفق شد نقش کوتاهی در این فیلم بگیرد. این فیلم که دختر کوچکم نام داشت در سال ۱۹۸۶ ساخته شد و یکی از فیلم‌های درجه پایین، با بودجه کم است. بعد از پایان فیلم‌برداری جنیفر لوپز تصمیم گرفت به یک ستاره سینمایی تبدیل شود. جنیفر برای قانع کردن والدینش سعی بسیار کرد و با وجود اینکه به تازگی در کالج باروک ثبت‌نام کرده بود، پس از گذراندن تنها یک ترم، تصمیم به انصراف از تحصیل گرفت. پدر و مادر جنیفر به شدت با بازیگری وی مخالف بودند و این تصمیم را احمقانه می‌دانستند. به اعتقاد آنها، هیچ لاتین‌تباری این کار را نمی‌کند. تفاوت شدید دیدگاه‌های جنیفر با خانواده‌اش منجر به این شد که وی از خانه خانوادگی خارج شده به آپارتمان خودش در محله منهتن نقل‌مکان کند. در این زمان است که روی به اجرای موسیقی در برخی مکان‌های محلی می‌آورد. چندی بعد او را به عنوان یکی از اعضای یک گروه کر استخدام کردند؛ با همین گروه بود که یک سفر پنج‌ماهه به اروپا رفت، اما همیشه از نقشش در این گروه ناراضی بود، زیرا او تنها عضو گروه بود که اجازه تک‌خوانی نداشت. بعدها در یک اجرای دیگر در کشور ژاپن موفق به یافتن موقعیت شغلی جدیدی تحت عنوان رقاص، خواننده و طراح شد.

۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶ (ورود به صنعت سینما)

لوپز در سال ۱۹۹۱ در گروهی به نام نیو کیدز آن د بلاک به عنوان یک رقصنده کمکی مشغول به کار می‌شود. به همراه همین گروه بود که در هشتمین مراسم جایزه موسیقی آمریکا روی صحنه به اجرا می‌پردازد؛ چندی بعد نیز در یک برنامه تلویزیونی به نام این لیوینگ کالر مشغول به کار می‌شود. زمانی جنیفر تصمیم به کار در این برنامه می‌گیرد که یکی از اعضای این گروه دیگر قادر به ادامه همکاری نبوده و داوطلبان بسیاری تقاضای همکاری با آن‌ها را داشتند؛ در میان ۲٫۰۰۰ درخواست همکاری که در این مورد ارسال شده بود، تنها با همکاری جنیفر لوپز موافقت شده و این شد که وی در آنجا مشغول به کار شد. چندی بعد جنیفر به همراه دیوید کروز که از دوران دبیرستان با وی آشنا شده بود، برای ادامه مراحل فیلم‌برداری به شهر لس آنجلس می‌رود و تا سال ۱۹۹۳ همکاری‌اش را با گروه ادامه می‌دهد. سپس تصمیم می‌گیرد که بازیگری را به عنوان یک حرفه تمام‌وقت پیگیری کند.

نخستین نقش حرفه‌ای جنیفر لوپز با بازی در فیلم گمشده در جنگل محصول سال ۱۹۹۳ رقم می‌خورد. از دیگر بازیگران این فیلم می‌توان به لیندسی واگنر و رابرت لاگیا اشاره نمود. در اواخر همان سال بود طی قرارداد همکاری‌ای با شبکه سی‌بی‌اس، وی را برای بازیگری در مجموعه‌ای تلویزیونی به نام دومین شانس‌ها استخدام می‌کنند؛ اما بعد از انتشار تنها شش قسمت، پروژه کنسل می‌شود. علت کنسل شدن این سریال، تخریب صحنه فیلم‌برداری بخاطر زمین‌لرزه نورت‌ریج عنوان شد. سپس شروع به ساخت سریال مرتبطی با دومین شانس‌ها می‌کنند اما به دلیل بازخورد بد منتقدین و بینندگان، به سرنوشت سریال اول دچار شده و تنها بعد از ساخت چند قسمت، پروژه متوقف می‌شود. از دیگر نقش‌های بزرگ جنیفر لوپز در این دوره، بازی وی در فیلم خانوادهٔ من است که به کارگردانی جورج ناوا، در سال ۱۹۹۵ ساخته شد. در این فیلم جنیفر در نقش کاراکتری به نام ماریای جوان ظاهر می‌شود. از بازیگران فیلم می‌توان به ادوارد جیمز آلموس اشاره نمود و اینکه این فیلم برخلاف کارهای گذشته جنیفر، مورد تحسین منتقدین قرار گرفت. اگرچه که نقش وی در این فیلم زیاد نبود، ولی او را نامزد دریافت جایزه مستقل اسپریت برای بهترین بازیگر زن نقش مکمل می‌کنند. در نوامبر همان سال نیز در فیلم قطار پول بازی کرد که در آن با وسلی اسنایپس و وودی هارلسون هم‌بازی بود. عمده دیدگاه منتقدها در خصوص این فیلم منفی بوده و در عرصه فروش نیز نتوانست مبلغ قابل توجهی را کسب کند، به‌طوری‌که با بودجه ۶۸ میلیون دلاری که صرف ساخت فیلم شد، در باکس‌آفیس تنها موفق به کسب ۷۷ میلیون دلار (در سرتاسر جهان) شد. در اوت سال ۱۹۹۶ جنیفر لوپز در فیلم کمدی جک ظاهر می‌شود. فیلم جک با بودجهٔ ساخت ۴۵ میلیون دلاری، موفق به کسب ۵۹ میلیون دلار در داخل آمریکا می‌شود. نظر منتقدین به این فیلم نیز منفی بود.

۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰ (به شهرت رسیدن)

در فوریه ۱۹۹۷ جنیفر لوپز همگام با بازیگرانی چون جک نیکلسون و استیفن درف در فیلم خون و شراب به ایفای نقش می‌پردازد. از منظر اقتصادی، فیلم یک شکست به تمام معنا بود، اگرچه که دیدگاه منتقدین به آن مثبت بود. فیلم بعدی جنیفر، سلنا نام داشت. اگرچه که وی و کارگردان فیلم سلنا، پیش‌تر و در فیلم خانواده من با هم همکاری داشتند، اما برای بازی در سلنا، جنیفر لوپز مجبور شد در آزمون بازیگری آغازین شرکت نماید؛ در نهایت با بودجه ۲۰ میلیون دلاری این فیلم ساخته شد. فیلم سلنا به شکل داخلی، موفق به کسب ۳۵ میلیون دلار شد. کنت توران در روزنامه لس‌آنجلس تایمز نوشت که حتی بازی جنیفر در فیلم‌های فراموش‌شده قدیمی‌اش همچون قطار پول و جک باعث شده که تا ستاره شدن ظاهراً تنها یک گام فاصله داشته باشد، اما با نقش‌آفرینی‌اش در فیلم سلنا، در واقع جنیفر از فرصت بدست آمده به خوبی استفاده کرده‌است، بخصوص در صحنه‌های مربوط به موسیقی در این فیلم. وی اینطور مطلبش را به پایان می‌رساند که این فیلم نه تنها جشن بزرگی برای سلنا (شخصی که فیلم را برایش ساختند) بلکه برای بازیگری است که نقش سلنا را بازی کرده‌است. بعد از اتمام فیلم‌برداری فیلم سلنا بود که جنیفر لوپز اظهار می‌کند که ریشه لاتینی‌اش را واقعاً حس می‌کند و یک آهنگ اسپانیایی اجرا می‌کند. نام آهنگ را Vivir Sin Ti (به معنای: زندگی بدون تو) گذاشته و مدیر برنامه‌های وی، آهنگ را برای سونی میوزیک می‌برد. در سونی میوزیک، دیدگاه‌ها نسبت به خوانندگی جنیفر لوپز مثبت بوده به‌طوری‌که یکی از مدیران شرکت مزبور به جنیفر توصیه می‌کند آهنگ را یک‌بار دیگر، ولی اینبار به انگلیسی اجرا کند.

در ماه آوریل بود که جنیفر لوپز در فیلم ترسناک آناکوندا به ایفای نقش می‌پردازد. در این فیلم جنیفر با آیس کیوب و جان ویت هم‌بازی بود. فروش ۱۳۷ میلیون دلاری این فیلم، موفقیت عظیمی برای عوامل آن قلمداد می‌شد. فیلم بعدی وی نیز دور برگردان نام داشت که در آن بازیگرانی چون شان پن و بیلی باب تورنتون نیز حضور داشتند. این فیلم بر اساس یک رمان ساخته شده بود و دیدگاه‌های مثبت منتقدین را دریافت کرد. فیلم بعدی وی، حاصل همکاری‌اش با کارگردان هالیوود، استیون سودربرگ بود. نام این فیلم خارج از دید بود که در آن جورج کلونی نیز حضور داشت. بازی جنیفر لوپز در این فیلم بسیار مورد توجه منتقدین قرار گرفت و وی را به عنوان تنها بازیگر لاتین جهان قرار داد که بیش از یک میلیون دلار برای نقشش دریافت کرده‌است. بودجه ساخت این فیلم حدود ۴۸ میلیون دلار بود و در زمینه فروش توانست به شکل جهانی مبلغی حدود ۷۸ میلیون دلار را کسب کند که درآمدی متوسط است. چندی بعد و در ماه اکتبر، جنیفر قدم در عرصه گویندگی گذاشت و به جای یکی از شخصیت‌های انیمیشن مورچه‌ای به نام زی صداگذاری نمود.

تک‌خوانی جنیفر لوپز در سال ۱۹۹۹ و با آهنگ اگه تو عشق من باشی شروع شد و بعد از آن خود را برای انتشار نخستین آلبومش آماده کرد.^[۹] جنیفر لوپز نخستین خواننده جهان بعد از بریتنی اسپیرز است که توانست با نخستین آهنگش وارد بیلبورد ۱۰۰ آهنگ برتر شود (چهار ماه قبل‌تر بریتنی اسپیرز با آهنگ عزیزم یک بار دیگر… توانسته بود به این جایگاه دست یابد). در زمان تهیه نخستین آلبومش، آن د سیکس بود که همگان در شگفت بودند که چرا وی وارد دنیای موسیقی شده‌است. در این خصوص گفته شده بود: «اگر این آلبوم بد باشد، نه تنها خود لوپز از آن ناراحت خواهد شد، بلکه به کل به پیشینه حرفه‌ایی وی صدمه خواهد زد». آهنگ در انتظار امشب که در واقع سومین آهنگ آلبوم جنیفر لوپز بود، بهترین آهنگش شناخته می‌شد. در نهایت و بعد از انتشار آلبوم، موفقیت بالایش موجب تعجب همگان شد و این بازیگر محبوب را، محبوب‌تر کرد. تا پایان سال ۱۹۹۹ بود که جنیفر لوپز خود را از ستاره‌ای در سینما، به ستاره‌ای در خوانندگی تبدیل کرد. در واقع بعد از مارتیکا و ونسا ال. ویلیامز، این جنیفر لوپز بود که موفق به انجام این کار شده بود.

در ۲۲ فوریه سال ۲۰۰۰ جنیفر که وارد رابطه‌ای با شان کامز شده بود، با لباسی منحصر به فرد در چهل‌ودومین مراسم سالانه جوایز گرمی ظاهر شد. لباس جنیفر توجه رسانه‌های بسیاری را به خود جلب کرد و مورد توجه بسیاری از مردم نیز قرار گرفت، به شکلی که تصاویر وی را روی فرش قرمز این مراسم، از وبگاه جوایز گرمی در عرض تنها ۲۴ ساعت، حدود نیم میلیون بار دانلود کردند. جنیفر لوپز از این‌همه توجه رسانه‌ها تعجب کرده و اظهار می‌کند که نمی‌دانسته که لباسش تبدیل به مسئلهٔ به این بزرگی خواهد شد. چند ماه بعد، جنیفر لوپز با فیلم سلول مجدداً روی پرده سینماها ظاهر می‌شود. این فیلم در ژانر علمی-تخیلی، با بودجه ۳۳ میلیون دلاری، موفق به فروش حدود ۱۰۴ میلیون دلاری می‌شود. دیدگاه‌های منتقدین در این خصوص متفاوت بوده و عده‌ای شروع به انتقاد و عده‌ای نیز شروع به بروز دیدگاه‌های مثبت خویش کردند.

۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ (افزوده شدن شهرت و دریافت لقب)

جنیفر لوپز در حال کار روی آلبوم دومش بود که تصمیم می‌گیرد تصویرش در بین مخاطبین را بهبود بخشیده و خود را جذاب‌تر کند. در همین راستا بود که علاوه بر تغییراتی در ظاهر، لقب جی لو (J Lo) را که پیش‌تر توسط یکی از طرفدارانش به او داده شده بود را برای خودش انتخاب می‌کند. در ادامه، اسم آلبوم خودش را نیز جی. لو می‌گذارد و این آلبوم در ۲۲ ژانویه ۲۰۰۱ منتشر می‌شود. آلبوم جی. لو به یکی از آلبوم‌های بسیار موفق تبدیل می‌شود تاجایی که در رده نخست بیلبورد ۲۰۰ آمریکا جای می‌گیرد. تقریباً در همین زمان بود که فیلم رمانتیکش، طراح مراسم ازدواج نیز منتشر می‌شود و این فیلمش نیز در صدر پرفروش‌ترین فیلم‌های باکس‌آفیس قرار می‌گیرد. با این حساب جنیفر لوپز از نخستین اشخاصی است که به‌طور همزمان، یک فیلم و یک آلبوم در صدر پرفروش ترین‌ها داشته‌است. در آوریل سال ۲۰۰۱ جنیفر نماد تجاری‌اش که در زمینه تولید پوشاک و لوازم تزئینی برای بانوان فعال است را تحت عنوان جی.لو بای جنیفر لوپز راه‌اندازی می‌کند. حدوداً یک ماه بعد، فیلم چشم‌فرشته‌ای با بازی جنیفر راهی سینماها می‌شود که البته آنچنان موفق نبوده و دیدگاه منتقدان نیز نسبت به آن مثبت نبوده‌است. بعدها یکی از آهنگ‌های وی به نام من واقعی هستم به شکل ریمیکس شده راهی بازار می‌شود که در لیست برترین آهنگ‌ها قرار می‌گیرد. در ادامه و در پی حملات ۱۱ سپتامبر به برج‌های تجارت جهانی، جنیفر لوپز به همراه بسیاری دیگر از هنرمندان شروع به فعالیت‌های خیرانه و بشردوستانه به افرادی که متأثر از این واقعه شده بودند می‌کند.

برای افزودن به شهرت جنیفر لوپز، تصمیم می‌گیرند آلبوم جی. لو را به شکل ریمیکس نیز منتشر کنند. در این راستا توزیع و تبلیغ جی. لو متوقف شد و در ۵ فوریه ۲۰۰۲ نسخه ریمیکس آلبوم منتشر شد. در نسخه ریمیکس شده، آهنگ مسخرس نه؟ پیشتاز سایر آهنگ‌های آلبوم بود تاجایی که در صدر آهنگ‌های پرفروش آمریکا قرار گرفت. نسخه ریمیکس جی. لو با فروش بالای یک‌ونیم میلیونی در آمریکا، موفق به کسب رتبه سوم بیشترین فروش آلبوم‌های ریمیکس در تاریخ شد.

در ماه مه سال ۲۰۰۲ جنیفر لوپز در فیلم کافی به نقش‌آفرینی پرداخت. در این فیلم وی نقش زنی به نام اسلیم را دارد که بخاطر سوءاستفاده‌های شوهرش، از خانه فرار می‌کند. در هنگام فیلم‌برداری این فیلم و در زمانی که وی از هنرمندان مشهور آمریکا بود، دچار بحران روحی می‌شود. سال‌ها بعد خود جنیفر لوپز در این خصوص می‌گوید که احساس «مریضی و غریبی» داشت. به شکلی که از پذیرفتن درمان و حتی دارو نیز امتناع می‌کرد. لوپز در این خصوص ادامه داد: «مثل کسی بودم که… نمی‌خواهد حرکت کند، نمی‌خواهد حرف بزند، نمی‌خواهد هیچ کاری انجام دهد». در سپتامبر ۲۰۰۲ جنیفر لوپز عطر زنانه‌ای به نام گرو بای جی‌لو را راهی بازار می‌کند. اگرچه که پیش‌بینی شکست آن را کرده بودند، اما در بین مردم بسیار محبوب شده و تبدیل به یکی از پرفروش‌ترین عطرهای آمریکا می‌شود.

آلبوم سوم جنیفر لوپز تحت عنوان این منم... خوب حالا در زمانی منتشر شد که وی وارد مرحله نامزدی با بن افلک شده بود و در واقع این آلبوم را به او تقدیم کرده‌است. فروش آلبوم در سرتاسر جهان بسیار بالا بود. این آلبوم که دارای آهنگ‌های عاشقانه بسیاری است، تنها در آمریکا حدود دو و نیم میلیون کپی از آن به فروش رسید. در دسامبر ۲۰۰۲ جنیفر لوپز در مقابل رالف فاینس در فیلم کمدی-رمانتیک خدمتکاری در منهتن به روی صحنه رفت. جنیفر در این فیلم نقش کاراکتر ماریسا را ایفا می‌کند، زنی که مادر است و برای کسب درآمد، در خانه‌های اشرافی محله منهتن مجبور به نظافت منازل است که در نهایت عاشق شخصی می‌شود. این فیلم با بودجه ۵۵ میلیون دلاری موفق به فروش ۱۵۵ میلیون دلاری شد. نیویورک تایمز داستان این فیلم را با آهنگ جنی از بلوک مقایسه کرده‌است. در اوت ۲۰۰۳ جنیفر به همراه نامزدش، افلک در فیلم جیلی به ایفای نقش می‌پردازند که فروش فیلم بسیار پایین و ناموفق بود. نظر منتقدین به آن منفی بوده و این فیلم را یکی از بدترین فیلم‌های تاریخ می‌دانند.

۲۰۰۴ تا ۲۰۰۹ (موفقیت بیشتر در سینما)

در مارس ۲۰۰۴ جنیفر لوپز نقش کوتاهی در فیلم دختر جرزی داشت که در این فیلم نیز افلک حضور داشت. شخصیتی که جنیفر نقش آن را بازی می‌کرد تنها ۱۵ دقیقه در فیلم بازی می‌کند و در هنگام وضع حمل از دنیا می‌رود. بودجه ساخت این فیلم ۳۵ میلیون دلار بود که موفق به فروش تنها ۳۶ میلیون دلار می‌شود و از نظر تجاری شکست می‌خورد. اما منتقدان به آن نظر مثبتی داشتند. در اکتبر همان سال وی در فیلم مایل هستید برقصیم؟ مقابل ریچارد گی‌یر ظاهر می‌شود. این فیلم بر اساس یک فیلم ژاپنی، تحت همین نام که محصول سال ۱۹۹۶ بود ساخته شده‌است. در نهایت نیز نظر مثبت منتقدان را کسب می‌کند.

در سال ۲۰۰۴ و در حین یک بازدید مختصر از بیمارستان کودکان لس آنجلس (که خود جنیفر لوپز از حامیان آنجا است) با یک کودک سرطانی ۱۱ ساله به نام پیج پترسون دوست می‌شود. پترسون در یکی از مراسم‌های مربوط در بیمارستان که در آن به جنیفر لوپز جایزه‌ای اهدا شد شرکت می‌کند ولی صبح روز بعد حالش رو به وخامت گذاشته و در نوامبر ۲۰۰۴ از دنیا می‌رود. لوپز در این خصوص گفت که پترسون به او آموخت که فعالیت‌های بشردوستانه چقدر مهم است. در همین راستا نیز چهارمین آلبومش، تولد دوباره را به وی اهدا کرده‌است. شبکه ان‌بی‌سی در یکی از برنامه‌هایش به این موضوع اشاره کرده و ادامه می‌دهد که بعد از «چاپلوسی» برای افلک با آلبوم این منم... خوب حالا، حال به شکل آگاهانه‌ای مسائل عشقی‌اش را از توجهات دور نگاه می‌دارد. فیلم بعدی جنیفر لوپز، فیلم مادرشوهر هیولا است که در مقابل جین فوندا در آن بازی کرده. برای بازی در نقش چارلی در این فیلم، وی دستمزدی حدودی ۱۵ میلیون دلاری دریافت کرد. فیلم مادرشوهر هیولا با بودجه ۴۳ میلیون دلاری‌اش، موفق به فروش جهانی ۱۵۵ میلیون دلاری می‌شود، اما با این حال نظر منتقدین به فیلم منفی بود. در ماه اوت نیز فیلم بعدی جنیفر لوپز با نام یک زندگی ناتمام راهی سینماها شد. در این فیلم که بر اساس رمانی با همین نام ساخته شده، وی با بازیگرانی چون رابرت ردفورد و مورگان فریمن هم‌بازی بود. یک زندگی ناتمام در عرصه تجاری حرفی برای گفتن نداشت و با فروش تنها ۱۸ میلیون دلاری در جهان، فیلمی ناموفق در باکس‌آفیس شد.

شهر مرزی فیلم دیگر جنیفر لوپز است که در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد. در این فیلم، جنیفر لوپز علاوه بر بازیگری، تهیه‌کنندگی آن را نیز بر عهده دارد. همچنین وی شخصیت یک زن خبرنگار به نام لورن را بازی می‌کند که اصرار به اعزام به خط مقدم جبهه جنگ عراق را دارد تا از آنجا گزارش تهیه کند. این فیلم در اروپا به شکل محدود در سینماها منتشر شد که البته در نهایت این فیلم نیز از نظر تجاری چندان موفق نبود. از آثار بعدی وی می‌توان به مجموعه تلویزیونی دنس‌لایف اشاره نمود که در خصوص زندگی هفت رقاص است که تلاش برای حرفه‌ای شدن را دارند. این مجموعه از تلویزیون ام‌تی‌وی پخش شد و خود جنیفر لوپز تهیه‌کننده و خالق آن بود. چندی بعد لوپز آلبوم پنجمش، آنطور که یک زن دل می‌بازد را منتشر کرد. این آلبوم موفق به بیشترین فروش در هفته نخست در میان دیگر آلبوم‌های اسپانیایی شد و در عرصه فروش دیجیتال نیز رکوردی از خود برجای گذاشت. در همین ایام بود که جنیفر لوپز به همراه شوهرش، مارک آنتونی یک تور در آمریکای شمالی به راه می‌اندازند که در مجموع ۱۰ میلیون دلار از این تور کسب درآمد می‌کنند. یک دلار از هر بلیطی که به فروش رسید نیز صرف امور خیریه کودکان شد. در اکتبر ۲۰۰۷ ششمین آلبوم وی به نام شجاع منتشر شد که نتوانست فروش آلبوم‌های قبلی را داشته باشد و در واقع کم‌فروش‌ترین آلبوم جنیفر لوپز شد. یک سریال کوتاه پنج قسمتی نیز به نام جنیفر لوپز تقدیم می‌کند: آنطور که یک زن دل می‌بازد از شبکه یونیویژن در میان ۳۰ اکتبر تا ۲۷ نوامبر سال ۲۰۰۷ پخش شد. این سریال کوتاه در خصوص آلبوم جنیفر لوپز که تحت همین عنوان بود، ساخته شده‌است.

۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ (تورها)

در اوایل سال ۲۰۱۲ بود که تصمیم جنیفر لوپز در خصوص تغییر شرکت ضبط و انتشار آهنگ‌هایش عمومی شد. وی می‌خواست آلبوم جدیدش، عشق؟ را با نام شرکت جدیدی منتشر کند و در این راستا دیلی نیوز نیویورک افشا کرد که تعدادی از آهنگ‌های این آلبوم جدید، ضبط شده در استودیوی قبلی است و قرار است این آهنگ‌ها نیز در آلبوم جدید قرار بگیرند. در آوریل همان سال بود که فیلم نقشه وارونه با بازی وی روانه سینماها می‌شود. بعد از خروج الن دی‌جنرس از برنامه امریکن آیدل بود که گفته شد صحبت‌ها با جنیفر لوپز در خصوص حضورش در این برنامه در حال انجام است. در همین زمان نیز بود که قرار بود لوپز و همسرش آنتونی در ایکس فاکتور حضور پیدا کنند. در نهایت در ماه سپتامبر به شکل رسمی اعلام شد که دهمین فصل امریکن آیدل شاهد حضور جنیفر لوپز خواهد بود. ام‌تی‌وی در این خصوص گفت که این معامله برای تمام کسانی که در آن دخیل بودند سودآور بود؛ این خبر درحالی بیان شد که شبکه سی‌ان‌ان در موردش نوشت که جنیفر لوپز برای احیای کارنامهٔ هنری‌اش تصمیم به شرکت در این برنامه گرفت. یک ماه بعد، در ماه اکتبر، وی چهاردهمین عطر خود را نیز منتشر کرد.

شرکت لورئال فرانسه اعلام می‌کند که جنیفر لوپز سفیر جهانی جدید و چهره برند آن‌ها خواهد بود. تبلیغات‌های جنیفر لوپز برای محصولات این شرکت همراه بود با زمان انتشار آلوم جدیدش، عشق؟ و شرکت کردنش در برنامه امریکن آیدل. چندی بعد تک‌آهنگ روی صحنه از طرف وی منتشر می‌شود. این آهنگ در سرتاسر جهان تبدیل به یکی از آهنگ‌های پرفروش شده و یکی از پرفروش‌ترین آهنگ‌های سال نام می‌گیرد که تقریباً پرفروش‌ترین تک‌آهنگ جنیفر لوپز نیز می‌شود؛ اگرچه که آلبوم عشق؟ نیز توانست موفقیت تجاری خوبی کسب کند و بازگشت خوبی برای وی به‌شمار آید؛ تا پیش از این، بسیاری گمان می‌کردند که دوره خوانندگی لوپز به اتمام رسیده‌است. در ماه ژوئیه بود که عطر بعدی وی با نام لاو اند لایت را روانه بازار می‌کند. تنها در هنگام رونمایی ان، ۵۱٫۰۰۰ شیشه از آن به فروش رفته و با مبلغ کسب شده حدود ۲٫۹ میلیون دلار، تبدیل به پرفروش‌ترین عطر جنیفر لوپز می‌شود. دو ماه بعد نیز تولید پوشاک و لوازم تزئینی دیگری با نام جنیفر لوپز کالکشن شروع به فعالیت می‌کند؛ در کنار این‌ها، وی خط تولید جنیفر لوپز هوم کالکشن را نیز راه‌اندازی می‌کند که در زمینه تولید تخت‌خواب، حوله و ساک‌دستی فعال است. در ادامه فعالیت‌های تبلیغاتی، شرکت خودروسازی فیات ایتالیا طی قرارداری با لوپز، تبلیغات چند محصول خود همچون فیات ۵۰۰ را به لوپز می‌سپارد. اولیور فرانکواس، از مدیران بازاریابی شرکت کرایسلر در این خصوص گفت که «وی (لوپز) دقیقاً مناسب برند تبلیغ شده بود».

در ژانویه ۲۰۱۲ جنیفر لوپز با قرارداد ۲۰ میلیون دلاری، در فصل یازدهم امریکن آیدل مجدداً ظاهر می‌شود و سپس در برنامهٔ دیگری از شبکه یونیویژن بازی می‌کند. در ادامه بود که لوپز به همراه شوهرش آنتونی به ۲۱ کشور آمریکای لاتین سفر کرده تا استعدادهای مناسب را بیابند. در ۱۸ مه ۲۰۱۲ بود که جنیفر لوپز با بازی در فیلم وقتی حامله هستی باید منتظر چه چیزی باشی مجدداً به سینما بازگشت. در این فیلم وی با بازیگرانی چون کامرون دیاز، الیزابت بنکس، متیو موریسون و دنیس کواید هم‌بازی بود. فیلم بر اساس رمانی با همین نام ساخته شده و جنیفر لوپز در نقش کاراکتری به نام هولی است که به همراه همسرش، کودکی را به فرزندی قبول می‌کنند. اگرچه که نظر منتقدین به فیلم مثبت نبود، اما در زمینه فروش توانست نسبتاً خوب ظاهر شود و فروشی ۸۴ میلیون دلاری داشته باشد. در اواخر ماه مه بود که عطر جدید جنیفر لوپز با نام گلوینگ بای جی‌لو روانه بازار شد که خود لوپز آن را «تحولی» برای عطر گلو با جی‌لو می‌داند.

در ۱۴ ژوئن بود که جنیفر لوپز مجموعه تورهایی برای اجرای کنسرت‌هایش در نقاط مختلف دنیا را اجرا می‌کند. در ۱۲ ژوئیه همان سال (۲۰۱۲) شرکت تیئولوژی، شرکت تجاری در زمینه تولید تی‌شرت‌های لوکس، را راه‌اندازی می‌نماید. در ادامه فعالیت‌های صداگذاری، جنیفر لوپز در صداگذاری انیمیشن عصر یخبندان: رانش قاره‌ای (که چهارمین قسمت از انیمیشن عصر یخبندان بود) شرکت کرده و صدای شخصیت شیرا را اجرا می‌کند. این انیمیشن در هفته نخست نمایشش موفق به فروش ۴۶ میلیون دلاری شد و در رتبه نخست باکس‌آفیس قرار گرفت. با بودجه ساخت ۹۵ میلیون دلاری، در نهایت این انیمیشن موفق به فروش ۸۷۷ میلیون دلاری در سرتاسر جهان می‌شود.

در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۲ آلبوم جدید جنیفر لوپز به نام دوباره برقص… ضربه‌ها منتشر شد. این آلبوم توسط کمپانی اپیک ریکوردز منتشر شده بود و طبق قرارداد، آخرین همکاری مابین جنیفر لوپز و این شرکت بود. در همین دوره بود که جنیفر لوپز و مارک آنتونی در حال طی مراحل گرفتن طلاق بودند. دو آهنگ دوباره برقص و رفتن از اقبال بیشتری به نسبت سایر آهنگ‌ها برخوردار بودند و توانستند جزء آهنگ‌های پرفروش قرار گیرند. در ماه سپتامبر نیز شبکه نووتی‌وی نیز از قراردار همکاری‌اش با جنیفر لوپز خبر داد که قرار است در زمینه خلاقیت و تهیه‌کنندگی برنامه‌ها با آن‌ها همکاری نماید. همچنین بعد از توفان سندی بود که لوپز به سه مرکز خیریه شامل بیمارستان کودکان لس‌آنجلس، صلیب سرخ آمریکا و یک نهاد خیریه دیگر کمک‌های مالی می‌کند.

۲۰۱۳ تا به امروز

در ژانویه ۲۰۱۳ بود که در مقابل جیسون استاتهام، جنیفر لوپز در فیلم پارکر به ایفای نقش پرداخت که در آن نقش کاراکتری به نام لزلی را بازی می‌کرد. نقش‌آفرینی وی در این فیلم توجه منتقدین را به خود جلب کرد به‌طوری‌که شیکاگو تریبون در این خصوص نوشت: «فرصتی برای دراماتیک، شاد، رمانتیک و ناراحت بودن. تماشاگران در تمام مدت توجه‌شان به اوست». در مراسم جایزه گرمی بود که لباس وی مجدداً کانون توجهات شد. در این مراسم جنیفر لوپز با لباسی مشکی که پای سمت راستش تقریباً به شکل کامل از آن بیرون بود ظاهر شد. در ماه مه بود که وی را به سمت ارشد مسئول خلاقیت در شبکه نووتی‌وی منصوب می‌کنند. در ادامه فعالیت‌های تجاری‌اش نیز شرکت ویوا موویل، که در زمینه فروش تلفن‌های همراه مخصوص لاتین‌تبارها بود را راه‌اندازی می‌کند. در تمامی فعالیت‌هایی که انجام می‌داد، لوپز قصد نوعی قدرت‌بخشیدن به لاتین‌تبارها را داشت. خودش در این زمینه اینچنین می‌گوید: «ما در حال شناختن قدرت خودمان هستیم. ما داریم به این نتیجه می‌رسیم که در اینجا مهم هستیم. می‌دانید احتمالاً که ما فقط افراد پشت صحنه مشغول کار در آشپزخانه یا در حال لوله‌کشی نیستیم». در ادامه نیز در تلویزیون فعالیت‌هایش را در این زمینه گسترش داد. وی همچنین با حقوق گزارش شده حدود ۱۷ میلیون دلاری، مجدداً در امریکن آیدل، اینبار در فصل سیزدهم ظاهر شد.

بعد از نتایجی که از اجرای کنسرت‌هایش در تور جهانیش کسب کرد، آلبوم بعدی خود را به نام ای‌کی‌ای (A.K.A) ضبط می‌کند که برگرفته شده از سفرهایش است. این آلبوم قرار است در سال ۲۰۱۴ توسط کپیتال رکوردز منتشر شود. در ابتدای سال ۲۰۱۴ نیز برای تبلیغ آلبوم جدیدش، دو آهنگ جدید به نام‌های همان دختر و دختران را منتشر می‌کند. در ماه مارس بود که یکی از آهنگ‌های رسمی آلبوم جدیدش را به نام آی لو یا پاپی را منتشر می‌کند که در آن فرنچ مونتانا نیز حضور دارد. در ادامه و در ماه آوریل ۲۰۱۴ نیز آهنگ رسمی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ را که به همراه پیت‌بول و خواننده برزیلی، کلودیا لیت اجرا کرده بود، منتشر می‌کند. نام این آهنگ ما یکی هستیم (اوله اولاً) گذاشته شده.

چند فیلم قرار است در آینده روانه سینماها شود که جنیفر لوپز از بازیگران آنهاست. از جمله این فیلم‌ها می‌توان به پسر همسایه، لیلا و ایو و انیمیشن خانه اشاره نمود که در این انیمیشن با دیگر ستارگان چون ریانا و استیو مارتین هم‌کار است. جنیفر لوپز در عرصه تلویزیون نیز فعال خواهد بود. شبکه تلویزیونی ان‌بی‌سی سفارش ساخت سریالی ۱۳ قسمتی را در ژانر درام داده که جنیفر لوپز در آن به بازیگری خواهد پرداخت و البته تهیه‌کنندگی آن را نیز بر عهده خواهد داشت. در این سریال که قرار است با نام سایه‌های آبی پخش شود، لوپز نقش یک مادر را بازی می‌کند که در اداره پلیس مشغول به کار است و برای تحقیقات اف‌بی‌آی به مأمور مخفی تغییر حالت می‌دهد. قرار است این سریال در ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ پخش شود. رایان سیکرست نیز از تهیه‌کنندگان این مجموعه خواهد بود.

روابط خصوصی

در مورد روابط خصوصی جنیفر لوپز با مردان، رسانه‌ها تمرکز خاصی دارند. او تاکنون روابط نسبتاً گرمی با شان کامز، کریس جود، بن افلک و مارک آنتونی داشته‌است. در سال ۱۹۸۴ در سن ۱۵ سالگی (دوران دبیرستان) و هنگامی که کم‌کم داشت به یک ستاره تبدیل می‌شد، او با دیوید کروز روابط دوستانه داشت. در سال ۱۹۹۴ جنیفر لوپز پس از ۱۰ سال رابطه تنگاتنگ با دیوید کروز، به روابط دوستانه‌اش پایان داد. جنیفر لوپز در سال ۲۰۰۴ گفت:

دیوید کروز دوستی است که احتمالاً مرا بهتر از هر کس دیگری می‌شناسد.

نخستین ازدواج لوپز با اوجانی نوآ در ۲۲ فوریه ۱۹۹۷ بود. لوپز نوآ را نخستین بار هنگامی که نوآ به عنوان خدمتکار در رستورانی در میامی کار می‌کرد ملاقات کرد. این دو در ژانویه ۱۹۹۸ از هم طلاق گرفتند. بعداً لوپز نوآ را به عنوان مدیر رستورانش در آوریل ۲۰۰۲ استخدام کرد. اما نوآ در اکتبر همان سال اخراج شد. بعد از آن نوآ از جنیفر به دادگاه شکایت کرد اما این دو به‌طور محرمانه با هم سازش کردند. در آوریل ۲۰۰۶، لوپز از نوآ شکایت کرد تا مانع انتشار کتابی شود که نوآ در آن جزئیات ازدواج و زندگی خصوصی اش با جنیفر را نوشته بود.

لوپز حدود دو سال و نیم با خواننده هیپ-هاپ، شان کامز رابطه داشت. در ۲۷ دسامبر ۱۹۹۹، لوپز و کامز در نایت کلابی در منهتن بودند که بین همراهان کامز و گروهی دیگر درگیری پیش‌آمد و یک نفر شلیک کرد. لوپز و کامز با ماشین از آنجا دور شدند ولی توسط پلیس متوقف شدند و یک اسلحه روی صندلی ماشین آن‌ها پیدا شد. کامز متهم به حمل اسلحه شد؛ در همین حال علاوه بر استرس پیش از محاکمه پیگیری موضوع توسط مطبوعات مشکل را دوچندان می‌کرد، و لوپز یک سال بعد به جریاناتش با کامز پایان داد، در طی یک دادخواست در ۲۰۰۸ وکیل مدافع گفت که لوپز در این پرونده هیچ نقشی نداشته‌است. در ٩ آوريل ٢٠۲۲، مجله پیپل نامزدی لوپز و افلک را تایید کرد.

دبورا آن ول (به انگلیسی: Deborah Ann Woll  ) متولد ۷ فوریهٔ ۱۹۸۵  یک هنرپیشه آمریکایی است که بیشتر برای ایفای نقش شخصیت جسیکا هامبلی در مجموعه تلویزیونی شبکهٔ اچ‌بی‌او تحت عنوان خون حقیقی و همچنین کرین پیج در سریال‌های مارول کامیکس نتفلیکس شامل دردویل، مدافعان و پانیشر شناخته شده‌است. از دیگر فیلم‌هایی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به روز مادر (۲۰۱۰)، گرفتن .۴۴ (۲۰۱۱)، و اتاق فرار (۲۰۱۹) اشاره کرد.

زندگینامه

ول در دسامبر 2007 با E. J. Scott آشنا شد. آنها در دسامبر 2018 ازدواج کردند. اسکات مبتلا به کوروئیدرمی است، وضعیتی که در نهایت منجر به نابینایی می شود، و ول از پلتفرم خود برای کمک به افزایش آگاهی در مورد این بیماری استفاده می کند. او گفته است که نگرش اسکات نسبت به ناتوانی اش شجاعت او را در مبارزه با بیماری سلیاک، که مسلماً زندگی را تغییر می دهد، برانگیخته است. 

جیمی ری نیومن (انگلیسی: Jaime Ray Newman؛ زادهٔ ۲ آوریل ۱۹۷۸) یک هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا است. وی از سال ۲۰۰۰ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به ساقدوش، تارزان، دره خدایان، پوست و ام‌کی اولترا اشاره کرد.

دنیل وبر (انگلیسی: Daniel Webber؛ زادهٔ ۲۸ ژوئن ۱۹۸۸) بازیگر سینما اهل استرالیا است. وی از سال ۲۰۰۸ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است. او بیشتر به خاطر بازی در نقش لی هاروی اسوالد در سریال ۱۱٫۲۲٫۶۳ اشاره کرد. 

بنجامین توماس بارنز (زاده ۲۰ اوت ۱۹۸۱) یک هنرپیشه و خواننده انگلیسی است. او بیشتر برای نقش‌های شاهزاده کاسپین در مجموعه فیلم‌های Chronicles of narnia، لوگان دلوس در Westworld، بیلی روسو در سریال The Punisher و ژنرال کیریگان/دارکلینگ در سریال Shadow and bone نتفلیکس شناخته شده است. وی از سال ۲۰۰۶ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است.

فیلم‌شناسی

بن ماس-بچراک (انگلیسی: Ebon Moss-Bachrach؛ زادهٔ ۱۹ مارس ۱۹۷۷) هنرپیشه اهل ایالات متحده آمریکا است. وی از سال ۱۹۹۹ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به خانه‌ای روی برکه، مظنون، دختران، لبخند مونا لیزا، غروب، نهان، جان آدامز، تجربه مارک پیز، رفتار بد خدایان و انقلاب زمستانی اشاره کرد.

جاناتان ادوارد برنتال (به انگلیسی: Jonathan Edward "Jon" Bernthal) (زاده ۲۰ سپتامبر ۱۹۷۶) یک بازیگر آمریکایی است که برای ایفای نقش شخصیت شین والش در مجموعه تلویزیونی مردگان متحرک از شبکه⁩ ای‌ام‌سی و ایفای نقش پانیشر در مجموعه‌های تلویزیونی دردویل و پانیشر از شبکه نت‌فلیکس و همچنین فیلم‌های سینمایی نظیر گرگ وال استریت، خبرچین، فرار و خشم، سیکاریو، حسابدار، ویرجینیای شیرین و بیبی راننده و فورد در برابر فراری شناخته می‌شود.

اوایل زندگی

جاناتان ادوارد برنثال در۲۰ سپتامبر در واشنگتن دی سی متولد شد. او پسر والدینی یهودی جوآن لوری (خواننده مارکس) و اریک لارنس "ریک" برنثال ، وکیل سابق LLP Latham & Watkins و رئیس هیئت مدیره انجمن انسانی تا سال 2019. وی دارای دو برادر است: نیکلاس ، جراح ارتوپدی و استاد دانشگاه UCLA و توماس ، مدیر عامل آژانس مشاوره که با شریل سندبرگ میلیاردر و مدیر فیس بوک نامزد شده است. برنتال در کابین جان ، مریلند بزرگ شد. وی در مدرسه دوستان Sidwell تحصیل کرد و در سال ۱۹۹۵ فارغ‌التحصیل شد.^[۸]پس از دبیرستان ، او در کالج Skidmore در Saratoga Springs ، نیویورک تحصیل کرد ، اما تحصیل را رها کرد. وی به توصیه معلم بازیگری خود ، آلما بکر ، به تئاتر هنری مسکو در روسیه پیوست.

مجازاتگر مارول یا به اختصار مجازاتگر(پانیشر) (انگلیسی: Marvel's The Punisher) یک مجموعهٔ تلویزیونی آمریکایی است که توسط شبکهٔ نتفلیکس و به وسیلهٔ استیو لایت‌فوت بر پایهٔ شخصیتی به همین نام در مارول کامیکس ساخته شده‌است. وقایع این سریال در دنیای سینمایی مارول واقع شده‌است و ادامهٔ فیلم‌های دنیای سینمایی مارول و مجموعه‌های تلویزیونی مارول محسوب می‌شود. این سریال بعد از ۲ فصل حتی با وجود محبوبیت زیاد به علت درگیری حقوقی مارول استودیو با نت فلیکس کنسل شد.

تمام قسمت‌های فصل اول برای نخستین بار در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۷ از طریق نتفلیکس در دسترس قرار گرفت. یک ماه بعد، نتفلیکس مجموعه را برای فصل دوم متشکل از سیزده قسمت تمدید کرد؛ که در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۹ منتشر شد. در ۱۸ فوریه ۲۰۱۹، نتفلیکس ساخت مجموعه را پس از دو فصل متوقف کرد. این سریال اسپین‌آف دردویل محسوب می‌شود.

داستان

سریال مجازاتگر یا ، داستان زندگی فرانک کسل، مردی که از روش‌های مرگبار برای مجازات مجرمین استفاده می‌کند را روایت می‌کند. او پس از به قتل رساندن تعدادی از خلافکارانی که در کشته شدن همسر و فرزندانش دست داشتند، در سرتاسر شهر نیویورک به عنوان مجازاتگر شناخته می‌شود. با این حال، فرانک کسل پس از مدت کوتاهی درک می‌کند که او و خانواده‌اش، تنها بخش کوچکی از قربانیان یک شبکه گسترده جنایی هستند.

بازیگران و شخصیت‌ها

• جان برنثال در نقش فرانک کسل / :
• ابن ماس-بچراک در نقش دیوید لیبرمن / میکرو:
• بن بارنز در نقش بیلی روسو / جیگسا:
• امبر رز روا در نقش دینا مدنی:
• دنیل وبر در نقش لوئیس ویلسون:
• پال کلاوس در نقش ویلیام رالینز / مأمور نارنجی:
• جیسون آر. مور در نقش کِرتیس هویل:
• مایکل نتنسون در نقش سم استاین:
• جیمی ری نیومن در نقش سارا لیبرمن:
• دبورا آن ول در نقش کارن پیج:
• جاش استوارت در نقش جان پیلگریم:
• فلوریانا لیما در نقش کریستا دومونت:
• جورجیا ویگام در نقش ایمی بندیکس:

قسمت‌ها

فیلم‌شناسی

چشم چران عمارت یک سریال تلویزیونی درام و عاشقانه ترکی با امضای OGM Pictures است که اولین قسمت آن در تاریخ 23 سپتامبر 2022 به کارگردانی Burcu Alptekin و نویسندگی Mehmet Barış Günger منتشر شد. نقش های اصلی توسط افرا ساراکوغلو، مرت رمضان دمیر و چتین تکیندور مشترک است.

بازیگران و شخصیت ها

ماهسون قرمزی‌گل (ترکی استانبولی: Mahsun Kırmızıgül‎) خواننده، بازیگر و کارگردان تورک تبار متولد شهر دیاربکر در ترکیه است. او در سال‌های اخیر بیشتر فعالیت‌های هنری خویش را در قالب سینما و تلویزیون به نمایش گذاشته‌است. فعالیت‌های هنری وی شامل خوانندگی، نوازندگی، نویسندگی، کارگردانی و بازیگری است. از آلبوم‌های معروف او می‌توان عروس کوچک، گوش بده و زرد زرد را نام برد.

ماهسون قرمزی‌گل
اطلاعات پس‌زمینه
نام شناسنامه‌ای	عبدالله بزنسیر
زاده	۲۶ مارس ۱۹۶۹ ‏(۵۳ سال)
ژانر	ارابسک
سال‌های فعالیت	۱۹۹۳-اکنون
سازهای اصلی
باغلمه، ۳تار دوزله و تمبک
وبگاه	وبگاه رسمی

زندگی شخصی

آلبوم‌ها

فیلم‌های سینمایی

صدا سایان (ترکی استانبولی: Seda Sayan‎؛ زادهٔ ۳۰ دسامبر ۱۹۶۱) موسیقی‌دان، بازیگر و مجری تلویزیونی اهل ترکیه است. وی در مسابقه بزرگ استعدادیابی خوانندگی او سس ترکیه در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ جزء ۴ داور مسابقه بود.

زندگی‌نامه

Gökhan Keser (زاده ۹ سپتامبر ۱۹۸۷) بازیگر، مدل و خواننده ترک است.

حرفه مدلینگ

او زندگی مدلینگ خود را در سال 2002 آغاز کرد. و مسابقه مستر مدل را با آژانس Uğurkan Erez، یکی از برجسته ترین آژانس های بازیگری و مدلینگ در ترکیه امضا کرد. او در بسیاری از نمایش های مد و پخش کاتالوگ در داخل و خارج از کشور شرکت کرد. در سال 2005، کسر در "بهترین مدل ترکیه" شرکت کرد و نایب قهرمان شد. که به او این فرصت را داد تا در Manhunt International 2006 در چین شرکت کند. وی در رشته ای متشکل از 64 شرکت کننده بین المللی نایب سوم و عنوان "Mr. فوتوژنیک.

حرفه بازیگری

 او کلاس های بازیگری را نزد آیلا الگان در مدرسه تئاتر درام اکل گذرانده است. در سال 2006 بازی در سریال ATV سلنا را آغاز کرد که در 3 فصل و 104 قسمت پخش شد. او همچنین نقش اصلی مرد را در فیلم سینمایی Kayıp Çocuklar Cenneti به کارگردانی Mete Özgencil بازی کرد. گوخان کسیر همچنین در موزیک ویدیوهای سیلا حضور داشت.

زحل توپال (به ترکی استانبولی: Zuhal Topal) (متولد ۲۳ سپتامبر ۱۹۷۶ در استانبول) مجری برنامه‌های تلویزیونی، آهنگساز و بازیگر سینما و تلویزیون ترکیهاست. همسر وی کورهان سایقینر از خوانندگان ترکیهمی‌باشد.

زحل توپال
تولد	۲۳ سپتامبر ۱۹۷۶ ‏(۴۶ سال) استانبول
ملیت	ترکیه
پیشه	بازیگر، مجری، آهنگساز
همسر(ها)	کورهان سایگینر
وبگاه رسمی	zuhaltopal.com
صفحه در وبگاه IMDb

فعالیت‌ها

جمشید هاشم پور (به انگلیسی: Jamshid Hashempour) زادهٔ ۳ فروردین ۱۳۲۳) با نام هنری «جمشید آریا» بازیگری ایرانی است. او به خاطر حضور در فیلم‌هایی مثل افعی به کارگردانی محمدرضا اعلامی و جوانمرد به کارگردانی مهدی ژورک و تاراج به کارگردانی ایرج قادری به شهرت رسید، خاطره انگیزترین بازی او در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج ساخته ایرج قادریاست.

جمشید هاشم پور
زمینه فعالیت	سینما
تولد	۳ فروردین ۱۳۲۳ ‏(۷۸ سال) تهران، ایران
ملیت	ایرانی
پیشه	بازیگری
سال‌های فعالیت	۱۳۴۷–اکنون
همسر(ها)	مهرانگیز متین
فرزندان	۲

زندگی هنری

پیش از انقلاب

جمشید هاشم پور ملقب به «جمشید آریا» در سال ۱۳۲۳ در تهران خیابان سلسبیل و از پدر و مادری اردبیلی به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه‌ داد. او در جوانی در محله دوهزار زیر نظر احمد رودباری ورزش‌های رزمی چون کونگ فو را فراگرفت. پسرخاله او سجاد هاشم پور از آفشور کاران به نام است. وی همچنین کاراته سبک شوتوکان را از استاد کوروش کوردانی فرا گرفت.وی اولین فیلم سینمایی خود را با معرفی یکی از دوستانش به ساموئل خاچیکیان، در سال ۱۳۴۷ و با بازی در نقش کوتاهی در فیلم جهنم سفید آغاز کرد. سپس در فیلم‌های جنجال پول ساختهٔ پرویز خطیبی و ایوالله به کارگردانی منوچهر نوذری، قسمت به کارگردانی امیر شروان، عشقی‌ها به کارگردانی جمشید شیبانی بازی کرد. آخرین فیلم او در قبل از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، خوشگلترین زن عالم به کارگردانی قدرت‌الله احسانی بود. پس از آن برای مدتی سینما را رها کرد.

پس از انقلاب

جمشید هاشم‌پور در سال ۱۳۶۰ به دعوت مسعود کیمیاییبرای بازی در فیلم خط قرمز دوباره به سینما بازگشت. در ابتدا هاشم‌پور به مسعود کیمیایی می‌گوید که چند سالی است از سینما به علت ممنوع‌الکاری دور بوده و کار نکرده‌ است. کیمیایی هم در جواب می‌گوید که قبلاً از او چند فیلم دیده و دوست دارد که در فیلمش نقش یک مأمور امنیتی را بازی کند (که البته در همان سال این فیلم به دلیل نداشتن حجاب به مدت ۳۷ سال توقیف بود). هاشم‌پور نیز می‌پذیرد و نقش را بازی‌می‌کند. بلافاصله پس از این اثر، در فیلم «فرمان» ساخته کوپال مشکاتبه همراه سعید راد بازی می‌کند. بازی او در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج ساختهٔ ایرج قادری بود که جمشید هاشم‌پور (آریا) را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سال‌ها مخاطبان بسیاری را روانهٔ سینماها می‌کرد. او ستاره سینمای ایران در دهه هفتاد بود.

در سال ۱۳۶۴ بعد از بازی در فیلم تیغ و ابریشم که سانسورها و حاشیه‌های زیادی داشت به‌دلیل تراشیدن موهای سر خود به مدت ۳ سال ممنوع‌الکار شد. هاشم‌پور به دلیل چند سال ممنوع‌الکار بودنش در دهه ۶۰ (که علت آن مشخص نیست)، پس از بازگشت به سینما از تراشیدن موهای سرش واهمه داشت تا مبادا بار دیگر فعالیت او در بازیگری ممنوع‌ شود. هاشم‌پور دربارهٔ این اتفاق گفته:

خودم هم درست متوجه نشدم چرا از سینما دور شدم. بعد از این فیلم‌ها به واسطه خلق و خوی خجالتی‌ام از سینما دور شدم. آن زمان من رفتم و کارمند سازمان دفاع غیرنظامی که مسائل مربوط به ایمنی کارخانه‌ها را برعهده داشت، شدم و از سینما فاصله گرفتم. روحیه‌ام با شرایط سینمای آن موقع منافات داشت. زیاد حس خوبی نداشتم. نمی‌دانم، شاید هم اشتباه‌ کردم. به هر حال ناخودآگاه از ادامه فعالیتم پرهیز شد.

در آن سال‌ها پیشنهادی برای بازی در سینما هم به او نشده و تقریباً فراموش می‌شود. خود او هم زیاد راغب نبوده در آن جنس سینما و در آن قالب فعالیت‌کند. اما محمدحسین فرحبخش تهیه‌کننده و مالک «پویا فیلم»، در سال ۷۰ قراردادی برای فیلم «قافله» با او امضاء و مجابش کرد که با تراشیدن موهایش مشکلی پیش‌ نمی‌آید.

جمشید هاشم‌پور از معدود هنرپیشگان سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبه‌هایش، سینما را از سینما شروع کرده‌ است و تنها فعالیت تئاتری وی صحنه‌هایی از فیلم تماس شیطانی بود که صحنه‌های تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد. او در دههٔ ۱۳۶۰ و اوایل دهه ۱۳۷۰ در کنار بازی در فیلم‌های اکشن و حادثه‌ای، بازی در نقش‌های دیگر را نیز امتحان کرده‌ است. بازی در فیلم‌هایی نظیر: روز باشکوه (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷) - مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸) - پردهٔ آخر (واروژ کریم‌مسیحی، ۱۳۶۹) - عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، ۱۳۶۹) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۱). هاشم‌پور پس از دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۷) برای بازی در فیلم هیوا (رسول ملاقلی‌پور) گزیده‌کار شد.

جمشید هاشم‌پور، ۱۳۹۳

ندادن سیمرغ به او در فیلم قارچ سمی اعتراض جامعه سینمایی را درپی‌داشت.

جمشید هاشم‌پور در سال ۱۳۸۲ دو فیلم بر پرده سینماها داشت، واکنش پنجم و سفر به فردا. او در سال ۱۳۸۶ از پس بازی در فیلم استشهادی برای خدا، نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنوارهٔ فیلم فجر شد. جمشید هاشم‌پور پس از ۱۰ سال در جشنواره فیلم فجر ۳۶ ام حضور پیداکرد. وی در سال ۱۳۸۵ در فیلم سینمایی " میم مثل مادر " نقش‌آفرینی کرد.

فیلم‌شناسی

جوایز

تجلیلویرایش

محمدمهدی سلطانی سروستانی (زادهٔ ۱ شهریور ۱۳۵۰) بازیگر و کارگردان ایرانی است. او دارای دکترای بازیگری تئاتر از دانشگاه اوینیون فرانسه است.

مهدی سلطانی
نام در زمان تولد	محمدمهدی سلطانی سروستانی
زادهٔ	۱ شهریور ۱۳۵۰ ‏(۵۱ سال) سروستان، ایران
محل تحصیل	دانشگاه اوینیون دانشگاه هنر تهران
پیشه	بازیگر کارگردان مدرس دانشگاه
سال‌های فعالیت	۱۳۷۴–اکنون

زندگی‌نامه

تحصیلات

امین تارُخ (۲۰ مرداد ۱۳۳۲ – ۲ مهر ۱۴۰۱) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر اهل ایران بود. او فعالیتش را پیش از انقلاب ۱۳۵۷ در تئاتر آغاز کرد و اولین حضورش در سینمامربوط به بازی در مرگ یزدگرد (۱۳۶۰) بود. او چهره‌های تاریخی مانند حسن جوری در مجموعهٔ سربداران (۱۳۶۲) و ابن سینا در مجموعهٔ بوعلی سینا (۱۳۶۴) را به تصویر کشیده‌است. تارخ برای نقش‌آفرینی در ماه و خورشید(۱۳۷۵) برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. همکاري با کارگردان‌های سرشناسی چون علی حاتمی، مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی، پوران درخشنده، سیروس الوند در کارنامه کاری امین تارخ دیده می شود.

امین تارخ
تارخ در سال ۱۳۹۶
زادهٔ	۲۰ مرداد ۱۳۳۲ شیراز، ایران
درگذشت	۲ مهر ۱۴۰۱ (۶۹ سال) تهران، ایران
علت درگذشت	سکته قلبی
پیشه	بازیگر
سال‌های فعالیت	۱۳۵۴–۱۴۰۱
همسر(ها)	منصوره شادمنش
فرزندان	۳

دیگر نقش‌های برجسته‌اش عبارتند از: سرب (۱۳۶۷)، مادر(۱۳۶۸)، سارا (۱۳۷۱)، معصومیت ازدست‌رفته (۱۳۸۲) ، پرونده هاوانا (۱۳۸۴) و اغما (۱۳۸۶) 

زندگی و فعالیت هنریویرایش

تارخ ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ در محلهٔ «سردوزک», شیراز زاده شد. پدرش در شش‌سالگی از شیراز به سیستان و بلوچستان منتقل شد. پس از سه سال به همراه خانواده به شیراز بازگشت و به تحصیلات خود ادامه داد. در سال ۱۳۵۱ به دانشگاه تهران راه یافت. در سال ۱۳۵۶ از دانشکدهٔ هنرهای نمایشی دانشگاه تهران دانش‌آموختهشد. او تحصیلات تکمیلی خود را در سال ۱۳۶۳ با کسب مدرک کارشناسی ارشد در رشتهٔ مدیریت فرهنگی به پایان برد.

امین تارخ به عنوان هنرپیشهٔ آزاد به فعالیت می‌پرداخت. او نقش‌های مختلفی را در فیلم‌ها، سریال‌های تلویزیونی و تئاتر ایفا کرد. وی هم به عنوان هنرپیشه و هم به عنوان عضو هیئت داوری در جشنواره‌های ملی مختلف و به عنوان عضو هیئت مدیره خانه سینما حضور داشت. او همچنین به عنوان میهمان به جشنواره‌های مسکو، ژاپن و آلمان دعوت شده بود.

او در سال ۱۳۷۳ نخستین مدرسهٔ بازیگری را به نام کارگاه آزاد بازیگری در تهران تأسیس کرد که یکی از مؤسسات آموزش بازیگری سینما در ایران محسوب می‌شود. تعدادی از دانش‌آموختگانِ کارگاه آزاد بازیگری تا سال ۱۳۸۷، جوایز هنرپیشهٔ برتر در رویدادهای مختلف را به خود اختصاص داده‌اند. این مؤسسه در سال ۱۳۷۹ اقدام به برقراری ارتباط با سایر مدارس بین‌المللی آموزش بازیگری کرد و امین تارخ به مرکز فیلیندرز درامای استرالیای جنوبی دعوت شد. او دو سال نیز به عنوان مدرس در این دانشگاه تدریس کرد.

تارخ در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر در ۱۳۹۵

تارخ از سال ۱۳۷۶ به عنوان یکی از چهره‌های برتر احیای تئاتر ایران شناخته شد. او در هجدهمین جشنوارهٔ تئاتر و فیلم فجر هم به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران و هم به عنوان یکی از کارگردان‌های هنری حضور یافت. امین تارخ در سال ۱۳۷۸ موفق به دریافت لوح افتخار «هنرمند ملی» شد.

درگذشتویرایش

کارنامهٔ هنریویرایش

جوایز و انتخاب‌هاویرایش

امیر آقایی (زادهٔ ۱۰ مرداد ۱۳۵۴) بازیگر و نویسندهٔ ایرانی است. او برای نقش‌آفرینی در بدون تاریخ، بدون امضاء (۱۳۹۵) نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنوارهٔ فیلم فجر شد، و برای نقش مکملی که در شنای پروانه (۱۳۹۸) داشت، برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

امیر آقایی
آقایی در جشنوارهٔ فیلم فجر ۱۳۹۵
زادهٔ	۱۰ مرداد ۱۳۵۴ ‏(۴۷ سال) ارومیه، ایران
پیشه	بازیگر نویسنده
سال‌های فعالیت	۱۳۸۰–اکنون

حرفه

فیلم‌شناسی

جوایز

آقازاده یک سریال ۲۹ قسمتی ساخت ایران، به کارگردانی بهرنگ توفیقی، تهیه‌کنندگی و نویسندگی حامد عنقااست. فیلم‌برداری آن از سال ۱۳۹۸ و پخش آن به صورت هفتگی از تیر ۱۳۹۹ آغاز شد و تا دی ۱۳۹۹ ادامه داشت.

آقازاده
نشان‌واره آقازاده
ژانر	اجتماعی، سیاسی،معمایی
نویسنده	حامد عنقا
کارگردان	بهرنگ توفیقی
بازیگران	امیر آقایی نیکی کریمی امین تارخ سینا مهراد مهدی سلطانی امین حیایی پردیس پورعابدینی کامبیز دیرباز جمشید هاشم‌پور لعیا زنگنه ثریا قاسمی محمدحسین لطیفی دیبا زاهدی مهدی کوشکی کاوه خداشناس محمد ایلانلو سعید داخ مسعود فروتن سامیه لک احسان امانی اکبر رحمتی روزبه معینی
کشور سازنده	ایران
زبان اصلی	فارسی
شمار فصل‌ها	۱
شمار قسمت‌ها	۲۹
تولید
تهیه‌کننده	حامد عنقا
مکان تولید	تهران ،مشهد، مازندران
مدت	۵۰دقیقه
تولیدکننده	سازمان هنری رسانه‌ای اوج
پخش
انتشار اولیه	۶ تیر ۱۳۹۹ – ۱۹ دی ۱۳۹۹

خلاصهٔ داستانویرایش

بازیگرانویرایش

پربیننده‌ترین سریال نمایش خانگیویرایش

بچه مهندس یک مجموعهٔ تلویزیونی ایرانی است که در چهار فصل تولید شده‌است. فصل نخست این اثر نوشتهٔ سجاد ابوالحسنی و نگارش فیلمنامه فصل‌های دوم تا چهارم، بر عهدهٔ حسن وارسته بوده‌است. سه فصل اول توسط علی غفاری و فصل چهارم آن را احمد کاوری کارگردانی کرده‌است. تهیه و تولید این اثر بر عهده سعید سعدی بوده‌است.بنا بر اظهارات تهیه‌کننده، این مجموعه از ابتدا برای ماه رمضان ساخته نشده‌بود اما با تصمیم مدیران سیما فصل اول آن در ۳۰ قسمت در ماه رمضان ۱۳۹۷ از شبکه دوم سیما پخش شد. فصل دوم این مجموعه در دی ماه ۹۷، فصل سوم در ماه رمضان ۹۹، و فصل چهارم نیز در ماه رمضان ۱۴۰۰ پخش شد.

بچه مهندس
پوستر تبلیغاتی فصل چهارم
ژانر	درام
نویسنده	سجاد ابوالحسنی (فصل ۱) حسن وارسته: طراح و سرپرست نویسندگان فصل ۲ و ۳ و ۴ نویسندگان: امیر شاداب (فصل ۲ تا ۴ ) رضا خمسه (فصل ۳) احسان فکا (فصل ۴)
کارگردان	علی غفاری (فصل ۱ تا ۳) احمد کاوری (فصل ۴)
بازیگران	نقش اصلی: یونا تدین مانی رحمانی روزبه حصاری محمدرضا رهبری نقش‌های مکمل: بهناز جعفری ساناز سعیدی پرویز پورحسینی اندیشه فولادوند سعید کریمی عباس جمشیدی فر فرخنده فرمانی زاده بهاره رهنما سوگل طهماسبی سلمان فرخنده افشین نخعی سیاوش چراغی پور فرزین محدث فرهاد قائمیان ثریا قاسمی مهشید جوادی
آهنگ پایان	رضا صادقی (فصل ۱ و ۲) احسان خواجه امیری (فصل ۳) حمید حامی (فصل ۴)
کشور سازنده	ایران
زبان اصلی	فارسی
شمار فصل‌ها	۴
شمار قسمت‌ها	فصل اول: ۳۰ قسمت فصل دوم: ۳۲ قسمت فصل سوم: ۳۶ قسمت فصل چهارم: ۳۰ قسمت
تولید
تهیه‌کنندهٔ اجرایی	فدک فیلم
تهیه‌کننده	سعید سعدی
فیلم‌برداری	رضا شیخی
تدوین‌گران	ناصر فخری یعقوب غفاری
پخش
شبکهٔ اصلی	شبکه دو
فرمت تصویر	576i
فرمت صدا	Stereo
نخستین نمایش	شبکه دو

همچنین ساخت فصل پنجم این مجموعه و پخش آن در ماه رمضان ۱۴۰۲ در دستور کار صدا سیما قرار گرفته است که در صورت تحقق، علی غفاری به کارگردانی آن باز خواهد گشت.

^{داستان این مجموعه در تاریخ معاصر و در سه فاز کودکی، نوجوانی و جوانی پسری مطرح می‌شود که در نوزادی رها شده چون پدرش نمی‌خواسته او به دنیا بیاید و تصمیم میگیرد برای قماربازی اش او را بفروشد تا پولش جور شود؛ در شبی پس از چند ماه که به خانه می‌آید و کودک را می‌یابد؛ با زنش دعوا می‌کند و مادر و بچه از خانه بیرون می‌آیند. مادر، بچه را به پرورشگاه می‌سپارد و در آنجا نام بچه را جواد جوادی می‌گذارند و داستان زندگی جواد از آنجا روایت می‌شود.}

بازیگران فصل اول

بازیگران فصل دوم

بازیگران فصل سوم

بازیگران فصل چهارم

مه‌لقا باقری (زاده ۲۵ خرداد ۱۳۶۰) بازیگر و کارگردان تئاتر اهل ایران است. عمدهٔ فعالیت او در تئاتر بوده و برایش جوایزی نیز کسب کرده‌است.

زندگی‌نامه

وی فارغ‌التحصیل رشته کارشناسی کارگردانی تئاتر از دانشگاه سوره (۱۳۸۲–۱۳۷۸) و فوق لیسانس کارگردانی تئاتر از دانشگاه تربیت مدرس ۱۳۸۵ همچنین بیش از ۱۲ سال به صورت حرفه‌ای در حوزه کارگردانی و بازیگری تئاتر فعالیت دارد و در جشنواره‌های داخلی و خارجی در کشورهایی نظیر فرانسه، روسیه، اسپانیا حضور داشته‌است. وی در زمینه طراحی حرکات موزون و دستیار کارگردانی تئاتر نیز فعالیت دارد. در سری اول مجموعه دورهمی در نقش همسر قیمت ایفای نقش نمود.

فیلم‌شناسی

فیلم

تلویزیون

تئاتر

جوایز و افتخارات

• کسب جایزه سوم کارگردانی از جشنواره تئاتر دانشجویی فجر برای نمایش ساحره سوزان (۱۳۸۱)
• کسب جایزه دوم بازیگری از جشنواره تئاتر دانشجویی فجر برای نمایش مارون (۱۳۸۲)
• جایزه اول بازیگری زن در کشور روسیه (مسکو) برای نمایش خواستگاری به کارگردانی اسماعیل شفیعی (۱۳۸۷)
• کسب جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره تئاتر فجر برای بازی در نمایش بوقلمون (۱۳۹۳)

فرهاد اصلانی (زادهٔ ۱۸ خرداد ۱۳۴۵) بازیگر اهل ایران است. او در سال ۱۳۹۰ برای بازی در زندگی خصوصی و خرس برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر شد. همچنین برای بازی در دختر (۱۳۹۴) مورد تحسین قرار گرفت.

زندگی‌نامه

فرهاد اصلانی در سال ۱۳۴۵ در شهر بیجار متولد شد. او در سال ۱۳۷۰ در دوره دو ساله کارگردانی و بازیگری در زمینه تئاتر از فرهنگسرای نیاوران دانش‌آموخته شد. بازی در تئاتر را در سال ۱۳۷۵ هم‌زمان با تحصیل و هم‌چنین بازی در نمایش‌های رادیویی را از سال ۱۳۷۱ آغاز نمود. وی در سال ۱۳۷۲ اولین بار در مجموعه تلویزیونی همسایه‌ها ایفای نقش کرد و سپس حضور در جلوی دوربین را در سال ۱۳۷۳ با فیلم روسری آبی کاری از رخشان بنی‌اعتماد تجربه کرد. وی در سال ۱۳۹۰ در سه فیلم خرس، زندگی خصوصی و من مادر هستم نقش‌آفرینی نمود و توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را برای دو فیلم اول نامبرده شده دریافت کند. در سال ۱۳۸۹ در سریال مختارنامه نقش عبیدالله بن زیاد را بازی کرد.

اصلانی در سال ۱۳۹۵ با بازی در فیلم دختر اثر رضا میرکریمی، توانست اولین جایزه بین‌المللی خود را از سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو دریافت کند و در ادامه هم در چهار فستیوال بین‌المللی دیگر نامزد دریافت جایزه شود.

آثار

جوایز و نامزدی‌ها

• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (سفر به چزابه) - ششمین دوره جشنواره فیلم دفاع مقدس (۱۳۷۵)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (آسمان پر ستاره) - هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۸)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (پاداش سکوت) - یازدهمین دوره جشن خانه سینما (۱۳۹۵)
• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد برای بازی در فیلم‌های (خرس) و (زندگی خصوصی) - سی امین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۰)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (قصه‌ها) - سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۲)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (دوران عاشقی) - سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۳)
• برنده خلاقیت در بازیگری برای مجموعه آثار (عصر یخبندان، دوران عاشقی و کوچه بی‌نام) - هفتمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران (۱۳۹۴)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (کوچه بی‌نام) - شانزدهمین دوره جشن حافظ (۱۳۹۵)
• نامزد تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد در هجدهمین دوره جشن خانه سینما برای فیلم ('کوچه بی‌نام')
• برنده جایزه ویژه ستاد جشنواره چهل چراغ - برای بازی در سریال‌های تلویزیونی (۱۳۹۵)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۵)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - هجدهمین دوره جشن خانه سینما (۱۳۹۵)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو (۲۰۱۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم باتومی (۲۰۱۶)
• برنده طاووس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - چهل و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم هند (۲۰۱۶)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - دهمین دوره جوایز سینمایی آسیا و اقیانوسیه (۲۰۱۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - پانزدهمین دوره جشنواره فیلم داکا (۲۰۱۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - سی‌وسومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مونس (۲۰۱۷)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (مغزهای کوچک زنگ‌زده) - سی و ششمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - جوایز پیففا مالزی (۲۰۱۸)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (مغزهای کوچک زنگ‌زده) - جشن نوزدهم دنیای تصویر (۱۳۹۸)
• برندهٔ تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در فیلم «مغزهای کوچک زنگ‌زده» در بیست و یکمین جشن سینمای ایران (۱۳۹۸)

نیکی کریمی (زادهٔ ۱۹ آبان ۱۳۵۰) بازیگر و فیلم‌ساز ایرانی است. او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان سینما پس از انقلاب ایران است که در فیلم‌های مهمی نقش آفرینی کرده و با کسب جوایز متعدد از جشنواره‌های گوناگون بین‌المللی از موفق‌ترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی نیز به‌شمار می‌رود.

کریمی در سال ۱۳۷۲ موفق به دریافت جایزه صدف نقره‌ای بهترین بازیگر زن از جشنواره بین‌المللی فیلم سن‌سباستین برای فیلم سارا (۱۳۷۱) شد. او در بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۸۱) نیز برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانه‌ای از قفس پرید (۱۳۸۱) و واکنش پنجم (۱۳۸۱) شد. وی تاکنون با کارگردانان برجسته‌ای از جمله داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، عباس کیارستمی، ابراهیم حاتمی‌کیا، رسول ملاقلی پور ،بهروز افخمی و تهمینه میلانی همکاری داشته است. او علاوه بر بازیگری چندین فیلم از جمله شیفت شب (۱۳۹۳) و آتابای (۱۳۹۸) را ساخته‌است.

کریمی همچنین در جشنواره‌های مختلف داخلی و بین‌المللی فیلم به عنوان داور حضور داشته‌است. وی در سال ۲۰۰۷ از داوران بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن فرانسه بود. او در زمینه عکاسی و ترجمه کتاب نیز فعالیت داشته‌است.^[۶][۷] در سال ۲۰۱۷، کریمی در لیست «۳۰ تن از زیباترین زنان جهان» از سوی وبگاه بازنت قرار گرفت.

زندگی و فعالیت هنری

نیکی کریمی در ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران به دنیا آمد. وی اصالتاً تفرشی است. او از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتر را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم وسوسه به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌اش را می‌توان در فیلم عروس به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می‌دانند. پس از آن، وی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام‌های سارا و پری بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم سارا (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی‌اش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود، مورد توجه قرار گرفت و او برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.

پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی‌کیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم دو زن به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد. نیکی کریمی با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم واکنش پنجم ادامه یافت. وی برای پنجمین بار برای فیلم دو زن نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد اما برای واکنش پنجم توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را کسب کند. او همچنین جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در دو زن از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت.

کریمی پس از اینکه دستیار کارگردانی عباس کیارستمی را در فیلم A.B.C. Africa بر عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با عنوان داشتن یا نداشتن ساخت که به موضوع زوج‌های نابارور مراجعه‌کننده به کلینیک رویان می‌پرداخت. این مستند برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم دیوانه‌ای از قفس پرید به کارگردانی احمدرضا معتمدی و واکنش پنجم به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت. وی برای اولین بار در فیلم باج خور اثر فرزاد مؤتمن در یک نقش خاکستری بازی کرد.

در سال ۱۳۸۳ اولین فیلم بلندش به نام یک شب را کارگردانی کرد. این فیلم به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنواره‌های معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنواره فیلم کن مورد توجه قرار گرفت. نیکی کریمی فیلم بعدی خود به نام چند روز بعد را در سال ۱۳۸۵ و در شرایطی ساخت که هنوز تکلیف اکران یک شب در هاله‌ای از ابهام قرار داشت، او در فیلم دوم خود بازی هم کرد و فیلمی قابل قبول و تحسین شده کارگردانی کرد، ولی باز این فیلم هم به خاطر مسائل ممیزی در ایران هنوز اکران نشده‌است.

در سال ۱۳۸۶ (۲۰۰۷) کریمی به عنوان یکی از داوران بخش فیلم‌های کوتاه جشنواره کن انتخاب شد و در کنار دومینیک مال از فرانسه، دبورا نادلمن لاندیس از آمریکا و ژان ماری گوستاو لوکلوزیو از فرانسه، به داوری فیلمهای این بخش از جشنواره پرداخت.

سومین فیلم نیکی کریمی با نام سوت پایان در سال ۱۳۸۹ خورشیدی ساخته شد. این فیلم در جشنواره‌های جهانی موفق ظاهر شد و در جشنواره‌های پوسان کره جنوبی، دوربان آفریقای جنوبی، وزول فرانسه، سیدنی، دبی، کلکته، چنای هند، مانهایم آلمان، پراگ جمهوری چک به نمایش درآمد. این فیلم توانست جایزه اصلی جشنواره‌مان‌هایم آلمان و سه جایزه از جشنواره وزول فرانسه کسب کند.

وی در تله تئاتر خرده جنایت‌های زن و شوهری برای اولین بار در یک کار تلویزیونی حاضر شد.

در دومین مراسم تجلیل از سینماگران سلامت‌محور که فروردین ماه سال ۱۳۹۱ در خانه سلامت شهرداری منطقه ۷ تهران برگزار شد ضمن نمایش فیلم مستند داشتن یا نداشتن، از نیکی کریمی برای ساخت فیلمی با رویکردی هنری و اجتماعی دربارهٔ یکی از حوزه‌های مهم سلامت شهروندان، تقدیر و قدردانی شد. همچنین در این مراسم از کتاب «گزارش عملکرد سینما سلامت» توسط نیکی کریمی رونمایی شد.

در دومین جشنواره فیلم‌های فارسی‌زبان سیدنی که در شهریور ۱۳۹۲ برگزار شد از نیکی کریمی تقدیر شد. در این مراسم فیلم‌های چند روز بعد، سوت پایان و یک شب از ساخته‌های نیکی کریمی به نمایش درآمد.

در بیستمین جشنواره بین‌المللی فیلم کلکته، که در آبان ۱۳۹۳ در کلکته هندوستان برگزار شد و کریمی داوری بخش بین‌الملل این جشنواره را بر عهده داشت، در مراسم بزرگداشتی که برای وی برگزار شد تعدادی از فیلم‌های منتخب نیکی کریمی اکران شد. در سال ۱۳۹۳، وی برای کارگردانی فیلم شیفت شب و بازی در فیلم‌های مرگ ماهی و چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت، جایزه ویژه هیئت داوران سی و سومین جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد.

در سال ۱۳۹۸، او با فیلم آتابای پنجمین اثری که در مقام کارگردان در آن حضور داشت به سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر آمد، فیلمی که مورد تحسین بسیاری از منتقدان و مخاطبان قرار گرفت و علی‌رغم نظر مثبت منتقدان، این فیلم از جشنواره فجر جایزه ای دریافت نکرد و تنها در چند رشته از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی کاندید شد.

نیکی کریمی همچنین در زمینه عکاسی نیز فعالیت دارد. وی تاکنون چندین نمایشگاه عکس از کارهای خود، برگزار کرده‌است. وی تاکنون سبک‌های مختلف عکاسی همچون پرتره و… را تجربه کرده ولی عکاسی از طبیعت در آثار او چشمگیرتر است. نیکی کریمی که اعضای خانواده‌اش در انگلستان زندگی می‌کنند، بین تهران و لندن دررفت‌وآمد است.

فیلم‌شناسی

داوری

• بیست و یکمین جشنواره فیلم ترایبکا ،آمریکا(۲۰۲۲)
• یازدهمین جشنواره فیلم «جنایت و مکافات» استانبول (رئیس هیئت داوران)، ترکیه(۲۰۲۱)
• پنجاه و هفتمین جشنواره فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۲۱)
• دومین جشنواره بین‌المللی عکاسی «نگاه آبی»، تهران (۱۳۹۷)
• سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول، ترکیه (۱۳۹۵)
• سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، بخش سودای سیمرغ، تهران (۱۳۹۴)
• نخستین جشنواره سراسری فیلم کوتاه موج، کیش (۱۳۹۴)
• شصتمین جشنواره فیلم «وایادولید» (سمینسی)، اسپانیا (۲۰۱۵)
• نوزدهمین جشنواره فیلم شب‌های سیاه تالین (رئیس هیئت داوران)، استونی (۲۰۱۵)
• دهمین دوره جشنواره فیلم باتومی، گرجستان (۲۰۱۵)
• پنجمین جشنواره فیلم شهر، تهران (۱۳۹۴)
• بخش بین‌الملل سی‌وسومین جشنواره فیلم فجر، تهران (۱۳۹۴)
• بیستمین جشنواره فیلم کلکته، هند (۲۰۱۴)
• چهارمین جشنواره فیلم پروین اعتصامی، تهران (۱۳۹۳)
• پنجمین جشنواره فیلم ادینبورگ (رئیس هیئت داوران)، ادینبرو، اسکاتلند (۲۰۱۴)
• دوازدهمین جشنواره فیلم پونا، هند (۲۰۱۴)
• بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان، اصفهان (۱۳۹۲)
• بیستمین جشنواره فیلم پراگ، جمهوری چک (۲۰۱۳)
• ششمین جشنواره فیلم ابوظبی (۲۰۱۲)
• دهمین دوره جشن تصویر سال، تهران (۱۳۹۱)
• چهل و هشتمین جشنواره فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۱۱)
• چهارمین جشنواره فیلم شهر، تهران (۱۳۹۰)
• چهل و چهارمین جشنواره فیلم کارلووی واری، جمهوری چک (۲۰۰۹)
• چهارمین دوره جایزه ادبی والس (۱۳۸۷)
• پنجمین جشنواره فیلم دبی (۲۰۰۸)
• سی و نهمین جشنواره فیلم هند، گوا (۲۰۰۸)
• چهاردهمین دوره جشنواره فیلم‌های آسیایی در وزول، فرانسه (۲۰۰۸)
• بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن، فرانسه (۲۰۰۷)
• پنجاه و هفتمین دوره جشنواره فیلم برلین (۲۰۰۷)
• بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم دوربان، آفریقای جنوبی (۲۰۰۷)
• هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کوتاه ازمیر، ترکیه (۲۰۰۶)
• سومین جشنواره بین‌المللی فیلم ریکیاویک (رئیس هیئت داوران)، ایسلند (۲۰۰۶)
• پنجاه و هشتمین جشنواره فیلم لوکارنو، سوئیس (۲۰۰۶)
• جشنواره فیلم دهلی، هند (۲۰۰۶)
• جشنواره بین‌المللی فیلم دمشق (۲۰۰۴)
• جشنواره فیلم رن، فرانسه (۲۰۰۳)
• نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم نفت (۱۳۸۲)
• چهل و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی، یونان (۲۰۰۲)

کتاب‌شناسی(ترجمه)

• عشق زمان غم (بر اساس ۱۰ داستان کوتاه از حنیف قریشی) [مجوز نشر آن صادر نشده‌است]
• مجموعه اشعار یکصد شاعر زن چینی
• نور ماه بر درختان کاج (ذن هایکو، اثر جاناتان کلمنتس)، ۱۳۸۵
• نزدیکی (رمان، اثر حنیف قریشی)، ۱۳۸۴
• بار دیگر، تولدی دیگر (اشعار برگزیده فروغ فرخزاد همراه با برگردان اشعار به انگلیسی و لوح فشرده محتوای دکلمه اشعار توسط نیکی کریمی)، ۱۳۸۳
• آوازهایی که مادرم به من آموخت (زندگی‌نامه مارلون براندو اثر رابرت لینزی)، ۱۳۸۰

جوایز و افتخارات

خارجی

• نامزد دریافت جایزه هیئت داوران از جشنواره بین‌المللی فیلم صوفیه برای کارگردانی فیلم آتابای (بلغارستان،۲۰۲۲)
• نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم‌ساز زن از جشنواره بین‌المللی فیلم داکا برای کارگردانی فیلم آتابای (هندوستان،۲۰۲۲)
• نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم تماشاگران از جشنواره فیلم کمبریج برای کارگردانی فیلم آتابای (انگلستان،۲۰۲۱)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم‌های ایرانی تورنتو برای بازی در فیلم آذر (کانادا، ۲۰۱۷)
• برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنواره فیلم شید برای بازی در فیلم آذر (آمریکا، ۲۰۱۷)
• برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنواره فیلم شید برای تهیه‌کنندگی فیلم آذر (آمریکا، ۲۰۱۷)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره براتیسلاوا برای بازی در فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت (اسلواکی، ۲۰۱۵)
• برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره بین‌المللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ برای کارگردانی فیلم سوت پایان (آلمان، ۲۰۱۲)
• برنده جایزه امیل گوئیمت از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• برنده جایزه اینالکو داوران از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• برنده جایزه دبیرستان از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• نامزد دریافت جایزه چرخ طلایی از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم دوبی برای کارگردانی فیلم سوت پایان (امارات، ۲۰۱۱)
• نامزد دریافت جایزه استعدادهای جدید از جشنواره فیلم‌های آسیایی هنگ کنگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (هنگ کنگ، ۲۰۰۷)
• نامزد دریافت جایزه بزرگ در جشنواره بین‌المللی فیلم فریبورگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (سوئیس، ۲۰۰۷)
• برنده جایزه بهترین فیلم‌نامه از جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام برای نویسندگی فیلم چند روز بعد (هلند، ۲۰۰۵)
• برنده جایزه عصای سفید از جشنواره فیلم تورین برای کارگردانی فیلم یک شب (ایتالیا، ۲۰۰۵)
• نامزد دریافت جایزه الکساندر طلایی از جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی برای کارگردانی فیلم یک شب (یونان، ۲۰۰۵)
• نامزد دریافت جایزه دوربین طلایی از جشنواره فیلم کن برای کارگردانی فیلم یک شب (فرانسه، ۲۰۰۵)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم قاهره برای بازی در فیلم نیمه پنهان (مصر، ۲۰۰۱)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم تائورمینا برای بازی در فیلم دو زن (ایتالیا، ۱۹۹۹)
• برنده جایزه مونگولفیه نقره‌ای بهترین بازیگر زن از یازدهمین جشنواره سه قاره نانت برای بازی در فیلم سارا (فرانسه، ۱۹۹۳)
• برنده جایزه صدف نقره‌ای بهترین بازیگر زن از چهل و یکمین جشنواره فیلم سن سباستین برای بازی در فیلم سارا (اسپانیا، ۱۹۹۳)

داخلی

جشنواره فیلم فجر

• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم برای فیلم آتابای، سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۸)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم آتابای، سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۸)
• برنده دیپلم افتخار «جایزه ویژه هیئت داوران» در بخش سودای سیمرغ برای مجموعه بازی‌های وی (فیلم‌های مرگ ماهی وچهارشنبه ۱۹ اردیبهشت) و کارگردانی فیلم شیفت شب، سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۳)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم من همسرش هستم، سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۰)
• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانه‌ای از قفس پرید و واکنش پنجم، بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۸۱)
• برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۷)
• نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۷)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم روانی، شانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۶)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم پری، سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۳)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم سارا، یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۱)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم عروس، نهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۶۹)

جشن خانه سینما

• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم ستاره است، یازدهمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۶)
• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم واکنش پنجم، هفتمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۲)
• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نیمه پنهان، پنجمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۰)
• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نسل سوخته، چهارمین جشن خانه سینما - (۱۳۷۹)
• برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، سومین جشن خانه سینما - (۱۳۷۸)

جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران

• برنده جایزه بهترین فیلم برای فیلم آتابای، چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران - (۱۴۰۱)
• برنده جایزه بهترین کارگردانی برای فیلم آتابای، چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران - (۱۴۰۱)
• نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت، نهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران- (۱۳۹۴)

جشن دنیای تصویر

• نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن سینما برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت از شانزدهمین دوره جشن دنیای تصویر(۱۳۹۵)
• نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن سینما برای فیلم دیوانه ای از قفس پرید از هفتمین دوره جشن دنیای تصویر(۱۳۸۲)
• برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم نیمه پنهان از پنجمین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۸۰)
• برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم دو زن از سومین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۷۸)
• برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم روانی از دومین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۷۶)

دیگر

• برنده جایزه بهترین بازیگر زن برای بازی در فیلم زن دوم، اولین جشنواره بین‌المللی فیلم کیش (۱۳۹۰)

امیر جعفری (زادهٔ ۱۰ شهریور ۱۳۵۳ در تهران) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی است. همسر او ریما رامین‌فر از بازیگران سینما و تلویزیون و تئاتر است.

زندگی

امیر جعفری در شهریور ۱۳۵۳ در تهران به دنیا آمد. وی دارای لیسانس مدیریت از دانشگاه آزاد اسلامی فیروزکوه است. جعفری بازیگری را در یک دوره دو ساله زیر نظر حمید سمندریان آموخت. او تا به حال پنج بار از جشنواره تئاتر فجر برنده جایزه شده‌است. وی بازیگری در سینما را در سال ۱۳۸۰ و با بازی در فیلم «نان، عشق و موتور ۱۰۰۰» آغاز کرد و با بازی در قارچ سمی ادامه داد. بازی او در مجموعه بدون شرح (مهدی مظلومی، ۱۳۸۰) اولین حضور او در تلویزیون بود. زوج او و فتحعلی اویسی در دو مجموعه بدون شرح و کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی، ۱۳۸۳) با استقبال فراوان مخاطبین مواجه شد. علیرضا جعفری برادرزادهٔ اوست.

فیلم‌شناسی

سینما

سریال

شبکه نمایش خانگی

تئاتر

• رقص کاغذ پاره‌ها" (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، سالن سایه؛ ۱۳۷۸
• "مده"(اصغر محبی) تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۷۹
• "آرتور و اوئی" (مجید جعفری) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۹
• "دل سگ" (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۷۹
• "کمدی شب سیزدهم" (حمید امجد) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۷۹
• "شب‌های آوینیون" (کورش نریمانی) تهران، جشنواره تئاتر فجر؛ ۱۳۷۹
• "کمدی رژیسترها نمی‌میرند" (حسین کیانی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۰
• "یک دقیقه سکوت" (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه؛ ۱۳۸۰
• "همان همیشگی" (ریما رامین‌فر) تهران، تئاترشهر، تالار سایه؛ ۱۳۸۱
• "پاییز" (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۱
• "۳۱/۶/۷۷" (علیرضا نادری) تهران، جشنواره تئاتر فجر؛ ۱۳۸۲
• "مرگ دستفروش" (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۵
• "شوایک" (کوروش نریمانی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۵
• "رویای نیمه شب پاییز"(کیومرث مرادی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۷
• "کابوس‌های پیرمرد بازنشسته خائن ترسو" (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۷
• "درس" (داریوش مهرجویی)، تئاتر ایرانشهر؛ ۱۳۸۹
• "شکلک" (نغمه ثمینی)، مجموعه فرهنگی اکو، تالار شمس؛ ۱۳۹۲
• «پائیز» (نادر برهانی‌مرند)، تئاتر ایرانشهر، سالن استاد ناظرزاده کرمانی؛ ۱۳۹۳
• مجلس ضربت زدن (محمد رحمانیان)، تئاتر شهر، سالن اصلی؛ ۱۳۹۵
• نمایش موزیکال «عروس مردگان» ُ، (امیدرضا سپهری)، (تهران رویال هال اسپیناس پالاس)، (۱۳۹۸)

جوایز

• بازیگری سوم، جشنواره تئاتر فجر، رقص کاغذ پاره‌ها، ۱۳۷۸
• تقدیر، جشنواره تئاتر فجر، شب‌های آوینیون، ۱۳۷۹
• جایزه اول مشترک، جشنواره تئاتر فجر، رژیستورها نمی‌میرند، ۱۳۸۰
• جایزه اول، جشنواره تئاتر فجر، یک دقیقه سکوت؛ ۱۳۸۰
• بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، پاییز، ۱۳۸۱
• بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، همان همیشگی، ۱۳۸۱
• بهترین بازیگر طنز، سریال «بدون شرح» صدا و سیما؛ ۱۳۸۱
• بهترین بازیگر سریال «برای آخرین بار» جشنواره شبکه ۵؛ ۱۳۸۴
• بهترین بازیگر سریال «میوه ممنوعه» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جام‌جم؛ ۱۳۸۶
• بهترین بازیگر سریال «زیر هشت» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جام‌جم؛ ۱۳۸۶

طناز طباطبایی قمی (زادهٔ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۲) بازیگر ایرانی است.

طباطبایی برای فیلم شنای پروانه (۱۳۹۸) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از جشنوارهٔ فیلم فجر را دریافت کرده‌است. همچنین برای فیلم بی‌رؤیا (۱۴۰۰) برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شد. او برای فیلم‌های صداها (۱۳۸۷)، رخ دیوانه (۱۳۹۳) و خشم و هیاهو (۱۳۹۴) هم نامزد دریافت این جایزه شده بود.

زندگی حرفه‌ای

طناز طباطبایی فارغ‌التحصیل کارشناسی کارگردانی تئاتر از دانشگاه آزاد تهران مرکز است. او از سال ۱۳۷۹ وارد عرصه بازیگری شد و در کلاس‌های آزاد بازیگری هیوا فیلم توانست دوره بازیگری را بگذراند. پس از یک ماه برای بازی در مجموعهٔ ذبیح انتخاب شد. اما اولین فیلم سینمایی او دیشب باباتو دیدم آیدا به کارگردانی رسول صدرعاملی بود که در فیلم به اسم خودش اولین حضورش را در فیلم‌های سینمایی رقم زد. او به جز بازیگری در عرصه‌های دیگری از جمله موسیقی و نقاشی هم فعالیت داشته‌است.

وی با بازی در مجموعه تلویزیونی میوه ممنوعه که جز نقش‌های اصلی سریال بود مطرح شد. در سال ۱۳۸۷ برای نخستین بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین از بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم صداها شد. او در فیلم مرهم توانایی‌های خودش را بیشتر نشان داد. در سال ۱۳۸۹ در فیلم گزارش یک جشن به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا بازی کرد که این فیلم توقیف شده‌است. طباطبایی در سال ۱۳۹۶ برنده تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل زن در یازدهمین دوره جشن منتقدان سینمای ایران برای بازی در فیلم ویلایی‌ها شد.

دیدگاه‌ها

حمایت از روحانی در انتخابات

طناز طباطبایی از جمله ۱۴۰ هنرمند ایرانی بود که پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲، با امضاء طوماری همراه با سایر اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان، ضمن قدردانی انصراف محمدرضا عارف به نفع روحانی، از نامزدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ حمایت علنی کرد.

او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶ نیز بار دیگر جز هنرمندانی بود که از نامزدی حسن روحانی حمایت کرد.

فیلم‌شناسی

سینما

تلویزیون

تئاتر

جوایز و افتخارات

محمدعلی شادمان (زادهٔ ۴ آذر ۱۳۷۵) بازیگر ایرانی است. اولین حضور او بر روی پردهٔ سینما در ۱۰ سالگی و در درام میم مثل مادر (۱۳۸۵) بود که برایش برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر کودک از جشنواره بین‌المللی فیلم رشد شد. او در زمانی برای دوست‌داشتن (۱۳۸۶) ظاهر شد و نقش برجستهٔ خود را در رؤیای سینما (۱۳۹۰) به دست آورد که در آن نقش یک بازیگر نوجوان مشتاق را ایفا می‌کند. شادمان برای بازی در مجموعهٔ تلویزیونی سرزمین مادری (۱۳۹۲) و کیمیا (۱۳۹۴) به شهرت گسترده‌تری دست یافت. او در ۱۳۹۸ برای نقش‌آفرینی در مردن در آب مطهر نامزد دریافت جایزهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم فجر شد.

شادمان نقش مکمل شنای پروانه (۱۳۹۸) از محمد کارت را بر عهده داشت و برای بازی در نقش اصلی مجموعهٔ یاغی (۱۴۰۱) از محمد کارت مورد تحسین قرار گرفت.

زندگی

محمدعلی شادمان در ۴ آذر ۱۳۷۵ در ایلام به دنیا آمد. او یک خواهر به نام آرینا دارد و فرزند اول خانواده است. اولین فعالیت او در سینما مربوط به بازی در درام میم مثل مادر (۱۳۸۵) بود. کارگردان فیلم رسول ملاقلی‌پور او را به‌دلیل توانایی که در نواختن ویلن داشت، برای این نقش انتخاب کرد. داستان این فیلم با بازی گلشیفته فراهانی، بعد از وقایع بمباران شیمیایی سردشت جریان دارد و او در آن نقش کودکی به نام سعید را ایفا می‌کند که با مشکلات ژنتیکی به دنیا آمده‌است. او برای این نقش برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر کودک از جشنواره بین‌المللی فیلم رشد شد.

فیلم‌شناسی

سینما

تلویزیون

نمایش خانگی

تئاتر

• قصر موروثی خاندان فرانکنشتاین - آتیلا پسیانی (۱۳۹۸)
• بداهه - آروند دشت آرای (۱۳۹۸)
• شاه ماهی - رضا بهاروند (تقدیر ۳۸امین دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر) (۱۳۹۸)
• زهرماری - علی احمدی (۱۳۹۷)
• طناب - نصیر ملکی جو (۱۳۹۷)
• سماعی زاده - رضا بهاروند (۱۳۹۶)
• زبان تمشک‌های وحشی - شیوا مسعودی (۱۳۹۶)
• نمایش نامه خوانی حشره - آیدا کیخایی (۱۳۹۵)
• مردگان بی کفن و دفن - منوچهر هادی (۱۳۹۴)
• خشم اژدها - علی احمدی (۱۳۹۴)

جوایز و افتخارات

• ۱۳۸۶: بهترین بازیگر کودک برای فیلم میم مثل مادر در سی و هفتمین دورهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم رشد
• ۱۳۸۷:جایزهٔ ویژهٔ جشنوارهٔ سینه‌کید هلند برای فیلم زمانی برای دوست داشتن
• ۱۳۸۷: پروانهٔ زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلم زمانی برای دوست داشتن در بیست و دومین دورهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان
• ۱۳۹۰: پروانهٔ زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلم رؤیای سینما در بیست و پنجمین دورهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان
• ۱۳۹۸: نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم مردن در آب مطهر در سی و هشتمین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم فجر

پارسا پیروزفر (زادهٔ ۲۲ شهریور ۱۳۵۱) بازیگر، کارگردان تئاتر و نمایش‌نامه‌نویس ایرانی است. او فعالیتش را در اوایل دههٔ ۱۳۷۰ با حضور در فیلم‌هایی مانند شیدا (۱۳۷۷) و اعتراض (۱۳۷۸) آغاز کرد. او در سال ۱۳۸۲ نقش سربازی را در اشک سرما ایفا کرد و برای بازی در نقش یک معتاد در مهمان مامان نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر شد.

زندگی‌نامه

پارسا پیروزفر در ۲۲ شهریور ۱۳۵۱ در تهران متولد شد. او دارای مدرک کارشناسی نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانش‌آموخته رشته بازیگری از آکادمی هنرهای نمایشی حمید سمندریان است. علاقه‌مندی اش به نقاشی سبب شد تا در طی سال‌های ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹، هنگامی که او در مقطع تحصیلی دبیرستان و در رشته ریاضی و فیزیک مشغول به تحصیل بود، به خلق داستان‌های مصور بپردازد. بعد از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان در رشته ریاضی و فیزیک در سال ۱۳۶۹، پارسا پیروزفر تحصیلات خود را در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه داد، منزلی که اولین تجربه‌های بازیگری تئاتر خود را نیز از صحنه نمایش آنجا آغاز نمود. از دغدغه‌های او همچنین همواره صدا بوده‌است و زمانی را نیز از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵ به صداپیشگی پرداخته‌است. اولین حضور او در سینما در سال ۱۳۷۳ در نقشی کوتاه (شیخ سالک) در فیلم پری به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. همان سال، همزمان به تحصیل در رشته نقاشی، متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان و مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت؛ و در سال ۱۳۷۴ مشغول به آموختن بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سمندریان نزد حمید سمندریان شد. اولین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر در سال ۱۳۷۴ در نقش ماریوس در نمایش بینوایان اثر ویکتور هوگو به کارگردانی بهروز غریب پور بود. او در سال ۱۳۷۶ با اتمام رشته نقاشی در مقطع لیسانس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. همان سال با بازی در نقش هیکارو در نمایش بانو آئویی اثر یوکیو میشیما به کارگردانی بهرام بیضایی دومین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر رقم خورد. پیروزفر نمایشنامه هنر اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۸۰ کارگردانی کرد و به روی صحنه برد. هنر اولین کارگردانی او بود. در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ به تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه و همچنین تدریس کلاس‌های فوق‌العاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی پرداخت. او همچنین در سال‌های ۱۳۸۶، ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ در مدرسه فیلمسازی و پژوهش‌های سینمایی هیلاج به تدریس بازیگری پرداخته‌است. از دیگر فعالیت‌های هنری وی پس از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان که در مقاطع زمانی متفاوتی به آنها پرداخته‌است می‌توان از فعالیت در زمینه طراحی گرافیک، ساختن تیزر و مجسمه‌سازی نام برد. در حال حاضر نیز او همزمان با پرداختن به بازیگری سینما و بازیگری و کارگردانی تئاتر، در مقاطع زمانی متفاوتی به نقاشی، ترجمه آثار نمایشی اش و طراحی صحنه و لباس بعضی از این آثار نمایشی نیز می‌پردازد.

پیروزفر در مقام بازیگر و کارگردان، نمایش‌های گلن گری گلن راس اثر دیوید ممت به ترجمه امید روشن ضمیر را در سال ۱۳۹۰، نمایش نامه خوانی خدای کشتار اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۹۱، نمایش سنگ‌ها در جیب‌هایش اثر مری جونز به ترجمه خود را در سال ۱۳۹۲، نمایش بر پهنه دریا اثر اسلاومیر مروژک را در سال ۱۳۹۳، نمایش ماتریوشکا به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری خود را در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶، نمایش یک روز تابستانی اثر اسلاومیر مروژک به ترجمه خود و سپیده خسروجاه را در سال ۱۳۹۷ و نمایش ملاقات به ترجمه و کارگردانی خود را زمستان ۱۳۹۷ و بهار ۱۳۹۸ به روی صحنه برده‌است. پارسا پیروزفر در نمایش ملاقات نیز مانند ماتریوشکا خود طراح صحنه نمایشش بود.

ماتریوشکا (نمایش‌نامه)

در سال ۱۳۹۴ پارسا پیروزفر نمایش ۸ اپیزودی ماتریوشکا را که خود بر اساس داستان‌های کوتاه آنتون چخوف ترجمه کرده و نوشته بود به صورت نمایش‌های کوتاه، مرتبط و به هم پیوند خورده به صورت تک نفره (وان من شو) به اجرا درآورد. ماتریوشکا پنجمین کارگردانی او بود. کمدی درام‌هایی چند پرسوناژی که روی صحنه به صورت مونودرام به اجرا درمی‌آمدند. از نقاط قوت بازیگری پارسا پیروزفر می‌توان به سولو پرفرمنس اشاره کرد. دانش عمیق او در اجرای تک نفره و همچنین متد استانیسلاوسکی به او این قدرت شگفت را می‌دهد که کاملاً و همزمان چندین نقش را زیست کند و همه آن‌ها را به تنهایی به اجرا بگذارد. پیروزفر در اثر نمایشی ماتریوشکا خود به تنهایی ایفاگر بیش از ۳۰ نقش بود. او قبل تر نیز در سال ۱۳۹۲ در نمایش سنگ‌ها در جیب هایش بالغ بر ۱۰ نقش را، در کنار رضا بهبودی، خود به تنهایی اجرا کرده بود. طراحی مینیمالیستی صحنه ماتریوشکا با یک صندلی، یک میز و یک چراغ رومیزی آنتیک روسی و طراحی لباس این اثر نیز ایده خود او بود.

ماتریوشکا به مدت دو سال در شهرهای مختلف آمریکا و کانادا نظیر لس آنجلس، سن دیگو، برکلی، مونترآل و ونکوور اجرا شد و مورد استقبال کم‌نظیر تماشاچیان قرار گرفت؛ و پس از پشت سر گذاشتن اجراهای متعددی به دلیل استقبال کم‌نظیر تماشاگران در ایران در شهر تهران، سرانجام در زمستان ۱۳۹۶ به پایان رسید. پارسا پیروزفر برای بازی در نمایش ماتریوشکا موفق به دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر در سال ۱۳۹۵ شد.

کارنامه هنری

سینما

تلویزیون

تئاتر

صداپیشگی

جوایز

• برنده تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل برای بازی در تئاتر ماتریوشکا در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر /۱۳۹۵
• برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد درام تلویزیونی از دوازدهمین جشن دنیای تصویر (حافظ) برای بازی در سریال در چشم باد / ۱۳۸۹
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از دید مخاطبان از شبکه جهانی جام جم برای بازی در سریال در چشم باد / ۱۳۸۹
• برنده جایزه بهترین بازیگر خارجی مرد از دید مخاطبان از پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم 'خروس زرین و صد گل' کشور چین برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۵
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم‌های آسیایی دهلی نو^[۱۶] برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۴
• برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از هشتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم مهمان مامان / ۱۳۸۳
• نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مرد از هشتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۳
• کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از بیست و دومین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مهمان مامان / ۱۳۸۲
• نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشن خانه سینما برای بازی در فیلم اعتراض / ۱۳۷۹
• نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشن خانه سینما برای بازی در فیلم شیدا / ۱۳۷۹

داوری‌ها

• نهمین جشنواره فیلم‌های ایرانیِ استرالیا ۱۳۹۹
• خانه تئاتر ایران ۱۳۸۹–۱۳۹۰
• چهاردهمین جشن خانه سینما ۱۳۸۹
• دهمین جشن خانه سینما ۱۳۸۰
• نهمین جشن خانه سینما ۱۳۷۹

صدف طاهریان (زادهٔ ۳۰ تیر ۱۳۶۷) هنرپیشه سینما و تلویزیون، مجری و مدل اهل ایران است. وی فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۹۰ با فیلم هیچ‌کجا هیچ‌کسآغاز کرد. 

صدف طاهریان
طاهریان در ۲۰۲۰ میلادی
تولد	۳۰ تیر ۱۳۶۷ ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۸۸ ‏(۳۳ سال) تهران، ایران
محل زندگی	ترکیه
ملیت	ایرانی
پیشه	بازیگر، مدل، مجری
سال‌های فعالیت	۱۳۹۰–اکنون