کرال مووی

حادیثه دینچرلر آچیک‌گوز (به ترکی استانبولی: Hadise Açıkgöz) (تلفظ ترکی: حادیثه؛ زادهٔ ۲۲ اکتبر ۱۹۸۵ در بلژیک)، خواننده، ترانه‌سرا ، رقاص، و مجری معروف [ترک]] است.

او حرفهٔ خوانندگی را در سال ۲۰۰۴ میلادی و با تک‌آهنگ «Sweat» (به فارسی: عرق) آغاز کرد. نخستین آلبوم حادثه در بلژیک جایزهٔ «TMF» و در ترکیه جایزهٔ «پروانهٔ طلایی» را نصیب خود کرد. آهنگ‌های «Prenses» (پرنسس)، «Sıfır Tolerans» (تحمل صفر)، «Farkımız Var» (فرق داریم) ،(düm tek tek )

از معروف ترین آهنگ های حدیثه هستند.

زندگی‌نامه

حادثه در سال ۱۹۸۵ در شهر مول به دنیا آمد. پدر او تُرک و مادرش از تبار ترک‌های کوموک داغستان است که از شهر سیواس به بلژیک مهاجرت کرده‌اند. نام او قبل از تولد، توسط پدر و مادربزرگش انتخاب شده بود و به معنای واقعه و رویداد است. حادیثه وقتی که ۱۱ ساله بود مادر و پدرش از یکدیگر جدا شدند. او دو خواهر به نام‌های هولیا و دریا و یک برادر به نام مورات دارد و فرزند دوم خانواده‌است.

حادیثه با kaan yıldırım رابطه داشت آنها بعد از یک سال رابطه از هم جدا شدند ولی دوباره با هم وارد رابطه شدند

شرکت در یوروویژن

حادثه در سال ۲۰۰۷ در مصاحبه‌ای گفت پس از آنکه بهترین دوستش، کیت رایان، نتوانسته بود جواز شرکت در مسابقات یوروویژن را به دست آورد، قصد ندارد که در این مسابقات شرکت کند. اما در سال ۲۰۰۸ با ابراز تمایل نسبت به شرکت در این مسابقات اعلام داشت که کرسی نمایندگی ترکیه را در یوروویژن به عهده خواهد گرفت و در آن دوره از رقابت‌ها ثبت نام کرد. حادیثه با آهنگ «Düm Tek Tek» در یوروویژن ۲۰۰۹ شرکت کرد و با امتیاز نهایی ۱۷۷ رتبهٔ چهارم را کسب نمود..

کارهای تلویزیونی

حادثه در سال ۲۰۰۶ برنامه ستاره پاپ ترکیه (به ترکی استانبولی: Popstar Türkiye) (نسخه ترکی Popstar) ارائه کرد که حدود ۲۰ میلیون بیننده در هفته داشت. حادثه علاوه بر دستاوردهای موسیقی‌اش نیز نسخه بلژیکی ایکس فکتور را در سال ۲۰۰۸ را ارائه کرد و از سال ۲۰۱۱ تا کنون داور برنامه او سس ترکیه (نسخه ترکی مسابقه صدا) می باشد. حادثه، مراد بز، ابرو گوندش و بیازیت اوزتورک داوران این مسابقه هستند.

کارهای داوطلبانه

حادثه به نفع بیماران سرطانی در کشور بلژیک به همراه بعضی از هنرمندان معروف بلژیکی کنسرتی را برگزار کرد که یک میلیون یورو حاصل فروش بلیت آن برنامه شد.

آلبوم‌ها و آهنگ‌ها

کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو (به پرتغالی: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro؛ زادهٔ ۵ فوریهٔ ۱۹۸۵) بازیکن فوتبال اهل پرتغال است که برای تیم ملی پرتغال و باشگاه النصر عربستان به عنوان کاپیتان و در پست مهاجم بازی می‌کند. او اغلب به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تمام دوران شناخته می‌شود. رونالدو بیشتر از هر بازیکن اروپایی دیگر، پنج جایزهٔ توپ طلا و چهار جایزهٔ کفش طلای اروپا را دریافت کرده‌است. او در طول دوران حرفه‌ای‌اش ۳۲ جام کسب کرده که شامل هفت عنوان قهرمانی در لیگ، پنج لیگ قهرمانان اروپا، یک جام ملت‌های اروپا و یک لیگ ملت‌های اروپا می‌شود. رونالدو دارای بیشترین بازی (۱۸۳)، بیشترین گل زده (۱۴۰) و بیشترین پاس گل (۴۲) در لیگ قهرمانان اروپا، بیشترین گل زده در جام ملت‌های اروپا (۱۴)، بیشترین بازی ملی (۱۹۶) و بیشترین گل ملی در فوتبال مردان (۱۱۸) است. او از معدود بازیکن‌هایی است که در بیش از ۱۱۰۰ بازی رسمی حضور داشته و بیش از ۸۰۰ گل برای باشگاه و کشورش به ثمر رسانده‌است. همچنین تنها بازیکنی است که در پنج تورنمنت جام جهانی گلزنی کرده‌است.

او فوتبال حرفه‌ای را در ردهٔ بزرگسالان در اسپورتینگ آغاز کرد. در سال ۲۰۰۳ و در ۱۸ سالگی به منچستر یونایتد پیوست و در اولین فصلش در این تیم، قهرمان جام حذفی انگلستان شد. او در ادامه با این تیم، در سه فصل متوالی قهرمان لیگ برتر، سپس لیگ قهرمانان اروپا و جام باشگاه‌های جهان شد و در ۲۳ سالگی، برندهٔ اولین توپ طلایش شد. رونالدو در هنگام انتقال ۹۴ میلیون یورویی (۸۰ میلیون پوند) به رئال مادرید در سال ۲۰۰۹، به گران‌قیمت‌ترین بازیکن فوتبال در آن زمان تبدیل شد. او در رئال ۱۵ جام کسب کرد که شامل ۲ لا لیگا، ۲ کوپا دل ری و ۴ جام لیگ قهرمانان اروپا بود و به بهترین گلزن تاریخ رئال مادرید نیز تبدیل شد. او چهار بار دیگر در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ و همچنین در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ برندهٔ توپ طلا شد؛ و سه بار پشت سر رقیبش، لیونل مسی قرار گرفت. در سال ۲۰۱۸، رونالدو با مبلغ ۱۰۰ میلیون یورو (۸۸ میلیون پوند) از رئال مادرید به یوونتوس پیوست که او را به گران‌قیمت‌ترین بازیکن در لیگ ایتالیا و همچنین گران‌قیمت‌ترین بازیکن بالای ۳۰ سال در دنیا تبدیل کرد. او همراه با این تیم دو قهرمانی سری آ، یک قهرمانی کوپا ایتالیا و دو قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا را کسب کرد. در سال ۲۰۲۱ به منچستر یونایتد بازگشت و در سال ۲۰۲۲ از این تیم جدا شد. پس از فسخ قراردادش با این باشگاه، در سال ۲۰۲۳، با النصر قرارداد امضا کرد.

رونالدو در سال ۲۰۰۳ و در ۱۸ سالگی برای اولین بار برای تیم ملی بزرگسالان پرتغال به میدان رفت و تاکنون با بیش از ۱۹۰ بازی، بیشترین بازی را به عنوان یک بازیکن برای پرتغال انجام داده و همچنین با به ثمر رساندن بیش از ۱۰۰ گل ملی، بهترین گلزن تاریخ کشورش است. او تاکنون در ۱۱ تورنمنت بزرگ برای پرتغال به میدان رفته و در آن‌ها گلزنی کرده‌است. رونالدو اولین گل ملی‌اش را در یورو ۲۰۰۴ به ثمر رساند و تا رسیدن پرتغال به فینال نقش مؤثری داشت. از ژوئیه ۲۰۰۸، او کاپیتانی تیم ملی‌ پرتغال را بر عهده دارد. در سال ۲۰۱۵، رونالدو از سوی فدراسیون فوتبال پرتغال به‌عنوان برترین بازیکن تاریخ این کشور انتخاب شد. سال بعد در یورو ۲۰۱۶، او پرتغال را به اولین عنوان قهرمانی در یک تورنمنت بزرگ رساند و کفش نقره‌ای مسابقات را دریافت کرد. او همچنین با پرتغال در لیگ ملت‌های اروپا ۲۰۱۹ قهرمان شد و جایزه بهترین بازیکن مرحله نهایی را نیز کسب کرد؛ و بعداً کفش طلای یورو ۲۰۲۰ را گرفت.

رونالدو یکی از مشهورترین و ثروتمندترین ورزشکاران در جهان است. او در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ از سوی مجله فوربز به عنوان پردرآمدترین ورزشکار، و از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ از سوی ای‌اس‌پی‌ان به‌عنوان مشهورترین ورزشکار دنیا انتخاب شد. مجله تایم در سال ۲۰۱۴ نام او را در فهرست صد فرد تأثیرگذار در دنیا قرار داد. او اولین بازیکن فوتبال و سومین ورزشکار در طول تاریخ است که بیش از ۱ میلیارد دلار درآمد کسب کرده‌است.

اوایل زندگی

کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو در ۵ فوریهٔ ۱۹۸۵ در محلهٔ سائو پدرو در فونشال، پایتخت مادیرا، به دنیا آمد و در محلهٔ نزدیک سانتو آنتونیو بزرگ شد. او چهارمین و کوچک‌ترین فرزند ماریا دولورس دوس سانتوس ویویروس دا آویرو (آشپز) و خوزه دینیس آویرو (باغبان شهرداری و مدیر تدارکات پاره‌وقت) است. مادربزرگ او از طرف پدرش، ایزابل دا پیده، اهل جزیرهٔ سائو ویسنته، کیپ ورد بود. او یک برادر بزرگتر به نام هوگو و دو خواهر بزرگتر به نام‌های آلما و لیلیانا کاتیا دارد. مادرش می‌گوید که به دلیل فقر، اعتیاد پدرش به الکل و داشتن بیش از حد فرزند تا آن زمان، می‌خواست او را سقط کند اما پزشکش از انجام این عمل امتناع کرد. رونالدو در یک خانواده‌ مسیحی کاتولیک و فقیر بزرگ شد و اتاقش با تمام خواهر و برادرهایش مشترک بود.

در کودکی، رونالدو از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ برای آندورینیا بازی کرد، که در آن‌جا پدرش مدیر تدارکات بود. و بعداً دو سال را با باشگاه ناسیونال گذراند. در سال ۱۹۹۷، او در ۱۲ سالگی برای آزمونی سه‌روزه به اسپورتینگ رفت و مدتی بعد قراردادی به مبلغ ۱٫۵۰۰ پوند امضا کرد. او سپس از مادیرا به آلکوشاچی در نزدیکی لیسبون نقل مکان کرد تا به آکادمی جوانان اسپورتینگ بپیوندد. در ۱۴ سالگی، او معتقد بود که توانایی بازی کردن به صورت نیمه حرفه‌ای را دارد و با مادرش موافقت کرد که تحصیلات خود را متوقف کند و کاملاً روی فوتبال تمرکز کند. رونالدو به عنوان یک دانش‌آموز زندگی پردردسری داشت، و با اقامت در منطقه لیسبون به دور از خانواده، نتوانست تحصیلات خود را بیشتر از کلاس ششم ادامه دهد. او در بین دانش‌آموزان مدرسه محبوب بود؛ با این حال، پس از پرتاب صندلی به سمت معلمش که به گفته‌اش به او «بی‌احترامی» کرده بود، اخراج شد.یک سال بعد تشخیص داده شد که او مبتلا به تاکی‌کاردی است، شرایطی که ممکن بود او را مجبور به ترک فوتبال کند؛ رونالدو تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت که در آن از لیزر برای سوزاندن چندین مسیر قلبی به یک مسیر استفاده شد و میزان تپش قلب در حال استراحت او را تغییر داد. او ساعاتی پس از عمل از بیمارستان مرخص شد و چند روز بعد تمرینات خود را از سر گرفت.

زندگی شخصی

رونالدو یک مسیحی کاتولیک است. پدر رونالدو، به دلیل بیماری کبد ناشی از اعتیاد به الکل، در سپتامبر ۲۰۰۵ و زمانی که رونالدو ۲۰ سال داشت، درگذشت. رونالدو اعلام کرده که الکل مصرف نمی‌کند، و به دلیل افترا از سوی روزنامه دیلی میرور مبنی بر مصرف زیاد الکل در یک باشگاه شبانه، هنگام بهبودی مصدومیتش در ژوئیه ۲۰۰۸، از آنها خسارت دریافت کرد. او همچنین هیچ خالکوبی ندارد، زیرا به‌طور مرتب خون و مغز استخوان اهدا می‌کند.

رونالدو پنج فرزند دارد. اولین فرزندش (پسر) در ۱۷ ژوئن ۲۰۱۰ در ایالات متحده به دنیا آمد، و رونالدو اعلام کرد که حضانت کامل وی در اختیار اوست. رونالدو هرگز به صورت عمومی هویت مادر پسرش را فاش نکرده‌است. رونالدو در سال ۲۰۱۰ رابطه‌ای را با ایرینا شایک آغاز کرد. آنها در ژانویه ۲۰۱۵ به رابطهٔ خود پایان دادند.

در ۸ ژوئن ۲۰۱۷، دوقلوهای دختر—پسر رونالدو از طریق رحم اجاره‌ای به دنیا آمدند. چهارمین فرزند او (دختر) از رابطه با جورجینا رودریگز مدل اسپانیایی متولد آرژانتین در نوامبر ۲۰۱۷ به دنیا آمد و این زوج همچنان با هم در رابطه هستند؛ آنها انتظار داشتند دومین جفت دوقلو خانواده را در سال ۲۰۲۲ به دنیا بیاورند، اما قل پسر در هنگام زایمان فوت کرد و فقط قل دختر زنده ماند.

در ژانویه ۲۰۲۳، پس از اینکه رونالدو به همراه خانواده‌اش به عربستان سعودی نقل‌مکان کرد، حاکمان پادشاهی عربستان، رونالدو را از این قاعده که زوج‌های مجرد اجازه زندگی مشترک در عربستان سعودی را ندارند، مستثنی کردند. یک وکیل سعودی که نامش فاش نشده است به خبرگزاری اسپانیایی افه گفت که «قوانین پادشاهی هنوز هم زندگی مشترک بدون قرارداد ازدواج را ممنوع می‌کند،» اما مقامات سعودی شروع کرده‌اند که «چشمان خود را ببندند و از پیگرد قانونی افرادی مشخص، دست بردارند حتی اگر این قوانین در مواقع بروز مشکل یا جرم اعمال شود.»

فعالیت‌های بشر دوستانه

رونالدو در طول دوران حرفه‌ای خود کمک‌های خیرخواهانه مختلفی کرده‌است. تصاویر تلویزیونی از زمین‌لرزه و سونامی اقیانوس هند در سال ۲۰۰۴، پسر بچه هشت ساله ای به نام مارتونیز را با پیراهن تیم ملی پرتغال نشان داد، که پس از کشته‌شدن خانواده‌اش به مدت ۱۹ روز سرگردان بود. پس از آن، رونالدو از آچه در اندونزی به منظور جمع آوری کمک های مالی برای مرمت و بازسازی خسارات بازدید کرد. رونالدو پس از گرفتن خسارتی فاش نشده از یک پرونده افترا از روزنامه سان در سال ۲۰۰۸، آن مبلغ را به یک موسسه خیریه در مادیرا اهدا کرد. در سال ۲۰۰۹، رونالدو صدهزار پوند به بیمارستانی که جان مادرش را در مادیرا پس از مبارزه با سرطان نجات داد، اهدا کرد تا آنها بتوانند یک مرکز درمانی سرطان در جزیره بسازند. در حمایت از قربانیان سیل مادیرا در سال ۲۰۱۰، رونالدو قول داد که در یک مسابقه خیریه در مادیرا بین باشگاه پورتو و بازیکنان باشگاه‌های ماریتیمو و ناسیونال، شرکت کند.

در سال ۲۰۱۲، رونالدو و مدیر‌برنامه‌اش هزینه درمان تخصصی یک پسر ۹ ساله مبتلا به سرطانی ظاهراً لاعلاج را پرداخت کردند. در دسامبر ۲۰۱۲، رونالدو به یک برنامه سلامتی ارائه شده توسط فیفا پیوست تا آگاهی کودکان را در مورد چگونگی دوری از شرایطی مانند اعتیاد به مواد مخدر، اچ‌آی‌وی، مالاریا و چاقی افزایش دهد. در ژانویه ۲۰۱۳، رونالدو به عنوان یکی از سفیران صندوق نجات کودکان انتخاب شد، سازمانی که امیدوار است بتواند به مبارزه با گرسنگی و چاقی کودکان کمک کند. در مارس ۲۰۱۳، رونالدو موافقت کرد که سفیر انجمن مراقبت از مانگرو در اندونزی باشد، سازمانی که هدف آن افزایش آگاهی در مورد حفاظت از مانگرو است.

رونالدو در سال ۲۰۱۵ پس از اهدای ۵ میلیون پوند به کمک‌های امدادی در زلزله نپال، به عنوان سخاوتمندترین ورزشکار جهان انتخاب شد. در ژوئن ۲۰۱۶، رونالدو کل پاداش ششصدهزار یورویی خود را پس از قهرمانی رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا اهدا کرد؛ ماه اوت همان سال، در اقدام خیرخواهانه دیگری، یک اپلیکیشن سلفی برای کمک به نجات کودکان راه‌اندازی کرد که به کاربران اجازه می‌دهد با او در لباس و ژست‌های مختلفی سلفی بگیرند.

آمار و ارقام

باشگاهی

تا تاریخ ۳ مارس ۲۰۲۳

ملی

تا تاریخ ۱۰ دسامبر ۲۰۲۲

جوایز

باشگاهی

اسپورتینگ

• سوپر جام فوتبال پرتغال: ۲۰۰۲

منچستر یونایتد

• لیگ برتر فوتبال انگلستان: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷، ۰۹–۲۰۰۸
• جام حذفی فوتبال انگلستان: ۰۴–۲۰۰۳
• جام اتحادیه: ۰۶–۲۰۰۵، ۰۹–۲۰۰۸
• جام خیریه انگلستان: ۲۰۰۷
• لیگ قهرمانان اروپا: ۰۸–۲۰۰۷
• جام باشگاه‌های فوتبال جهان: ۲۰۰۸

رئال مادرید

• لا لیگا: ۱۲–۲۰۱۱، ۱۷–۲۰۱۶
• کوپا دل ری: ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳
• سوپر جام فوتبال اسپانیا: ۲۰۱۲، ۲۰۱۷
• لیگ قهرمانان اروپا: ۱۴–۲۰۱۳، ۱۶–۲۰۱۵، ۱۷–۲۰۱۶، ۱۸–۲۰۱۷
• سوپرجام اروپا: ۲۰۱۴، ۲۰۱۷
• جام باشگاه‌های فوتبال جهان: ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷

یوونتوس

• سری آ: ۱۹–۲۰۱۸، ۲۰–۲۰۱۹
• کوپا ایتالیا: ۲۱–۲۰۲۰
• سوپر جام ایتالیا: ۲۰۱۸، ۲۰۲۰

ملی

زیر ۲۰ سال پرتغال

• مسابقات تولون: ۲۰۰۳

پرتغال

• جام ملت‌های اروپا: ۲۰۱۶
• لیگ ملت‌های اروپا: ۱۹–۲۰۱۸

فردی

• توپ طلا: ۲۰۰۸، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷
• کفش طلای اروپا: ۰۸–۲۰۰۷، ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳، ۱۵–۲۰۱۴
• بازیکن سال فوتبال جهان: ۲۰۰۸
• بهترین بازیکن مرد فیفا: ۲۰۱۶، ۲۰۱۷
• جایزه ویژه فیفا برای دستاوردهای برجسته: ۲۰۲۱ (برای شکستن رکورد بیشترین گل ملی توسط یک فوتبالیست مرد
• جایزه پوشکاش فیفا: ۲۰۰۹
• حضور در تیم سال یوفا: ۲۰۰۴، ۲۰–۲۰۰۷
• جایزه بهترین بازیکن مرد سال یوفا: ۱۴–۲۰۱۳، ۲۰۱۶–۲۰۱۵، ۱۷–۲۰۱۶
• جایزه براوو: ۲۰۰۴
• بازیکن جوان منحصر بفرد سال: ۰۴–۲۰۰۳، ۰۵–۲۰۰۴
• بازیکن سال پی‌اف‌ای: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
• بازیکن فصل لیگ برتر انگلستان: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
• کفش طلای لیگ برتر فوتبال انگلستان: ۰۸–۲۰۰۷
• بهترین بازیکن سال سر مت بازبی: ۰۴–۲۰۰۳، ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷، ۲۲–۲۰۲۱
• بازیکن سال انجمن نویسندگان فوتبال: ۰۷–۲۰۰۶، ۰۸–۲۰۰۷
• بازیکن سال مجله ورلد ساکر: ۲۰۰۸، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷
• جایزه بهترین گلزن فصل لالیگا: ۱۱–۲۰۱۰، ۱۴–۲۰۱۳، ۱۵–۲۰۱۴
• بازیکن سال اسپانیا از نظر مارکا: ۱۲–۲۰۱۱، ۱۳–۲۰۱۲، ۱۴–۲۰۱۳ و ۱۶–۲۰۱۵
• بازیکن سال سری آ: ۲۰۱۹، ۲۰۲۰
• کفش طلای سری آ: ۲۱–۲۰۲۰
• بازیکن سال فدراسیون فوتبال پرتغال: ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۱۹، ۲۰۲۲
• حضور در تیم منتخب یورو: ۲۰۰۴، ۲۰۱۲، ۲۰۱۶
• کفش طلای یورو: ۲۰۲۰

ماهسون قرمزی‌گل (ترکی استانبولی: Mahsun Kırmızıgül‎) خواننده، بازیگر و کارگردان تورک تبار متولد شهر دیاربکر در ترکیه است. او در سال‌های اخیر بیشتر فعالیت‌های هنری خویش را در قالب سینما و تلویزیون به نمایش گذاشته‌است. فعالیت‌های هنری وی شامل خوانندگی، نوازندگی، نویسندگی، کارگردانی و بازیگری است. از آلبوم‌های معروف او می‌توان عروس کوچک، گوش بده و زرد زرد را نام برد.

ماهسون قرمزی‌گل
اطلاعات پس‌زمینه
نام شناسنامه‌ای	عبدالله بزنسیر
زاده	۲۶ مارس ۱۹۶۹ ‏(۵۳ سال)
ژانر	ارابسک
سال‌های فعالیت	۱۹۹۳-اکنون
سازهای اصلی
باغلمه، ۳تار دوزله و تمبک
وبگاه	وبگاه رسمی

زندگی شخصی

آلبوم‌ها

فیلم‌های سینمایی

صدا سایان (ترکی استانبولی: Seda Sayan‎؛ زادهٔ ۳۰ دسامبر ۱۹۶۱) موسیقی‌دان، بازیگر و مجری تلویزیونی اهل ترکیه است. وی در مسابقه بزرگ استعدادیابی خوانندگی او سس ترکیه در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ جزء ۴ داور مسابقه بود.

زندگی‌نامه

Gökhan Keser (زاده ۹ سپتامبر ۱۹۸۷) بازیگر، مدل و خواننده ترک است.

حرفه مدلینگ

او زندگی مدلینگ خود را در سال 2002 آغاز کرد. و مسابقه مستر مدل را با آژانس Uğurkan Erez، یکی از برجسته ترین آژانس های بازیگری و مدلینگ در ترکیه امضا کرد. او در بسیاری از نمایش های مد و پخش کاتالوگ در داخل و خارج از کشور شرکت کرد. در سال 2005، کسر در "بهترین مدل ترکیه" شرکت کرد و نایب قهرمان شد. که به او این فرصت را داد تا در Manhunt International 2006 در چین شرکت کند. وی در رشته ای متشکل از 64 شرکت کننده بین المللی نایب سوم و عنوان "Mr. فوتوژنیک.

حرفه بازیگری

 او کلاس های بازیگری را نزد آیلا الگان در مدرسه تئاتر درام اکل گذرانده است. در سال 2006 بازی در سریال ATV سلنا را آغاز کرد که در 3 فصل و 104 قسمت پخش شد. او همچنین نقش اصلی مرد را در فیلم سینمایی Kayıp Çocuklar Cenneti به کارگردانی Mete Özgencil بازی کرد. گوخان کسیر همچنین در موزیک ویدیوهای سیلا حضور داشت.

اوایل زندگی و حرفه

زندگی شخصی

فیلم‌شناسی

زحل توپال (به ترکی استانبولی: Zuhal Topal) (متولد ۲۳ سپتامبر ۱۹۷۶ در استانبول) مجری برنامه‌های تلویزیونی، آهنگساز و بازیگر سینما و تلویزیون ترکیهاست. همسر وی کورهان سایقینر از خوانندگان ترکیهمی‌باشد.

زحل توپال
تولد	۲۳ سپتامبر ۱۹۷۶ ‏(۴۶ سال) استانبول
ملیت	ترکیه
پیشه	بازیگر، مجری، آهنگساز
همسر(ها)	کورهان سایگینر
وبگاه رسمی	zuhaltopal.com
صفحه در وبگاه IMDb

فعالیت‌ها

امیر آقایی (زادهٔ ۱۰ مرداد ۱۳۵۴) بازیگر و نویسندهٔ ایرانی است. او برای نقش‌آفرینی در بدون تاریخ، بدون امضاء (۱۳۹۵) نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنوارهٔ فیلم فجر شد، و برای نقش مکملی که در شنای پروانه (۱۳۹۸) داشت، برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

امیر آقایی
آقایی در جشنوارهٔ فیلم فجر ۱۳۹۵
زادهٔ	۱۰ مرداد ۱۳۵۴ ‏(۴۷ سال) ارومیه، ایران
پیشه	بازیگر نویسنده
سال‌های فعالیت	۱۳۸۰–اکنون

حرفه

فیلم‌شناسی

جوایز

مه‌لقا باقری (زاده ۲۵ خرداد ۱۳۶۰) بازیگر و کارگردان تئاتر اهل ایران است. عمدهٔ فعالیت او در تئاتر بوده و برایش جوایزی نیز کسب کرده‌است.

زندگی‌نامه

وی فارغ‌التحصیل رشته کارشناسی کارگردانی تئاتر از دانشگاه سوره (۱۳۸۲–۱۳۷۸) و فوق لیسانس کارگردانی تئاتر از دانشگاه تربیت مدرس ۱۳۸۵ همچنین بیش از ۱۲ سال به صورت حرفه‌ای در حوزه کارگردانی و بازیگری تئاتر فعالیت دارد و در جشنواره‌های داخلی و خارجی در کشورهایی نظیر فرانسه، روسیه، اسپانیا حضور داشته‌است. وی در زمینه طراحی حرکات موزون و دستیار کارگردانی تئاتر نیز فعالیت دارد. در سری اول مجموعه دورهمی در نقش همسر قیمت ایفای نقش نمود.

فیلم‌شناسی

فیلم

تلویزیون

تئاتر

جوایز و افتخارات

• کسب جایزه سوم کارگردانی از جشنواره تئاتر دانشجویی فجر برای نمایش ساحره سوزان (۱۳۸۱)
• کسب جایزه دوم بازیگری از جشنواره تئاتر دانشجویی فجر برای نمایش مارون (۱۳۸۲)
• جایزه اول بازیگری زن در کشور روسیه (مسکو) برای نمایش خواستگاری به کارگردانی اسماعیل شفیعی (۱۳۸۷)
• کسب جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره تئاتر فجر برای بازی در نمایش بوقلمون (۱۳۹۳)

فرهاد اصلانی (زادهٔ ۱۸ خرداد ۱۳۴۵) بازیگر اهل ایران است. او در سال ۱۳۹۰ برای بازی در زندگی خصوصی و خرس برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر شد. همچنین برای بازی در دختر (۱۳۹۴) مورد تحسین قرار گرفت.

زندگی‌نامه

فرهاد اصلانی در سال ۱۳۴۵ در شهر بیجار متولد شد. او در سال ۱۳۷۰ در دوره دو ساله کارگردانی و بازیگری در زمینه تئاتر از فرهنگسرای نیاوران دانش‌آموخته شد. بازی در تئاتر را در سال ۱۳۷۵ هم‌زمان با تحصیل و هم‌چنین بازی در نمایش‌های رادیویی را از سال ۱۳۷۱ آغاز نمود. وی در سال ۱۳۷۲ اولین بار در مجموعه تلویزیونی همسایه‌ها ایفای نقش کرد و سپس حضور در جلوی دوربین را در سال ۱۳۷۳ با فیلم روسری آبی کاری از رخشان بنی‌اعتماد تجربه کرد. وی در سال ۱۳۹۰ در سه فیلم خرس، زندگی خصوصی و من مادر هستم نقش‌آفرینی نمود و توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را برای دو فیلم اول نامبرده شده دریافت کند. در سال ۱۳۸۹ در سریال مختارنامه نقش عبیدالله بن زیاد را بازی کرد.

اصلانی در سال ۱۳۹۵ با بازی در فیلم دختر اثر رضا میرکریمی، توانست اولین جایزه بین‌المللی خود را از سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو دریافت کند و در ادامه هم در چهار فستیوال بین‌المللی دیگر نامزد دریافت جایزه شود.

آثار

جوایز و نامزدی‌ها

• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (سفر به چزابه) - ششمین دوره جشنواره فیلم دفاع مقدس (۱۳۷۵)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (آسمان پر ستاره) - هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۸)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (پاداش سکوت) - یازدهمین دوره جشن خانه سینما (۱۳۹۵)
• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد برای بازی در فیلم‌های (خرس) و (زندگی خصوصی) - سی امین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۰)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (قصه‌ها) - سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۲)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (دوران عاشقی) - سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۳)
• برنده خلاقیت در بازیگری برای مجموعه آثار (عصر یخبندان، دوران عاشقی و کوچه بی‌نام) - هفتمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران (۱۳۹۴)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (کوچه بی‌نام) - شانزدهمین دوره جشن حافظ (۱۳۹۵)
• نامزد تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد در هجدهمین دوره جشن خانه سینما برای فیلم ('کوچه بی‌نام')
• برنده جایزه ویژه ستاد جشنواره چهل چراغ - برای بازی در سریال‌های تلویزیونی (۱۳۹۵)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۵)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - هجدهمین دوره جشن خانه سینما (۱۳۹۵)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو (۲۰۱۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم باتومی (۲۰۱۶)
• برنده طاووس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - چهل و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم هند (۲۰۱۶)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - دهمین دوره جوایز سینمایی آسیا و اقیانوسیه (۲۰۱۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - پانزدهمین دوره جشنواره فیلم داکا (۲۰۱۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - سی‌وسومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مونس (۲۰۱۷)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (مغزهای کوچک زنگ‌زده) - سی و ششمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - جوایز پیففا مالزی (۲۰۱۸)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (مغزهای کوچک زنگ‌زده) - جشن نوزدهم دنیای تصویر (۱۳۹۸)
• برندهٔ تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در فیلم «مغزهای کوچک زنگ‌زده» در بیست و یکمین جشن سینمای ایران (۱۳۹۸)

نیکی کریمی (زادهٔ ۱۹ آبان ۱۳۵۰) بازیگر و فیلم‌ساز ایرانی است. او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان سینما پس از انقلاب ایران است که در فیلم‌های مهمی نقش آفرینی کرده و با کسب جوایز متعدد از جشنواره‌های گوناگون بین‌المللی از موفق‌ترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی نیز به‌شمار می‌رود.

کریمی در سال ۱۳۷۲ موفق به دریافت جایزه صدف نقره‌ای بهترین بازیگر زن از جشنواره بین‌المللی فیلم سن‌سباستین برای فیلم سارا (۱۳۷۱) شد. او در بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۸۱) نیز برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانه‌ای از قفس پرید (۱۳۸۱) و واکنش پنجم (۱۳۸۱) شد. وی تاکنون با کارگردانان برجسته‌ای از جمله داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، عباس کیارستمی، ابراهیم حاتمی‌کیا، رسول ملاقلی پور ،بهروز افخمی و تهمینه میلانی همکاری داشته است. او علاوه بر بازیگری چندین فیلم از جمله شیفت شب (۱۳۹۳) و آتابای (۱۳۹۸) را ساخته‌است.

کریمی همچنین در جشنواره‌های مختلف داخلی و بین‌المللی فیلم به عنوان داور حضور داشته‌است. وی در سال ۲۰۰۷ از داوران بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن فرانسه بود. او در زمینه عکاسی و ترجمه کتاب نیز فعالیت داشته‌است.^[۶][۷] در سال ۲۰۱۷، کریمی در لیست «۳۰ تن از زیباترین زنان جهان» از سوی وبگاه بازنت قرار گرفت.

زندگی و فعالیت هنری

نیکی کریمی در ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران به دنیا آمد. وی اصالتاً تفرشی است. او از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتر را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم وسوسه به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌اش را می‌توان در فیلم عروس به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می‌دانند. پس از آن، وی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام‌های سارا و پری بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم سارا (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی‌اش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود، مورد توجه قرار گرفت و او برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.

پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی‌کیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم دو زن به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد. نیکی کریمی با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم واکنش پنجم ادامه یافت. وی برای پنجمین بار برای فیلم دو زن نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد اما برای واکنش پنجم توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را کسب کند. او همچنین جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در دو زن از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت.

کریمی پس از اینکه دستیار کارگردانی عباس کیارستمی را در فیلم A.B.C. Africa بر عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با عنوان داشتن یا نداشتن ساخت که به موضوع زوج‌های نابارور مراجعه‌کننده به کلینیک رویان می‌پرداخت. این مستند برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم دیوانه‌ای از قفس پرید به کارگردانی احمدرضا معتمدی و واکنش پنجم به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت. وی برای اولین بار در فیلم باج خور اثر فرزاد مؤتمن در یک نقش خاکستری بازی کرد.

در سال ۱۳۸۳ اولین فیلم بلندش به نام یک شب را کارگردانی کرد. این فیلم به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنواره‌های معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنواره فیلم کن مورد توجه قرار گرفت. نیکی کریمی فیلم بعدی خود به نام چند روز بعد را در سال ۱۳۸۵ و در شرایطی ساخت که هنوز تکلیف اکران یک شب در هاله‌ای از ابهام قرار داشت، او در فیلم دوم خود بازی هم کرد و فیلمی قابل قبول و تحسین شده کارگردانی کرد، ولی باز این فیلم هم به خاطر مسائل ممیزی در ایران هنوز اکران نشده‌است.

در سال ۱۳۸۶ (۲۰۰۷) کریمی به عنوان یکی از داوران بخش فیلم‌های کوتاه جشنواره کن انتخاب شد و در کنار دومینیک مال از فرانسه، دبورا نادلمن لاندیس از آمریکا و ژان ماری گوستاو لوکلوزیو از فرانسه، به داوری فیلمهای این بخش از جشنواره پرداخت.

سومین فیلم نیکی کریمی با نام سوت پایان در سال ۱۳۸۹ خورشیدی ساخته شد. این فیلم در جشنواره‌های جهانی موفق ظاهر شد و در جشنواره‌های پوسان کره جنوبی، دوربان آفریقای جنوبی، وزول فرانسه، سیدنی، دبی، کلکته، چنای هند، مانهایم آلمان، پراگ جمهوری چک به نمایش درآمد. این فیلم توانست جایزه اصلی جشنواره‌مان‌هایم آلمان و سه جایزه از جشنواره وزول فرانسه کسب کند.

وی در تله تئاتر خرده جنایت‌های زن و شوهری برای اولین بار در یک کار تلویزیونی حاضر شد.

در دومین مراسم تجلیل از سینماگران سلامت‌محور که فروردین ماه سال ۱۳۹۱ در خانه سلامت شهرداری منطقه ۷ تهران برگزار شد ضمن نمایش فیلم مستند داشتن یا نداشتن، از نیکی کریمی برای ساخت فیلمی با رویکردی هنری و اجتماعی دربارهٔ یکی از حوزه‌های مهم سلامت شهروندان، تقدیر و قدردانی شد. همچنین در این مراسم از کتاب «گزارش عملکرد سینما سلامت» توسط نیکی کریمی رونمایی شد.

در دومین جشنواره فیلم‌های فارسی‌زبان سیدنی که در شهریور ۱۳۹۲ برگزار شد از نیکی کریمی تقدیر شد. در این مراسم فیلم‌های چند روز بعد، سوت پایان و یک شب از ساخته‌های نیکی کریمی به نمایش درآمد.

در بیستمین جشنواره بین‌المللی فیلم کلکته، که در آبان ۱۳۹۳ در کلکته هندوستان برگزار شد و کریمی داوری بخش بین‌الملل این جشنواره را بر عهده داشت، در مراسم بزرگداشتی که برای وی برگزار شد تعدادی از فیلم‌های منتخب نیکی کریمی اکران شد. در سال ۱۳۹۳، وی برای کارگردانی فیلم شیفت شب و بازی در فیلم‌های مرگ ماهی و چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت، جایزه ویژه هیئت داوران سی و سومین جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد.

در سال ۱۳۹۸، او با فیلم آتابای پنجمین اثری که در مقام کارگردان در آن حضور داشت به سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر آمد، فیلمی که مورد تحسین بسیاری از منتقدان و مخاطبان قرار گرفت و علی‌رغم نظر مثبت منتقدان، این فیلم از جشنواره فجر جایزه ای دریافت نکرد و تنها در چند رشته از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی کاندید شد.

نیکی کریمی همچنین در زمینه عکاسی نیز فعالیت دارد. وی تاکنون چندین نمایشگاه عکس از کارهای خود، برگزار کرده‌است. وی تاکنون سبک‌های مختلف عکاسی همچون پرتره و… را تجربه کرده ولی عکاسی از طبیعت در آثار او چشمگیرتر است. نیکی کریمی که اعضای خانواده‌اش در انگلستان زندگی می‌کنند، بین تهران و لندن دررفت‌وآمد است.

فیلم‌شناسی

داوری

• بیست و یکمین جشنواره فیلم ترایبکا ،آمریکا(۲۰۲۲)
• یازدهمین جشنواره فیلم «جنایت و مکافات» استانبول (رئیس هیئت داوران)، ترکیه(۲۰۲۱)
• پنجاه و هفتمین جشنواره فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۲۱)
• دومین جشنواره بین‌المللی عکاسی «نگاه آبی»، تهران (۱۳۹۷)
• سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول، ترکیه (۱۳۹۵)
• سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، بخش سودای سیمرغ، تهران (۱۳۹۴)
• نخستین جشنواره سراسری فیلم کوتاه موج، کیش (۱۳۹۴)
• شصتمین جشنواره فیلم «وایادولید» (سمینسی)، اسپانیا (۲۰۱۵)
• نوزدهمین جشنواره فیلم شب‌های سیاه تالین (رئیس هیئت داوران)، استونی (۲۰۱۵)
• دهمین دوره جشنواره فیلم باتومی، گرجستان (۲۰۱۵)
• پنجمین جشنواره فیلم شهر، تهران (۱۳۹۴)
• بخش بین‌الملل سی‌وسومین جشنواره فیلم فجر، تهران (۱۳۹۴)
• بیستمین جشنواره فیلم کلکته، هند (۲۰۱۴)
• چهارمین جشنواره فیلم پروین اعتصامی، تهران (۱۳۹۳)
• پنجمین جشنواره فیلم ادینبورگ (رئیس هیئت داوران)، ادینبرو، اسکاتلند (۲۰۱۴)
• دوازدهمین جشنواره فیلم پونا، هند (۲۰۱۴)
• بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان، اصفهان (۱۳۹۲)
• بیستمین جشنواره فیلم پراگ، جمهوری چک (۲۰۱۳)
• ششمین جشنواره فیلم ابوظبی (۲۰۱۲)
• دهمین دوره جشن تصویر سال، تهران (۱۳۹۱)
• چهل و هشتمین جشنواره فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۱۱)
• چهارمین جشنواره فیلم شهر، تهران (۱۳۹۰)
• چهل و چهارمین جشنواره فیلم کارلووی واری، جمهوری چک (۲۰۰۹)
• چهارمین دوره جایزه ادبی والس (۱۳۸۷)
• پنجمین جشنواره فیلم دبی (۲۰۰۸)
• سی و نهمین جشنواره فیلم هند، گوا (۲۰۰۸)
• چهاردهمین دوره جشنواره فیلم‌های آسیایی در وزول، فرانسه (۲۰۰۸)
• بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن، فرانسه (۲۰۰۷)
• پنجاه و هفتمین دوره جشنواره فیلم برلین (۲۰۰۷)
• بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم دوربان، آفریقای جنوبی (۲۰۰۷)
• هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کوتاه ازمیر، ترکیه (۲۰۰۶)
• سومین جشنواره بین‌المللی فیلم ریکیاویک (رئیس هیئت داوران)، ایسلند (۲۰۰۶)
• پنجاه و هشتمین جشنواره فیلم لوکارنو، سوئیس (۲۰۰۶)
• جشنواره فیلم دهلی، هند (۲۰۰۶)
• جشنواره بین‌المللی فیلم دمشق (۲۰۰۴)
• جشنواره فیلم رن، فرانسه (۲۰۰۳)
• نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم نفت (۱۳۸۲)
• چهل و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی، یونان (۲۰۰۲)

کتاب‌شناسی(ترجمه)

• عشق زمان غم (بر اساس ۱۰ داستان کوتاه از حنیف قریشی) [مجوز نشر آن صادر نشده‌است]
• مجموعه اشعار یکصد شاعر زن چینی
• نور ماه بر درختان کاج (ذن هایکو، اثر جاناتان کلمنتس)، ۱۳۸۵
• نزدیکی (رمان، اثر حنیف قریشی)، ۱۳۸۴
• بار دیگر، تولدی دیگر (اشعار برگزیده فروغ فرخزاد همراه با برگردان اشعار به انگلیسی و لوح فشرده محتوای دکلمه اشعار توسط نیکی کریمی)، ۱۳۸۳
• آوازهایی که مادرم به من آموخت (زندگی‌نامه مارلون براندو اثر رابرت لینزی)، ۱۳۸۰

جوایز و افتخارات

خارجی

• نامزد دریافت جایزه هیئت داوران از جشنواره بین‌المللی فیلم صوفیه برای کارگردانی فیلم آتابای (بلغارستان،۲۰۲۲)
• نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم‌ساز زن از جشنواره بین‌المللی فیلم داکا برای کارگردانی فیلم آتابای (هندوستان،۲۰۲۲)
• نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم تماشاگران از جشنواره فیلم کمبریج برای کارگردانی فیلم آتابای (انگلستان،۲۰۲۱)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم‌های ایرانی تورنتو برای بازی در فیلم آذر (کانادا، ۲۰۱۷)
• برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنواره فیلم شید برای بازی در فیلم آذر (آمریکا، ۲۰۱۷)
• برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنواره فیلم شید برای تهیه‌کنندگی فیلم آذر (آمریکا، ۲۰۱۷)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره براتیسلاوا برای بازی در فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت (اسلواکی، ۲۰۱۵)
• برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره بین‌المللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ برای کارگردانی فیلم سوت پایان (آلمان، ۲۰۱۲)
• برنده جایزه امیل گوئیمت از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• برنده جایزه اینالکو داوران از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• برنده جایزه دبیرستان از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• نامزد دریافت جایزه چرخ طلایی از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم دوبی برای کارگردانی فیلم سوت پایان (امارات، ۲۰۱۱)
• نامزد دریافت جایزه استعدادهای جدید از جشنواره فیلم‌های آسیایی هنگ کنگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (هنگ کنگ، ۲۰۰۷)
• نامزد دریافت جایزه بزرگ در جشنواره بین‌المللی فیلم فریبورگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (سوئیس، ۲۰۰۷)
• برنده جایزه بهترین فیلم‌نامه از جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام برای نویسندگی فیلم چند روز بعد (هلند، ۲۰۰۵)
• برنده جایزه عصای سفید از جشنواره فیلم تورین برای کارگردانی فیلم یک شب (ایتالیا، ۲۰۰۵)
• نامزد دریافت جایزه الکساندر طلایی از جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی برای کارگردانی فیلم یک شب (یونان، ۲۰۰۵)
• نامزد دریافت جایزه دوربین طلایی از جشنواره فیلم کن برای کارگردانی فیلم یک شب (فرانسه، ۲۰۰۵)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم قاهره برای بازی در فیلم نیمه پنهان (مصر، ۲۰۰۱)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم تائورمینا برای بازی در فیلم دو زن (ایتالیا، ۱۹۹۹)
• برنده جایزه مونگولفیه نقره‌ای بهترین بازیگر زن از یازدهمین جشنواره سه قاره نانت برای بازی در فیلم سارا (فرانسه، ۱۹۹۳)
• برنده جایزه صدف نقره‌ای بهترین بازیگر زن از چهل و یکمین جشنواره فیلم سن سباستین برای بازی در فیلم سارا (اسپانیا، ۱۹۹۳)

داخلی

جشنواره فیلم فجر

• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم برای فیلم آتابای، سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۸)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم آتابای، سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۸)
• برنده دیپلم افتخار «جایزه ویژه هیئت داوران» در بخش سودای سیمرغ برای مجموعه بازی‌های وی (فیلم‌های مرگ ماهی وچهارشنبه ۱۹ اردیبهشت) و کارگردانی فیلم شیفت شب، سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۳)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم من همسرش هستم، سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۰)
• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانه‌ای از قفس پرید و واکنش پنجم، بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۸۱)
• برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۷)
• نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۷)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم روانی، شانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۶)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم پری، سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۳)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم سارا، یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۱)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم عروس، نهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۶۹)

جشن خانه سینما

• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم ستاره است، یازدهمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۶)
• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم واکنش پنجم، هفتمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۲)
• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نیمه پنهان، پنجمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۰)
• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نسل سوخته، چهارمین جشن خانه سینما - (۱۳۷۹)
• برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، سومین جشن خانه سینما - (۱۳۷۸)

جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران

• برنده جایزه بهترین فیلم برای فیلم آتابای، چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران - (۱۴۰۱)
• برنده جایزه بهترین کارگردانی برای فیلم آتابای، چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران - (۱۴۰۱)
• نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت، نهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران- (۱۳۹۴)

جشن دنیای تصویر

• نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن سینما برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت از شانزدهمین دوره جشن دنیای تصویر(۱۳۹۵)
• نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن سینما برای فیلم دیوانه ای از قفس پرید از هفتمین دوره جشن دنیای تصویر(۱۳۸۲)
• برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم نیمه پنهان از پنجمین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۸۰)
• برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم دو زن از سومین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۷۸)
• برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم روانی از دومین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۷۶)

دیگر

• برنده جایزه بهترین بازیگر زن برای بازی در فیلم زن دوم، اولین جشنواره بین‌المللی فیلم کیش (۱۳۹۰)

امیر جعفری (زادهٔ ۱۰ شهریور ۱۳۵۳ در تهران) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی است. همسر او ریما رامین‌فر از بازیگران سینما و تلویزیون و تئاتر است.

زندگی

امیر جعفری در شهریور ۱۳۵۳ در تهران به دنیا آمد. وی دارای لیسانس مدیریت از دانشگاه آزاد اسلامی فیروزکوه است. جعفری بازیگری را در یک دوره دو ساله زیر نظر حمید سمندریان آموخت. او تا به حال پنج بار از جشنواره تئاتر فجر برنده جایزه شده‌است. وی بازیگری در سینما را در سال ۱۳۸۰ و با بازی در فیلم «نان، عشق و موتور ۱۰۰۰» آغاز کرد و با بازی در قارچ سمی ادامه داد. بازی او در مجموعه بدون شرح (مهدی مظلومی، ۱۳۸۰) اولین حضور او در تلویزیون بود. زوج او و فتحعلی اویسی در دو مجموعه بدون شرح و کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی، ۱۳۸۳) با استقبال فراوان مخاطبین مواجه شد. علیرضا جعفری برادرزادهٔ اوست.

فیلم‌شناسی

سینما

سریال

شبکه نمایش خانگی

تئاتر

• رقص کاغذ پاره‌ها" (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، سالن سایه؛ ۱۳۷۸
• "مده"(اصغر محبی) تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۷۹
• "آرتور و اوئی" (مجید جعفری) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۹
• "دل سگ" (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۷۹
• "کمدی شب سیزدهم" (حمید امجد) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۷۹
• "شب‌های آوینیون" (کورش نریمانی) تهران، جشنواره تئاتر فجر؛ ۱۳۷۹
• "کمدی رژیسترها نمی‌میرند" (حسین کیانی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۰
• "یک دقیقه سکوت" (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه؛ ۱۳۸۰
• "همان همیشگی" (ریما رامین‌فر) تهران، تئاترشهر، تالار سایه؛ ۱۳۸۱
• "پاییز" (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۱
• "۳۱/۶/۷۷" (علیرضا نادری) تهران، جشنواره تئاتر فجر؛ ۱۳۸۲
• "مرگ دستفروش" (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۵
• "شوایک" (کوروش نریمانی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۵
• "رویای نیمه شب پاییز"(کیومرث مرادی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۷
• "کابوس‌های پیرمرد بازنشسته خائن ترسو" (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۷
• "درس" (داریوش مهرجویی)، تئاتر ایرانشهر؛ ۱۳۸۹
• "شکلک" (نغمه ثمینی)، مجموعه فرهنگی اکو، تالار شمس؛ ۱۳۹۲
• «پائیز» (نادر برهانی‌مرند)، تئاتر ایرانشهر، سالن استاد ناظرزاده کرمانی؛ ۱۳۹۳
• مجلس ضربت زدن (محمد رحمانیان)، تئاتر شهر، سالن اصلی؛ ۱۳۹۵
• نمایش موزیکال «عروس مردگان» ُ، (امیدرضا سپهری)، (تهران رویال هال اسپیناس پالاس)، (۱۳۹۸)

جوایز

• بازیگری سوم، جشنواره تئاتر فجر، رقص کاغذ پاره‌ها، ۱۳۷۸
• تقدیر، جشنواره تئاتر فجر، شب‌های آوینیون، ۱۳۷۹
• جایزه اول مشترک، جشنواره تئاتر فجر، رژیستورها نمی‌میرند، ۱۳۸۰
• جایزه اول، جشنواره تئاتر فجر، یک دقیقه سکوت؛ ۱۳۸۰
• بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، پاییز، ۱۳۸۱
• بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، همان همیشگی، ۱۳۸۱
• بهترین بازیگر طنز، سریال «بدون شرح» صدا و سیما؛ ۱۳۸۱
• بهترین بازیگر سریال «برای آخرین بار» جشنواره شبکه ۵؛ ۱۳۸۴
• بهترین بازیگر سریال «میوه ممنوعه» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جام‌جم؛ ۱۳۸۶
• بهترین بازیگر سریال «زیر هشت» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جام‌جم؛ ۱۳۸۶

طناز طباطبایی قمی (زادهٔ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۲) بازیگر ایرانی است.

طباطبایی برای فیلم شنای پروانه (۱۳۹۸) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از جشنوارهٔ فیلم فجر را دریافت کرده‌است. همچنین برای فیلم بی‌رؤیا (۱۴۰۰) برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شد. او برای فیلم‌های صداها (۱۳۸۷)، رخ دیوانه (۱۳۹۳) و خشم و هیاهو (۱۳۹۴) هم نامزد دریافت این جایزه شده بود.

زندگی حرفه‌ای

طناز طباطبایی فارغ‌التحصیل کارشناسی کارگردانی تئاتر از دانشگاه آزاد تهران مرکز است. او از سال ۱۳۷۹ وارد عرصه بازیگری شد و در کلاس‌های آزاد بازیگری هیوا فیلم توانست دوره بازیگری را بگذراند. پس از یک ماه برای بازی در مجموعهٔ ذبیح انتخاب شد. اما اولین فیلم سینمایی او دیشب باباتو دیدم آیدا به کارگردانی رسول صدرعاملی بود که در فیلم به اسم خودش اولین حضورش را در فیلم‌های سینمایی رقم زد. او به جز بازیگری در عرصه‌های دیگری از جمله موسیقی و نقاشی هم فعالیت داشته‌است.

وی با بازی در مجموعه تلویزیونی میوه ممنوعه که جز نقش‌های اصلی سریال بود مطرح شد. در سال ۱۳۸۷ برای نخستین بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین از بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم صداها شد. او در فیلم مرهم توانایی‌های خودش را بیشتر نشان داد. در سال ۱۳۸۹ در فیلم گزارش یک جشن به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا بازی کرد که این فیلم توقیف شده‌است. طباطبایی در سال ۱۳۹۶ برنده تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل زن در یازدهمین دوره جشن منتقدان سینمای ایران برای بازی در فیلم ویلایی‌ها شد.

دیدگاه‌ها

حمایت از روحانی در انتخابات

طناز طباطبایی از جمله ۱۴۰ هنرمند ایرانی بود که پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲، با امضاء طوماری همراه با سایر اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان، ضمن قدردانی انصراف محمدرضا عارف به نفع روحانی، از نامزدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ حمایت علنی کرد.

او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶ نیز بار دیگر جز هنرمندانی بود که از نامزدی حسن روحانی حمایت کرد.

فیلم‌شناسی

سینما

تلویزیون

تئاتر

جوایز و افتخارات

صدف طاهریان (زادهٔ ۳۰ تیر ۱۳۶۷) هنرپیشه سینما و تلویزیون، مجری و مدل اهل ایران است. وی فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۹۰ با فیلم هیچ‌کجا هیچ‌کسآغاز کرد. 

صدف طاهریان
طاهریان در ۲۰۲۰ میلادی
تولد	۳۰ تیر ۱۳۶۷ ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۸۸ ‏(۳۳ سال) تهران، ایران
محل زندگی	ترکیه
ملیت	ایرانی
پیشه	بازیگر، مدل، مجری
سال‌های فعالیت	۱۳۹۰–اکنون

او در فیلم‌های سینمایی سلام بر عشق، هیچ‌کجا هیچ‌کس، پس کوچه‌های شمرون و عصر یخبندان بازی کرده‌است. همچنین در تله فیلم‌های دارکوب و تلفن همراه نیز نقش داشته‌است. او پس از مهاجرت از ایران، کار مدلینگ خود را آغاز کرد. طاهریان به عنوان مدل با شرکت‌های آرایشی، زیبایی و نگهداری بهداشتی همکاری داشته‌است. در سال ۲۰۱۶، شرکت واتسون که به عنوان بزرگترین فروشگاه زنجیره‌ای مراقبت‌های بهداشتی و زیبایی در قاره آسیا شناخته می‌شود، با طاهریان به عنوان مدل همکاری داشت. تصاویر او همچنین در مجله‌های زیبایی و مد خارجی استفاده می‌شود.

فیلم های سینمایی

برنامه های تلویزیونی

آهو یائتو (به ترکی استانبولی: Ahu Yağtu؛ زاده ۱۱ ژوئیه ۱۹۷۸) بازیگر و مدل اهل ترکیه است. وی بخاطر ایفای نقش شخصیت جانان در مجموعه تلویزیونی گوزل شناخته شده‌است.

آهو یائتو

زمینه فعالیت

بازیگر مدل

تولد

۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۷۸ ‏(۴۳ سال)

ازمیر، ترکیه

والدین

هولیا یورک (مادر)

حسن نشت یائتو (پدر)

ملیت

 ترکیه

سال‌های فعالیت

۲۰۰۱–اکنون

همسر(ها)

جم ییلماز (ازدواج ۲۰۱۲–۲۰۱۳)

فرزندان

کمال ییلماز

گرگ تنها یک مجموعه تلویزیونی اکشن و درام ساخت ترکیه با امضای سینگراف است که اولین قسمت آن در 28 ژانویه 2022 با بازی حسن دنیزیاران، جیهان اونال و داملا کولبای پخش شد. این سریال داستان حماسی مبارزه با جالوت را روی پرده می آورد. جالوت تروریست فعلی است که مرزهای کشورها را بر روی نقشه تغییر داد، کشورها را به قطعات کوچک تقسیم کرد، با کودتا دولت ها را سرنگون کرد و با حامیان خود دولت های دست نشانده ایجاد کرد، درگیر هوشیاری اقتصادی، برانگیختن تبعیض قومی و ایجاد آشوب داخلی. به نام خدا مردم را فریب داد، سازمان ها و جوامع تروریستی را ایجاد کرد، این یک قدرت امپراتوری جهانی است که از سازمان های خود به عنوان پیمانکاران فرعی برای اهداف خود استفاده می کند. علاوه بر این، این سریال به کودتاهای گذشته، قتل، هرج و مرج و تروریسم ترکیه می پردازد. در پرتو گسست های اجتماعی، مبارزه بی امان خوب و بد و نقاط عطف تاریخ معاصر نیز به نمایش گذاشته خواهد شد.

Hayal Köseoğlu (زاده 20 دسامبر 1992، استانبول) یک بازیگر تئاتر و سریال ترکی است.

هایال کوسی اوغلو
تولد
20 دسامبر 1992 (29 ساله)
استانبول، ترکیه
ملیت
بوقلمون
تحصیلات
بخش نمایش و بازیگری دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه آیدین استانبول
حرفه
بازیکن
سال های فعال
1998-اکنون
زندگی و شغل را ویرایش کنید
Hayal Köseoğlu در 20 دسامبر 1992 در استانبول به دنیا آمد. او تحصیلات خود را در دانشگاه آیدین استانبول، دانشکده هنرهای زیبا، گروه نمایش و بازیگری به پایان رساند. کوسو اوغلو که در سنین جوانی با بازیگری آشنا شد، اولین تجربه بازیگری خود را در سریال روحسار که از کانال دی پخش شد در سن 6 سالگی تجربه کرد. 

سریال

فیلم

Gülçin Hatıhan (زادهٔ ۱۹۷۲، باکرکوی، استانبول) بازیگر و هنرمند تئاتر ترکیه است.

گلچین هاتیهان
تولد
21 دسامبر 1972 (سن 49)
باکرکوی، استانبول، ترکیه
ملیت
ترکی
حرفه
بازیگر سریال و تئاتر
ویرایش شغلی
او در سال 1972 در استانبول به دنیا آمد. هاتیهان پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی، متوسطه و دبیرستان در استانبول، تحصیلات ابتدایی خود را در مرکز هنری تئاتر مجدات گزن دریافت کرد. بعداً در تئاتر E.S.E.K که توسط گوخان سمیز تأسیس شده بود حضور داشت. هاتیهان که به مدت 10 سال در نیویورک زندگی کرد و در مارس 1999 به آنجا رفت، اولین نمایش موزیکال ترکی را در برادوی کارگردانی کرد. او رئیس هیئت اجرایی تئاتر در بساد (انجمن هنرمندان باکرکوی) و مدرس کلاس آمادگی هنرستان است. او از سال ۱۳۸۳ به طور همزمان بازیگر و کارگردانی می کند. او کارگردان موزیکال های ترکی است که برای اولین بار در برادوی روی صحنه رفت. (Hiseli Wonders Kumpanyası، 2009، Beacon Theatre، NY) او همچنان در ترکیه کارگردانی می کند. آخرین نمایش او تلویزیون جمهوری است که در تئاتر شهرداری باکرکوی اجرا شد.

Melike İpek Yalova (زاده ۲۹ آوریل ۱۹۸۴، استانبول) یک هنرپیشه اهل ترکیه است.

ملیکه ایپک یالووا
تولد
29 آوریل 1984 (سن 37)
استانبول، ترکیه
ازدواج

Altuğ Gultan (2019–2021)

والدین)
یوکسل یالووا (متولد 1955)

ملیکه ایپک یالووا در 29 آوریل 1984 در استانبول به دنیا آمد. یالووا که پس از دپارتمان روابط بین‌الملل در دانشگاه بیلکنت، در رشته سیاست‌های بین‌المللی و مدیریت بحران در دانشگاه ساپینزا رم تحصیل کرده بود، در سریال قرن باشکوه نقش «ایزابلا ایزابلا کاستیلی» را بازی کرد. او از سال ۲۰۱۹ با بازی در نقش موژگان حکیموغلو/آکایا در سریال تلویزیونی Bir Zamanlar Çukurova به حرفه بازیگری خود ادامه داد. او این سریال را در قسمت 97 که در 20 می 2021 پخش شد ترک کرد. وی از 14 دسامبر 2021 در سریال زندانی ایفای نقش می کند.

سرای کایا (زاده ۴ فوریه ۱۹۹۱) یک هنرپیشه اهل ترکیه است که برای بازی در نقش لنا خاتون در سریال تاریخی موسس عثمان شناخته شده‌است.

سرای کایا

زادهٔ

۴ فوریهٔ ۱۹۹۱ ‏(۳۰ سال)

استانبول، ترکیه

ملیت

ترکیه

پیشه

بازیگر

سال‌های فعالیت

2012–تاکنون

وبگاه

www.seraykaya.com.tr

اوایل زندگی

سرای کایا در ۴ فوریه ۱۹۹۱ در استانبول ترکیه به دنیا آمد. در طول هر سال دبیرستان او تحصیلات خود را به عنوان هنرمند گریم دنبال کرد، پس از تحصیلات دبیرستانی، او در مرکز فرهنگ صدری آلیشیک ثبت نام کرد و در آنجا به اندازه کافی برای بازیگری آموزش دید.

حرفه

سرای کایا حرفه بازیگری خود را در سال ۲۰۱۲ آغاز کرد، او در سریال خیابان آرام ظاهر شد و شخصیت رزان را به تصویر کشید. در سال ۲۰۱۴، او در سریال خانواده شوهر من ظاهر شد و شخصیت میرای را به تصویر کشید. او در سال ۲۰۱۶ در سریال به اندازه کافی لبخند بزنید نقش اصلی را داشت و شخصیت گل را به تصویر می‌کشید و در آناردال اوزیاغجیلار، آسلی بکیراوغلو، آوریم دوغان و دیگران به ایفای نقش پرداختند. او در سال ۲۰۱۷ در سریال زننقش اول را داشت و شخصیت شیرین ساریکادی را به تصویر می‌کشید. کایا اظهار داشته‌است که به دلیل به تصویر کشیدن یک شخصیت منفی در این سریال، در شبکه‌های اجتماعی مورد تنفر و توهین زیادی قرار گرفته‌است. در سال ۲۰۱۹، او اولین حضور سینمایی خود را در فیلم ترک‌ها می‌آیند شمشیر عدالت انجام داد و شخصیت ماریا را به تصویر کشید. در سال ۲۰۲۰، او در سریال داستانی تاریخی تأسیس: عثمان ظاهر شد و شخصیت لنا هاتون را به تصویر کشید.

زندگی شخصی

حسن کایا، پدر سرای کایا، در ۳ فوریه ۲۰۱۹ به دلیل حمله قلبی، یک روز قبل از تولد ۲۸ سالگی او درگذشت. او مرگ پدرش را از طریق اینستاگرام اعلام کرد. در ژوئن ۲۰۲۰، مادربزرگ مادری کایا درگذشت. در سپتامبر ۲۰۲۰، کایا اعلام کرد که سرگیجه دارد. در ژوئن ۲۰۲۱، کایا در پاسخ به یک پرونده خشونت جنسی شامل دو قربانی ۷ و ۱۰ ساله اهل المالی، آنتالیا، اعلام کرد که در کودکی توسط پدر دوستش مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌است و خواستار عدالت برای قربانیان شد.

فیلم‌شناسی

فیلم

سال یادداشت نقش

۲۰۱۹ ترک‌ها می‌آیند: شمشیر عدالت ماریا

تلویزیون

۲۰۱۲ خیابان آرام رزان

۲۰۱۴ خانواده شوهرم میریا

۲۰۱۶ فقط لبخند بزن گل سرخ

۲۰۱۷–۲۰۲۰ زن سیرین ساریکادی

۲۰۲۰–۲۰۲۱ موسس عثمان لنا هاتون

۲۰۲۱– زندانی جمر اویسال

او بازیگر سینما و سریال ترکیه است.

اسماعیل حاجی اوغلو

تولد

30 نوامبر 1985 (سن 36 ساله)

استانبول، ترکیه

ملیت

  بوقلمون

تحصیلات

دانشگاه معمار سنان

حرفه

بازیکن

ازدواج

ویلدان آتاسفور

(متوفی 2010؛ تولد 2015)

دویگو کومارکی

(e. 2016؛ B. 2020)

کودک(های)

یکی

والدین)

مهمت هاچی اوغلو

بازی در یک نمایش را از کلاس پنجم دبستان شروع کرد و در گروه تئاتر مرکز هنری مجدات گزن ادامه داد. او دو فصل هم تئاتر انجام داد. او برنده دپارتمان تئاتر کنسرواتوار دولتی دانشگاه معمار سینان شد. با این حال کلاس اول را رها کرد. او در نمایشی به نام نه ماه آخرین روز ایفای نقش کرد.

فیلم ها

• 2001 - Bana Şans Dile - Çağlar
• 2003 - Karşılaşma - Osman
• 2005 - Anlat İstanbul - Fiko
• 2006 - Sınav - Mert
• 2007 - Kabadayı - Murat
• 2008 - Hoşçakal Güzin - Serkan
• 2009 - Vali - Sarp Uçar
• 2009 - Gökten 3 Elma Düştü - Ali
• 2009 - Başka Semtin Çocukları - Veysel
• 2009 - Sonsuz Bir An - Volkan
• 2010 - Çakal - Akın
• 2011 - Sinyora Enrica ile İtalyan Olmak - Ekin
• 2013 - Meryem - Murat
• 2015 - Sonsuz Bir Aşk - Volkan
• 2015 - Kafes - Mehmet Sipahi
• 2017 - Ayla - Süleyman Dilbirliği (gençliği)
• 2019 - Cep Herkülü: Naim Süleymanoğlu - Mehmet Tunç
• 2019 - Şuursuz Aşk - Yusuf
• 2022 - Kesişme: İyi ki Varsın Eren - Jandarma Astsubay Kıdemli Başçavuş Ferhat Gedik

سریال تلویزیونی

• Koçum Benim (2002)
• Bir İstanbul Masalı (2003-2005)
• Beyaz Gelincik (2005-2007)
• Sinekli Bakkal (2007)
• Gece Sesleri (2008)
• Şüphe (2011)
• Firar (2011)
• Osmanlı Tokadı (2013)
• Zeyrek ile Çeyrek (2015)
• Kayıtdışı (2017)
• Mehmetçik Kut'ül Amare (2018)
• Çocuk (2019-2020)
• Zümrüdüanka (2020)
• Hükümsüz (2021)
• Mahkum (2021-)

ملتم پامیرتان (زاده ۶ ژانویه ۱۹۷۷، آنکارا) یک هنرپیشه اهل ترکیه است.

ملتم پامیرتان
تولد
6 ژانویه 1977 
آنکارا ترکیه
ملیت
  ترک
حرفه
بازیگر سینما و تلویزیون
سال های فعال
1982-اکنون

ملتم پامیرتان بازیگری است که در سریال های اسطوره (2021)، عشق و مجازات (2010) و دختر سفیر (2019) نقش ایفا کرده است.

این بازیگر که فارغ التحصیل رشته تئاتر کنسرواتوار ایالتی دانشگاه Hacettepe بود، اولین بار در سال 1982 در فیلم Adile Teyze ظاهر شد. پامیرتان در این فیلم که بازیگران مهمی چون آدیله ناشیت و شنر شن در آن ایفای نقش کردند در سنین جوانی بازی کرد.

بوسه مرال تاریخ تولد:۲۵ ژوئیهٔ ۱۹۹۹ استانبول، ترکیه بازیگری است که برای Destan (2021) (2020) Uyanis: Büyük Selcuklu و Elimi birakma (2018) شناخته شده است.

اسرا کیلیچ (زاده ۱۲ مارس ۱۹۹۱، استانبول، ترکیه) یک بازیگر تئاتر، سریال تلویزیونی و سینما اهل ترکیه است.

تولد
12 مارس 1991
استانبول، ترکیه
تحصیلات
بازیگری GSF دانشگاه بی کنت
حرفه
بازیگر

ایپک کاراپینار (به ترکی استانبولی: Ipek karapinar) زاده ۱ ژانویه ۱۹۸۴ یک بازیگر ترکیه است او در استانبول دیده به جهان گشود و از سال ۲۰۰۶ فعالیت خود را آغاز کرد. در ابتدا کار خود را با موسیقی شروع کرد و در دانشگاه معمار سینان رشته هنرهای زیبا درس‌های ویولون برداشت.

ایپک کاراپینار
زادهٔ	۱ ژانویهٔ ۱۹۸۴ ‏(۳۸ سال) استانبول، ترکیه
ملیت	ترکیه
سال‌های فعالیت	۲۰۰۶— اکنون
قد	۱۶۵ سانتی متر

اولین حضور او در تلویزیون سریال به خاطر بیاور عزیزم سال ۲۰۰۶ در نقش آمینه بود.

از آثاری که وی در آن‌ها شرکت داشته‌است، می‌توان به غنچه‌های زخمی در نقش فریده، اشاره کرد.

الیف دوگان (زاده 6 سپتامبر 1994 ) یک هنرپیشه اهل ترکیه است. دوغان فارغ التحصیل رشته موسیقی از دانشگاه استانبول، کار خود را با بازی در سریال تلویزیونی Aşk Laftan Anlamaz آغاز کرد و با Hayat Bazen Tatlıdır به فعالیت خود در تلویزیون ادامه داد. او سپس برای نقش مکمل در Çukur گودال انتخاب شد و اولین نقش اصلی خود را در سریال Darısı Başımıza بازی کرد. او بیشتر با بازی در نقش آزرا در سریال Gençliğim Eyvah در سال 2020 به شهرت رسید.

دنیز باروت (زاده ۲۹ مارس ۱۹۸۳) یک هنرپیشه سینما و تلویزیون ترکیه است.

سلیم بایراکتار (زاده 17 ژوئن 1975) یک بازیگر عراقی-ترکیه است که بیشتر برای بازی در نقش "Sümbül Ağa سمبل آقا" در Muhteşem Yüzyıl حریم سلطان شناخته می شود. او با بازی در سریال اصلی نتفلیکس Rise of Empires: Ottoman ظهور امپراتوری: عثمانی به رسمیت شناخته شد.

مصطفی کیرانتپه (زاده ۲۹ ژوئیه ۱۹۷۹، ازمیر) بازیگر تئاتر و سینما اهل ترکیه است.

زندگی

او در 29 جولای 1979 در ازمیر به دنیا آمد. او از دبیرستان حرفه ای صنعتی هواپیمای کوناک فارغ التحصیل شد. او در سال 2002 از گروه تئاتر کنسرواتوار دولتی دانشگاه اسکی شهیر آنادولو فارغ التحصیل شد و در همان سال در استانبول اقامت گزید. او بین سال‌های 2003 تا 2007 در تئاتر دولتی استانبول به عنوان بازیگر شرکت کرد. او دوباره بین سال‌های 2003 تا 2010 به طور فعال روی صداگذاری کار کرد. او هنوز در شرکت سماور بازیگر است که در سال 2009 به آن پیوست. علاوه بر این، از سالی که در استانبول اقامت گزید، در کارهای مختلف سینمایی، تلویزیونی و صداپیشگی و همچنین تئاتر فعالیت داشته است.

جوایز

پانزدهمین جشنواره فیلم گلدن گلدن، بهترین بازیگر مرد، ساخت اروپا، 2008

جیوان جانووا (انگلیسی: Civan Canova؛ زادهٔ ۲۸ ژوئن ۱۹۵۵) بازیگر اهل ترکیه است. وی از سال ۱۹۷۴ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به بازگشت به خانه، موهبت اشاره کرد.

مینا وحید (زادهٔ ۱۷ مرداد ۱۳۶۶) بازیگر اهل ایران است. او حرفه‌اش را در ۱۳۸۶ با فیلم آتش سبز آغاز کرد و هم‌اکنون در آثار مختلف سینما، تلویزیون و تئاتر ظاهر شده‌است. از نقش‌های برجسته‌اش می‌توان به هایلایت (۱۳۹۶) و یک شب در تهران (۱۳۹۸) اشاره کرد. 

زندگی و حرفه

مینا وحید در ۱۷ مرداد ۱۳۶۶ در رشت به دنیا آمد. او با فیلم آتش سبز به کارگردانی محمدرضا اصلانی به دنیای سینما و بازیگری وارد شد، ولی شهرت او در سینما با فیلم دوران عاشقی به کارگردانی علیرضا رئیسیان رقم خورد؛ فیلمی که کاندیدای ده سیمرغ بلورین از جشنواره فجر شد. او در مجموعه تلویزیونی شهرزاد هم بازی کرده‌است. دیگر نقش‌های وحید در فیلم‌هایی مثل کفشهایم کو؟ ساختهٔ کیومرث پوراحمد و هایلایت شکل گرفت.

جوایز

وحید برای بازی در فیلم کوتاه کرمچاله، بهترین بازیگر نقش اول زن در جشنواره بین‌المللی فیلم مادرید شد. مینا وحید با فیلم "بعد از تو" باعنوان انگلیسی"One Night In Tehran" جایزه بهترین بازیگر زن سیزدهمین جشنواره فیلم‌های ایرانی سانفرانسیسکو را از آن خود کرد.

فیلم‌شناسی

سینما

تلویزیون

شبکه خانگی

تئاتر

• کلاغ از خوشحالی در پوست خود نمی گنجشک
• دزدان شماره ۴۳

نگار فروزنده (زاده ۳ تیر ۱۳۵۷ در شمیران، تهران) بازیگر ایرانی است.

زندگی‌نامهٔ هنری

وی کلاس‌های بازیگری را زیر نظر حمید سمندریان گذراند و سپس به سینمای حرفه‌ای ایران روی آورد. بهترین بازی او در فیلم کافه ستاره اثر سامان مقدم بوده‌است.

او بازیگری را از ۱۴ سالگی آغاز کرد. پس از بازی در فیلم پاپیتال، بسیاری از منتقدان بازی وی را ستودند. وی در دو فیلم از داریوش مهرجویی در سه نقش حضور یافت. مسعود کیمیایی، ابراهیم حاتمی‌کیا دیگر اسامی ثبت‌شده در کارنامهٔ هنری اوست. از ویژگی‌های بارز بازیگری نگار فروزنده، ایفای نقش‌های متفاوت است.همچنین بازی در اخراجی‌های ۱و۲و۳ مسعود ده نمکی از بازیهای ماندگار نگارفروزنده می‌باشد.

فیلم‌شناسی

سینمایی

نمایش خانگی

• رقص روی شیشه (مهدی گلستانه) (۱۳۹۷)
• شب‌های مافیا (سعید ابوطالب) (۱۳۹۹)

تله‌فیلم

• انتقال (علی‌رضا بذرافشان، ۱۳۸۷)
• نیلوفر کبود (سیروس مقدم، (۱۳۸۶)
• ثانیه شمار (حسین تبریزی ، ۱۳۸۷)
• برادرزادهٔ عزیز (علیرضا امینی ، ۱۳۸۸)
• دغدغه (۱۳۸۴)
• گرهٔ آخر (حسن لفافیان ، ۱۳۸۵)
• دایرهٔ تلخ (شاهین باباپور ، ۱۳۸۵)

مجموعه‌های تلویزیونی

صبا کمالی (زاده ۲۴ بهمن ۱۳۵۵ در ساری) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایرانی است.

زندگی هنری

او در سال ۱۳۷۸ مدرک کارشناسی خود را از دانشکده سینما و تئاتر دریافت کرد و همچنین دارای مدرک کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی می‌باشد. آغاز فعالیت‌های او در تئاتر به سال ۱۳۷۶ و در تلویزیون به سال ۱۳۷۸ بر می‌گردد. همچنین وی در سال ۷۸ با فیلم «متولد ماه مهر» ساخته احمدرضا درویش، نخستین بار سینما را تجربه کرد.

وی در ۲۳ سالگی (۱۳۷۷) جایزهٔ نخست بهترین بازیگر را از سومین جشنوارهٔ تئاتر تهران برای بازی در نمایش «از عدمیت تا آدمیت» بُرد.

وی در خصوص کم‌کاری‌اش در سینما و تلویزیون می‌گوید:

«من بابت هر جواب ردی که به پیشنهاد وقیحانه تهیه‌کنندگان دادم آن‌ها مرا پنج سال به‌عقب پرت کردند یک‌مشت موجودات حقیر که اسم دیگری را روی آن‌ها نمی‌توان گذاشت.»

فیلم‌شناسی

سینمایی

نام فیلم	سال تولید
امپراتور جهنم	(۱۳۹۵)
به روح پدرم	(۱۳۸۸)
همیشه پای یک زن در میان است	(۱۳۸۶)
بوتیک	(۱۳۸۲)
چشمان سیاه	(۱۳۸۱)
متولد ماه مهر	(۱۳۷۸)

مجموعه تلویزیونی

سال نام	مجموعه	نقش	کارگردان	توضیحات
۱۳۸۱	مهمان‌پذیر طوبی		علی شوقیان	نوروز ۱۳۸۳ شبکه یک
۱۳۷۹	پس از باران	مرضیه	سعید سلطانی	شبکه ۳
۱۳۸۸	رستگاران	سارا	سیروس مقدم	شبکه ۳
۱۳۸۷	آینه‌های نشکن	سیمین	جواد اردکانی	شبکه ۲
۱۳۸۷	تله فیلم کمی نزدیکتر		اصغر هاشمی	شبکه ۱
۱۳۸۸	کلانتر	پوپک	محسن شاه محمدی	شبکه ۱
۱۳۸۹	شاید برای شماهم اتفاق بیفتد	بازی در یک اپیزود	احمد معظمی	شبکه ۵
۱۳۸۲	راز شیوا		پرویز حسن‌پور	شبکه ۳
۱۳۷۸	کیف انگلیسی	زهره	سید ضیاءالدین دری	شبکه ۱
۱۳۸۹	خوش‌نشین‌ها	مهشید	سعید آقاخانی	شبکه ۳
	تله‌فیلم «سکوت مطلق»
۱۳۸۴	شهریار	عزیزه	کمال تبریزی	شبکه ۲
۱۳۸۶	روزگار قریب	ملیحه همسر سید احمد طبیب	کیانوش عیاری	شبکه ۳
۱۳۸۲	مسافر زمان (سری اول)	مرضیه	مسعود نوابی	شبکه ۲

تئاتر

نام تئاتر	سال
ز عدمیت تا آدمیت	(۱۳۷۷)
مظلوم پنجم	(۱۳۹۴)
دولت ضعیفه	(۱۳۹۶)

ریحانه پارسا (زادهٔ ۱ اسفند ۱۳۷۷) بازیگر ایرانی است. او نخستین فعالیت حرفه‌ای خود را با نقش‌آفرینی در مجموعه پدر (۱۳۹۷) آغاز کرد. 

زندگی

ریحانه پارسا اول اسفند ۱۳۷۷ در تهران متولد شد. او در رشتهٔ نمایش از هنرستان دیپلم گرفت. در ۲۱ سالگی با مهدی کوشکی هم‌خانه، و کمتر از یک سال بعد از وی جدا شد.

فعالیت‌ها

فروردین ۱۳۹۸، پارسا مهمان برنامهٔ خندوانه بود. میان‌برنامه‌ای که او به همراه سینا مهراد در آن شرکت کرد از لحاظ بازتاب در شبکه‌های اجتماعی و تعداد بینندگان تلوبیون رکورددار شد. بهمن ۱۳۹۷ هم در برنامهٔ خیابان جام جم حضور یافت و پس از پخش صحنه‌هایی از سریال پدر، اشک در چشمانش حلقه زد. اولین حضور پارسا در گفتگوهای تلویزیونی در برنامهٔ ایرانیوم در مرداد ۱۳۹۷ صورت گرفت.

نقد

حامد عنقا و بهرنگ توفیقی به خاطر انتخاب پارسا برای ایفای نقش لیلا در سریال پدر که آن زمان فردی ناشناخته بود تحسین شده و کارشان «ستاره‌سازی» خوانده شده‌است.

به عقیدهٔ آرش خوشخو، منتقد فیلم، نقش‌آفرینی پارسا در خوب، بد، جلف ۲ «نقطهٔ ضعف فیلم» بوده و او «به کلیت فیلم ضربه زده‌است».

فیلم‌شناسی

سینما

تلویزیون

تئاتر

• کروکی
• فردریک
• اولئانا
• لیگ قهرمانان مرحله گروهی
• هفت شهر عشق

موزیک ویدئو

جوایز و افتخارات

سیما تیرانداز (زادهٔ ۹ شهریور ۱۳۵۱ در تهران) بازیگر سینما و تلویزیون اهل ایران است.

زندگی‌نامه

وی دارای مدرک تحصیلی کارشناسی در رشته ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد و کارشناسی ارشد کارگردانی و بازیگری از دانشکدهٔ سینما و تئاتر است. آغاز فعالیت سیما تیرانداز از سال ۱۳۶۷ با نمایش‌های آموزشی مدرسه هنر و ادبیات صدا و سیما زیر نظر جاری سابق خود -گلاب آدینه- بود. با بازی در نقش کوتاهی در فیلم هامون ساخته داریوش مهرجویی به سینما آمد و سپس در فیلم بانو ساخته دیگر داریوش مهرجویی بازی کرد. اما سایه‌های هجوم فرصت مناسبی برای هنرنمایی او بود که برای بازی در همین فیلم نامزد جایزه بهترین بازیگر زن از یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر شد.

سیما تیرانداز با ناصر هاشمی هنرپیشهٔ صدا و سیما ازدواج کرد ولی اکنون از هم جدا شده‌اند و او سپس همسر مجید نصیری جوزانی بازیگر فیلم جاده‌های سرد شد و بعداً طلاق گرفت.

او یک فرزند پسر دارد.

فیلم‌شناسی

سینمایی

• هامون (داریوش مهرجویی ۱۳۶۸)
• بانو (داریوش مهرجویی ۱۳۷۰)
• سایه‌های هجوم (احمد امینی ۱۳۷۱)
• جاده عشق (رجب محمدین ۱۳۷۲)
• پاداش سکوت (مازیار میری ۱۳۸۵)
• شکلات داغ (حامد کلاهداری ۱۳۸۸)
• به امید دیدار (محمد رسول‌اف ۱۳۸۹)
• ع ش ق (قاسم جعفری ۱۳۹۳)
• وروجک‌ها (فرزاد اژدری ۱۳۹۳)
• فراری (علیرضا داوودنژاد ۱۳۹۴)
• ماجان (رحمان سیفی‌آزاد ۱۳۹۵)
• پشت دیوار سکوت (مسعود جعفری جوزانی ۱۳۹۵)
• به وقت خماری (محمدحسین لطیفی ۱۳۹۶)
• عطر داغ (علی ابراهیمی ۱۳۹۶)
• سلفی با دموکراسی (علی عطشانی ۱۳۹۸)
• تورقوزآباد (علی شاه‌حاتمی ۱۳۹۸)

مجموعه تلویزیونی

• آئینه (سری سوم) (۱۳۶۶)
• پنجره‌ای رو به آفتاب (۱۳۷۰)
• زندگی (۱۳۷۱–۱۳۷۰)
• پنجره‌ای رو به باغچه (۱۳۷۲)
• پشت پرده تخت طاووس (۱۳۷۴)
• بی‌بی‌یون (۱۳۷۴)
• دور باغ گذشت (۱۳۷۴)
• وکلای جوان (۱۳۷۵–۱۳۷۴)
• دومین انفجار (۱۳۷۵)
• آژانس دوستی (۱۳۷۶)
• ویروس ۲۰۰۰ (۱۳۷۸)
• آغوش‌های خالی (۱۳۷۸)
• قصه‌های شهرک سینمایی (۱۳۷۹–۱۳۷۸)
• چای قند پهلو (۱۳۸۰)
• جوانی (۱۳۸۰)
• باران عشق (۱۳۸۰)
• خانه‌ای در تاریکی (۱۳۸۲)
• رانت‌خوار کوچک (۱۳۸۲)
• حلقه سبز (۱۳۸۶)
• در چشم باد (۱۳۸۷)
• ستایش (۱۳۸۹)
• سی‌امین روز (۱۳۹۰)
• دودکش (۱۳۹۲)
• ستایش ۲ (۱۳۹۲)
• بین خودمون بمونه (۱۳۹۳)
• نفس گرم (۱۳۹۴)
• پادری (۱۳۹۵)
• بچه مهندس ۲ (۱۳۹۷)
• هیولا (۱۳۹۸)
• از یادها رفته (۱۳۹٨)
• ستایش ۳ (۱۳۹۸)
• خانه امن (۱۳۹۹)
• دراکولا (۱۴۰۰)
• دودکش ۲ (۱۴۰۰)

فیلم تلویزیونی

• بانوی آواز خوان (بازیگر ۱۳۹۸)
• چهار بهار (۱۳۸۶)
• پس از مه
• سرگیجه (۱۳۸۷)
• سایه‌های بلند گناه (شهرام شاه‌حسینی، ۱۳۸۸)

تئاتر

• «مرگ یزدگرد» (بازیگر ۱۳۷۰)
• «هتل عروس» (کارگردان)
• «دخترک شب طولانی» (کارگردان)
• «محاله فکر کنید اینطوری هم ممکنه بشه» (کارگردان و بازیگر)
• تله تئاتر «بازرس کل» (بازیگر ۱۳۸۱)
• «حیات خلوت» (بازیگر ۱۳۸۵)
• «مانیفست چو» (بازیگر ۱۳۸۷)
• «پری خوانی عشق و سنگ» (بازیگر ۱۳۸۹)
• «آواز از دورترین کرانه مه آلود زمین» کارگردان: شهرام گیل آبادی (بازیگر ۱۳۸۹)
• «خانمچه و مهتابی» (بازیگر ۱۳۸۹)
• «خدای کشتار» (بازیگر ۱۳۹۲)
• «تقدیر بازان» (کارگردان، بازیگر، طراح لباس، طراح نور ۱۳۹۴)
• «نیازمندی‌ها» (طراح و کارگردان ۱۳۹۵)
• «پاره‌های ساده» (بازیگر ۱۳۹۶)
• «یک دقیقه و سیزده ثانیه» کارگردان: شهرام گیل آبادی (بازیگر ۱۳۹۷)
• بوتولیسم (کارگردان، طراح صحنه و لباس ۱۳۹۷)
• «عاشقانه های خیابان» کارگردان: شهرام گیل آبادی (بازیگر ۱۳۹۸)
• راپسودی (کارگردان ۱۳۹۸)
• «آیینه یک روز زنده است» کارگردان:‌ شهرام گیل آبادی (بازیگر ۱۳۹۹)

سایر آثار

• خندوانه (رامبد جوان)
• دورهمی (مهران مدیری)
• شام ایرانی (سعید ابوطالب)
• شب‌های مافیا (سعید ابوطالب)
• مسابقه سینمایی «چهار، سه، دو، یک»، (از اعضای هیئت داوری)، پخش از شبکه چهار سیما (۱۳۹۸)

جوایز

• جایزه بهترین بازیگر زن از دهمین جشنواره تئاتر فجر برای نمایش مرگ یزدگرد (۱۳۷۰)
• جایزه بهترین بازیگر زن از بیستمین جشنواره تئاتر فجر
• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول در یازدهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم سایه‌های هجوم.
• برنده تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل زن از یازدهمین جشن خانه سینما برای فیلم پاداش سکوت.
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از بیست و هشتمین جشنواره تئاتر فجر برای نمایش پری خوانی عشق و سنگ ۱۳۸۸.

ترانه علیدوستی (زادهٔ ۲۲ دی ۱۳۶۲) بازیگر و صداپیشهٔ ایرانی است. او در فیلم‌های فیلم‌سازان برجسته‌ای چون رسول صدرعاملی، واروژ کریم‌مسیحی و اصغر فرهادی بازی کرده؛ و عناوین فراوان سینمایی از جمله جایزه بهترین بازیگر زن، پنجاه‌ و پنجمین جشنواره فیلم لوکارنو سوئیس، جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم آسیایی و عربی اوسیان سینه فن و سیمرغ بهترین بازیگر زن در جشنواره فیلم فجر را گرفته‌است. او در جشنواره‌های فیلم وزول فرانسه ۲۰۱۴ و فیلم هانوی ویتنام ۲۰۱۲، یکی از اعضای هیئت داوران بود.

علیدوستی به زبان انگلیسی مسلط بوده و مترجم ادبی است. او جایزه ادبی پروین اعتصامی را در پنجمین دوره برگزاری آن در قسمت ادبیات داستانی با ترجمه رؤیای مادرم، نوشته آلیس مونرو بدست آورد. ترانه علیدوستی در ویژه‌نامه شماره ۱۰۰ ماهنامه صنعت سینما که نگاهی است به سینمای ایران در دهه هشتاد، به انتخاب ۱۳۰ نویسنده و منتقد سینمایی به عنوان بهترین بازیگر زن دهه انتخاب شد. همچنین در سال ۱۳۹۰، مجله فیلم او را بهترین بازیگر زن دهه ۸۰ انتخاب کرد.

زندگی شخصی

ترانه علیدوستی در ۲۲ دی ۱۳۶۲ در تهران زاده شد. پدر وی حمید علیدوستی بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ایران و از مربیان کنونی فوتبال، و مادرش نادره حکیم‌الهی سنگ‌تراش و تندیس‌ساز است. پویان علیدوستی تنها برادرش بود که در چهارشنبه‌سوری سال ۸۳ او را از دست داد. ترانه ازدواج کرده و صاحب یک فرزند دختر به نام «حنا» است.

ترانه علیدوستی گفته که به بیماری «کلاستروفوبیا» یا «ترس از محیط بسته» مبتلا است و به همین خاطر نمی‌تواند از اتوبوس یا مترو استفاده کند. او از طرفداران جریان فمینیسم است.

فعالیت هنری

سینما و تئاتر

ترانه علیدوستی در دورهٔ دبیرستان مشغول تحصیل در رشتهٔ علوم تجربی بود که در کلاس‌های بازیگری امین تارخ ثبت نام کرد. سال ۱۳۷۹ از طریق همین کلاس‌ها برای بازی نقش «ترانه پرنیان» در فیلم من، ترانه ۱۵ سال دارم انتخاب شد. پس از این فیلم او تا سال ۱۳۸۲ در هیچ فیلمی حضور پیدا نکرد.
علیدوستی بازی در عرصه تئاتر را نیز با نمایش «فنز» تجربه کرد. سال ۱۳۸۰–۱۳۷۹ یک دورهٔ فیلمنامه‌نویسی در کلاس‌های حوزه هنری گذراند.

ترانه علیدوستی یکی از سرمایه‌گذاران فیلم اژدها وارد می‌شود! ساخته مانی حقیقی بود.

صداپیشگی

ترانه علیدوستی در پویانمایی جمشید و خورشید صداپیشه نقش «خورشید» بود.

نمایشنامه خوانی

ترانه علیدوستی در نمایشنامه آنا کارنینا که به کارگردانی هما روستا، در ۱۵ آذر ۱۳۹۳ در کتابخانه ملی و در حمایت از هنرمندان مبتلا به سرطان نمایشنامه‌خوانی می‌شد، نقش «آنا کارنینا» را اجرا کرد.

همچنین این نمایشنامه‌خوانی بار دیگر به مناسبت چهلمین روز درگذشت هما روستا (۲۳ آبان ۱۳۹۴) در کتابخانه ملی برگزار شد که این بار هم در حمایت از هنرمندان مبتلا به سرطان مراسم اجرا شد.

نویسندگی

علیدوستی علاوه بر پیشینه بازیگری، برای نویسندگی در وبگاه شخصی‌اش نیز شناخته می‌شود. علاوه بر این‌ها، داستان‌های کوتاه و نقدهای گوناگون او در مجله‌ها و روزنامه‌هایی مانند روزنامه شرق منتشر شده‌اند. در سال ۲۰۱۰ در پی انتشار مطلبی از او در وبلاگش در پشتیبانی از اصغر فرهادی که در دفاع از هنرمندان دگراندیش مطلبی منتشر کرده بود، وبلاگ این بازیگر سینما و تئاتر به دستور کمیته دولتی فیلترینگ، حذف شد و بدین ترتیب آرشیو این وبلاگ نیز از روی سایت بلاگفا حذف شده‌است.

ترجمه

ترانه علیدوستی با ترجمه داستان رؤیای مادرم اثر آلیس مونرو در نوزدهمین دوره کتاب فصل، در گروه ادبیات، شایسته تقدیر شناخته شد. در آذر ۱۳۹۵ ترانه علیدوستی با ترجمه رمان تاریخِ عشق به قلم نیکول کراوس توانست صدرنشینی پر فروش‌ترین کتاب نشر مرکز را به خود اختصاص دهد و با استقبال بی‌نظیر مردم و طرفدارانش رو به رو شد.

داوری جشنواره

آثار هنری

سینما

نمایش خانگی

ترانه علیدوستی در سریال شهرزاد ساخته حسن فتحی نخستین سریال خود را تجربه کرد.
این سریال در ۲۲ مهر ۱۳۹۴ به شبکه نمایش خانگی آمد وی در این سریال نقش شهرزاد را ایفا می‌کند. شهرزاد دانشجوی رشته پزشکی است که در سال ۱۳۳۲ با کودتای ۲۸ مرداد زندگی اش دچار تغییر و تحول می‌شود.

تئاتر

ترجمه

تاریخ عشق. نیکول کراوس. تهران: نشر مرکز، ۱۳۹۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۱۳-۲۸۶-۷

رؤیای مادرم. آلیس مونرو. تهران: نشر مرکز، ۱۳۹۰. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۰۵-۹۹۷-۲

جوایز و نامزدی‌ها

المیرا دهقانی دولت‌آبادی (زادهٔ ۵ شهریور ۱۳۷۰) بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما اهل ایران است.

زندگی هنری

المیرا دهقانی دولت‌آبادی ۵ شهریور ۱۳۷۰ در شیراز متولد شد. دارای مدرک کارشناسی ارشد صنایع غذایی است.

ورود دهقانی به عرصه بازیگری به صورت کاملاً اتفاقی رخ داده‌است. او سال اول دانشگاه با یک آگهی آموزش بازیگری مواجه شده و پس از آن با مشاهده کلاس‌های بازیگری سیامک کمالی سروستانی، شیفته بازیگری شده‌است. پس از آن آموزش بازیگری را از سال ۱۳۸۸ و تحت نظر سیامک کمالی سروستانی در شیراز آغاز کرد. در سال ۱۳۹۰ پس از ۲ سال تمرین بازیگری، برای نخستین بار در تئاتر «زمین آبی‌است مثل پرتقال» به کارگردانی سیامک کمالی سروستانی به ایفای نقش پرداخت. سپس در تئاترهای مختلفی در تهران و شیراز با کارگردان‌هایی نظیر: سیامک کمالی سروستانی، محمد یعقوبی، امیررضا کوهستانی، میترا مؤمنی، رضا ثروتی و همایون غنی‌زاده همکاری کرد. وی در سال ۱۳۹۲ با اجرای نمایش «پرتره ناتمام از کلاغ سفید» به کارگردانی سپیده کریمی در فستیوال بین‌الملل دانشکده هنر، موفق به اخذ بورسیه بازیگری از دانشکده موسیقی و تئاتر تالین از کشور استونی شد و یک دوره بازیگری «از تمرین تا اجرا» را در تالین گذراند. او همچنین در نمایش «نیمه تاریک ماه» به کارگردانی داوود بنی اردلان به روی صحنه رفته‌است.

او در آثار تلویزیونی نظیر: همه‌چیز آنجاست، سایه‌بان، پرستاران، هشت و نیم دقیقه، لحظه گرگ و میش و پس از آزادی به ایفای نقش پرداخته‌است.

وی هم‌چنین در فیلم‌های سینمایی فصل ماهی سفید و سیاه‌باز بازی کرده‌است.

فیلم‌شناسی

فیلم سینمایی

مجموعه تلویزیونی

شبکه نمایش خانگی

جوایز و نامزدها

• نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن درام تلویزیونی در نوزدهمین جشن حافظ برای مجموعه تلویزیونی لحظه گرگ و میش