فرهاد اصلانی (زادهٔ ۱۸ خرداد ۱۳۴۵) بازیگر اهل ایران است. او در سال ۱۳۹۰ برای بازی در زندگی خصوصی و خرس برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر شد. همچنین برای بازی در دختر (۱۳۹۴) مورد تحسین قرار گرفت.

زندگی‌نامه

فرهاد اصلانی در سال ۱۳۴۵ در شهر بیجار متولد شد. او در سال ۱۳۷۰ در دوره دو ساله کارگردانی و بازیگری در زمینه تئاتر از فرهنگسرای نیاوران دانش‌آموخته شد. بازی در تئاتر را در سال ۱۳۷۵ هم‌زمان با تحصیل و هم‌چنین بازی در نمایش‌های رادیویی را از سال ۱۳۷۱ آغاز نمود. وی در سال ۱۳۷۲ اولین بار در مجموعه تلویزیونی همسایه‌ها ایفای نقش کرد و سپس حضور در جلوی دوربین را در سال ۱۳۷۳ با فیلم روسری آبی کاری از رخشان بنی‌اعتماد تجربه کرد. وی در سال ۱۳۹۰ در سه فیلم خرس، زندگی خصوصی و من مادر هستم نقش‌آفرینی نمود و توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را برای دو فیلم اول نامبرده شده دریافت کند. در سال ۱۳۸۹ در سریال مختارنامه نقش عبیدالله بن زیاد را بازی کرد.

اصلانی در سال ۱۳۹۵ با بازی در فیلم دختر اثر رضا میرکریمی، توانست اولین جایزه بین‌المللی خود را از سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو دریافت کند و در ادامه هم در چهار فستیوال بین‌المللی دیگر نامزد دریافت جایزه شود.

آثار

جوایز و نامزدی‌ها

• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (سفر به چزابه) - ششمین دوره جشنواره فیلم دفاع مقدس (۱۳۷۵)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (آسمان پر ستاره) - هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۸)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (پاداش سکوت) - یازدهمین دوره جشن خانه سینما (۱۳۹۵)
• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد برای بازی در فیلم‌های (خرس) و (زندگی خصوصی) - سی امین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۰)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (قصه‌ها) - سی و دومین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۲)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (دوران عاشقی) - سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۳)
• برنده خلاقیت در بازیگری برای مجموعه آثار (عصر یخبندان، دوران عاشقی و کوچه بی‌نام) - هفتمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران (۱۳۹۴)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (کوچه بی‌نام) - شانزدهمین دوره جشن حافظ (۱۳۹۵)
• نامزد تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد در هجدهمین دوره جشن خانه سینما برای فیلم ('کوچه بی‌نام')
• برنده جایزه ویژه ستاد جشنواره چهل چراغ - برای بازی در سریال‌های تلویزیونی (۱۳۹۵)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۵)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - هجدهمین دوره جشن خانه سینما (۱۳۹۵)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - سی و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو (۲۰۱۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم باتومی (۲۰۱۶)
• برنده طاووس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - چهل و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم هند (۲۰۱۶)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - دهمین دوره جوایز سینمایی آسیا و اقیانوسیه (۲۰۱۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در (دختر) - پانزدهمین دوره جشنواره فیلم داکا (۲۰۱۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - سی‌وسومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مونس (۲۰۱۷)
• نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در (مغزهای کوچک زنگ‌زده) - سی و ششمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۶)
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (دختر) - جوایز پیففا مالزی (۲۰۱۸)
• نامزد جایزه بهترین بازیگر مرد برای بازی در (مغزهای کوچک زنگ‌زده) - جشن نوزدهم دنیای تصویر (۱۳۹۸)
• برندهٔ تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای بازی در فیلم «مغزهای کوچک زنگ‌زده» در بیست و یکمین جشن سینمای ایران (۱۳۹۸)

نیکی کریمی (زادهٔ ۱۹ آبان ۱۳۵۰) بازیگر و فیلم‌ساز ایرانی است. او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان سینما پس از انقلاب ایران است که در فیلم‌های مهمی نقش آفرینی کرده و با کسب جوایز متعدد از جشنواره‌های گوناگون بین‌المللی از موفق‌ترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی نیز به‌شمار می‌رود.

کریمی در سال ۱۳۷۲ موفق به دریافت جایزه صدف نقره‌ای بهترین بازیگر زن از جشنواره بین‌المللی فیلم سن‌سباستین برای فیلم سارا (۱۳۷۱) شد. او در بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۸۱) نیز برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانه‌ای از قفس پرید (۱۳۸۱) و واکنش پنجم (۱۳۸۱) شد. وی تاکنون با کارگردانان برجسته‌ای از جمله داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، عباس کیارستمی، ابراهیم حاتمی‌کیا، رسول ملاقلی پور ،بهروز افخمی و تهمینه میلانی همکاری داشته است. او علاوه بر بازیگری چندین فیلم از جمله شیفت شب (۱۳۹۳) و آتابای (۱۳۹۸) را ساخته‌است.

کریمی همچنین در جشنواره‌های مختلف داخلی و بین‌المللی فیلم به عنوان داور حضور داشته‌است. وی در سال ۲۰۰۷ از داوران بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن فرانسه بود. او در زمینه عکاسی و ترجمه کتاب نیز فعالیت داشته‌است.^[۶][۷] در سال ۲۰۱۷، کریمی در لیست «۳۰ تن از زیباترین زنان جهان» از سوی وبگاه بازنت قرار گرفت.

زندگی و فعالیت هنری

نیکی کریمی در ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران به دنیا آمد. وی اصالتاً تفرشی است. او از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتر را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم وسوسه به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌اش را می‌توان در فیلم عروس به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می‌دانند. پس از آن، وی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام‌های سارا و پری بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم سارا (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی‌اش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود، مورد توجه قرار گرفت و او برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.

پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی‌کیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم دو زن به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد. نیکی کریمی با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم واکنش پنجم ادامه یافت. وی برای پنجمین بار برای فیلم دو زن نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد اما برای واکنش پنجم توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را کسب کند. او همچنین جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در دو زن از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت.

کریمی پس از اینکه دستیار کارگردانی عباس کیارستمی را در فیلم A.B.C. Africa بر عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با عنوان داشتن یا نداشتن ساخت که به موضوع زوج‌های نابارور مراجعه‌کننده به کلینیک رویان می‌پرداخت. این مستند برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم دیوانه‌ای از قفس پرید به کارگردانی احمدرضا معتمدی و واکنش پنجم به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت. وی برای اولین بار در فیلم باج خور اثر فرزاد مؤتمن در یک نقش خاکستری بازی کرد.

در سال ۱۳۸۳ اولین فیلم بلندش به نام یک شب را کارگردانی کرد. این فیلم به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنواره‌های معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنواره فیلم کن مورد توجه قرار گرفت. نیکی کریمی فیلم بعدی خود به نام چند روز بعد را در سال ۱۳۸۵ و در شرایطی ساخت که هنوز تکلیف اکران یک شب در هاله‌ای از ابهام قرار داشت، او در فیلم دوم خود بازی هم کرد و فیلمی قابل قبول و تحسین شده کارگردانی کرد، ولی باز این فیلم هم به خاطر مسائل ممیزی در ایران هنوز اکران نشده‌است.

در سال ۱۳۸۶ (۲۰۰۷) کریمی به عنوان یکی از داوران بخش فیلم‌های کوتاه جشنواره کن انتخاب شد و در کنار دومینیک مال از فرانسه، دبورا نادلمن لاندیس از آمریکا و ژان ماری گوستاو لوکلوزیو از فرانسه، به داوری فیلمهای این بخش از جشنواره پرداخت.

سومین فیلم نیکی کریمی با نام سوت پایان در سال ۱۳۸۹ خورشیدی ساخته شد. این فیلم در جشنواره‌های جهانی موفق ظاهر شد و در جشنواره‌های پوسان کره جنوبی، دوربان آفریقای جنوبی، وزول فرانسه، سیدنی، دبی، کلکته، چنای هند، مانهایم آلمان، پراگ جمهوری چک به نمایش درآمد. این فیلم توانست جایزه اصلی جشنواره‌مان‌هایم آلمان و سه جایزه از جشنواره وزول فرانسه کسب کند.

وی در تله تئاتر خرده جنایت‌های زن و شوهری برای اولین بار در یک کار تلویزیونی حاضر شد.

در دومین مراسم تجلیل از سینماگران سلامت‌محور که فروردین ماه سال ۱۳۹۱ در خانه سلامت شهرداری منطقه ۷ تهران برگزار شد ضمن نمایش فیلم مستند داشتن یا نداشتن، از نیکی کریمی برای ساخت فیلمی با رویکردی هنری و اجتماعی دربارهٔ یکی از حوزه‌های مهم سلامت شهروندان، تقدیر و قدردانی شد. همچنین در این مراسم از کتاب «گزارش عملکرد سینما سلامت» توسط نیکی کریمی رونمایی شد.

در دومین جشنواره فیلم‌های فارسی‌زبان سیدنی که در شهریور ۱۳۹۲ برگزار شد از نیکی کریمی تقدیر شد. در این مراسم فیلم‌های چند روز بعد، سوت پایان و یک شب از ساخته‌های نیکی کریمی به نمایش درآمد.

در بیستمین جشنواره بین‌المللی فیلم کلکته، که در آبان ۱۳۹۳ در کلکته هندوستان برگزار شد و کریمی داوری بخش بین‌الملل این جشنواره را بر عهده داشت، در مراسم بزرگداشتی که برای وی برگزار شد تعدادی از فیلم‌های منتخب نیکی کریمی اکران شد. در سال ۱۳۹۳، وی برای کارگردانی فیلم شیفت شب و بازی در فیلم‌های مرگ ماهی و چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت، جایزه ویژه هیئت داوران سی و سومین جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد.

در سال ۱۳۹۸، او با فیلم آتابای پنجمین اثری که در مقام کارگردان در آن حضور داشت به سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر آمد، فیلمی که مورد تحسین بسیاری از منتقدان و مخاطبان قرار گرفت و علی‌رغم نظر مثبت منتقدان، این فیلم از جشنواره فجر جایزه ای دریافت نکرد و تنها در چند رشته از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی کاندید شد.

نیکی کریمی همچنین در زمینه عکاسی نیز فعالیت دارد. وی تاکنون چندین نمایشگاه عکس از کارهای خود، برگزار کرده‌است. وی تاکنون سبک‌های مختلف عکاسی همچون پرتره و… را تجربه کرده ولی عکاسی از طبیعت در آثار او چشمگیرتر است. نیکی کریمی که اعضای خانواده‌اش در انگلستان زندگی می‌کنند، بین تهران و لندن دررفت‌وآمد است.

فیلم‌شناسی

داوری

• بیست و یکمین جشنواره فیلم ترایبکا ،آمریکا(۲۰۲۲)
• یازدهمین جشنواره فیلم «جنایت و مکافات» استانبول (رئیس هیئت داوران)، ترکیه(۲۰۲۱)
• پنجاه و هفتمین جشنواره فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۲۱)
• دومین جشنواره بین‌المللی عکاسی «نگاه آبی»، تهران (۱۳۹۷)
• سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول، ترکیه (۱۳۹۵)
• سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، بخش سودای سیمرغ، تهران (۱۳۹۴)
• نخستین جشنواره سراسری فیلم کوتاه موج، کیش (۱۳۹۴)
• شصتمین جشنواره فیلم «وایادولید» (سمینسی)، اسپانیا (۲۰۱۵)
• نوزدهمین جشنواره فیلم شب‌های سیاه تالین (رئیس هیئت داوران)، استونی (۲۰۱۵)
• دهمین دوره جشنواره فیلم باتومی، گرجستان (۲۰۱۵)
• پنجمین جشنواره فیلم شهر، تهران (۱۳۹۴)
• بخش بین‌الملل سی‌وسومین جشنواره فیلم فجر، تهران (۱۳۹۴)
• بیستمین جشنواره فیلم کلکته، هند (۲۰۱۴)
• چهارمین جشنواره فیلم پروین اعتصامی، تهران (۱۳۹۳)
• پنجمین جشنواره فیلم ادینبورگ (رئیس هیئت داوران)، ادینبرو، اسکاتلند (۲۰۱۴)
• دوازدهمین جشنواره فیلم پونا، هند (۲۰۱۴)
• بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان، اصفهان (۱۳۹۲)
• بیستمین جشنواره فیلم پراگ، جمهوری چک (۲۰۱۳)
• ششمین جشنواره فیلم ابوظبی (۲۰۱۲)
• دهمین دوره جشن تصویر سال، تهران (۱۳۹۱)
• چهل و هشتمین جشنواره فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۱۱)
• چهارمین جشنواره فیلم شهر، تهران (۱۳۹۰)
• چهل و چهارمین جشنواره فیلم کارلووی واری، جمهوری چک (۲۰۰۹)
• چهارمین دوره جایزه ادبی والس (۱۳۸۷)
• پنجمین جشنواره فیلم دبی (۲۰۰۸)
• سی و نهمین جشنواره فیلم هند، گوا (۲۰۰۸)
• چهاردهمین دوره جشنواره فیلم‌های آسیایی در وزول، فرانسه (۲۰۰۸)
• بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن، فرانسه (۲۰۰۷)
• پنجاه و هفتمین دوره جشنواره فیلم برلین (۲۰۰۷)
• بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم دوربان، آفریقای جنوبی (۲۰۰۷)
• هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کوتاه ازمیر، ترکیه (۲۰۰۶)
• سومین جشنواره بین‌المللی فیلم ریکیاویک (رئیس هیئت داوران)، ایسلند (۲۰۰۶)
• پنجاه و هشتمین جشنواره فیلم لوکارنو، سوئیس (۲۰۰۶)
• جشنواره فیلم دهلی، هند (۲۰۰۶)
• جشنواره بین‌المللی فیلم دمشق (۲۰۰۴)
• جشنواره فیلم رن، فرانسه (۲۰۰۳)
• نخستین جشنواره بین‌المللی فیلم نفت (۱۳۸۲)
• چهل و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی، یونان (۲۰۰۲)

کتاب‌شناسی(ترجمه)

• عشق زمان غم (بر اساس ۱۰ داستان کوتاه از حنیف قریشی) [مجوز نشر آن صادر نشده‌است]
• مجموعه اشعار یکصد شاعر زن چینی
• نور ماه بر درختان کاج (ذن هایکو، اثر جاناتان کلمنتس)، ۱۳۸۵
• نزدیکی (رمان، اثر حنیف قریشی)، ۱۳۸۴
• بار دیگر، تولدی دیگر (اشعار برگزیده فروغ فرخزاد همراه با برگردان اشعار به انگلیسی و لوح فشرده محتوای دکلمه اشعار توسط نیکی کریمی)، ۱۳۸۳
• آوازهایی که مادرم به من آموخت (زندگی‌نامه مارلون براندو اثر رابرت لینزی)، ۱۳۸۰

جوایز و افتخارات

خارجی

• نامزد دریافت جایزه هیئت داوران از جشنواره بین‌المللی فیلم صوفیه برای کارگردانی فیلم آتابای (بلغارستان،۲۰۲۲)
• نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم‌ساز زن از جشنواره بین‌المللی فیلم داکا برای کارگردانی فیلم آتابای (هندوستان،۲۰۲۲)
• نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم تماشاگران از جشنواره فیلم کمبریج برای کارگردانی فیلم آتابای (انگلستان،۲۰۲۱)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم‌های ایرانی تورنتو برای بازی در فیلم آذر (کانادا، ۲۰۱۷)
• برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنواره فیلم شید برای بازی در فیلم آذر (آمریکا، ۲۰۱۷)
• برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنواره فیلم شید برای تهیه‌کنندگی فیلم آذر (آمریکا، ۲۰۱۷)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره براتیسلاوا برای بازی در فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت (اسلواکی، ۲۰۱۵)
• برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره بین‌المللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ برای کارگردانی فیلم سوت پایان (آلمان، ۲۰۱۲)
• برنده جایزه امیل گوئیمت از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• برنده جایزه اینالکو داوران از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• برنده جایزه دبیرستان از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• نامزد دریافت جایزه چرخ طلایی از جشنواره بین المللی فیلم‌های آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
• نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم دوبی برای کارگردانی فیلم سوت پایان (امارات، ۲۰۱۱)
• نامزد دریافت جایزه استعدادهای جدید از جشنواره فیلم‌های آسیایی هنگ کنگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (هنگ کنگ، ۲۰۰۷)
• نامزد دریافت جایزه بزرگ در جشنواره بین‌المللی فیلم فریبورگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (سوئیس، ۲۰۰۷)
• برنده جایزه بهترین فیلم‌نامه از جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام برای نویسندگی فیلم چند روز بعد (هلند، ۲۰۰۵)
• برنده جایزه عصای سفید از جشنواره فیلم تورین برای کارگردانی فیلم یک شب (ایتالیا، ۲۰۰۵)
• نامزد دریافت جایزه الکساندر طلایی از جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی برای کارگردانی فیلم یک شب (یونان، ۲۰۰۵)
• نامزد دریافت جایزه دوربین طلایی از جشنواره فیلم کن برای کارگردانی فیلم یک شب (فرانسه، ۲۰۰۵)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم قاهره برای بازی در فیلم نیمه پنهان (مصر، ۲۰۰۱)
• برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم تائورمینا برای بازی در فیلم دو زن (ایتالیا، ۱۹۹۹)
• برنده جایزه مونگولفیه نقره‌ای بهترین بازیگر زن از یازدهمین جشنواره سه قاره نانت برای بازی در فیلم سارا (فرانسه، ۱۹۹۳)
• برنده جایزه صدف نقره‌ای بهترین بازیگر زن از چهل و یکمین جشنواره فیلم سن سباستین برای بازی در فیلم سارا (اسپانیا، ۱۹۹۳)

داخلی

جشنواره فیلم فجر

• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم برای فیلم آتابای، سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۸)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم آتابای، سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۸)
• برنده دیپلم افتخار «جایزه ویژه هیئت داوران» در بخش سودای سیمرغ برای مجموعه بازی‌های وی (فیلم‌های مرگ ماهی وچهارشنبه ۱۹ اردیبهشت) و کارگردانی فیلم شیفت شب، سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۳)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم من همسرش هستم، سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۰)
• برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانه‌ای از قفس پرید و واکنش پنجم، بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۸۱)
• برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۷)
• نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۷)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم روانی، شانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۶)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم پری، سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۳)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم سارا، یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۱)
• نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم عروس، نهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۶۹)

جشن خانه سینما

• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم ستاره است، یازدهمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۶)
• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم واکنش پنجم، هفتمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۲)
• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نیمه پنهان، پنجمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۰)
• نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نسل سوخته، چهارمین جشن خانه سینما - (۱۳۷۹)
• برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، سومین جشن خانه سینما - (۱۳۷۸)

جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران

• برنده جایزه بهترین فیلم برای فیلم آتابای، چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران - (۱۴۰۱)
• برنده جایزه بهترین کارگردانی برای فیلم آتابای، چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران - (۱۴۰۱)
• نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت، نهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران- (۱۳۹۴)

جشن دنیای تصویر

• نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن سینما برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت از شانزدهمین دوره جشن دنیای تصویر(۱۳۹۵)
• نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن سینما برای فیلم دیوانه ای از قفس پرید از هفتمین دوره جشن دنیای تصویر(۱۳۸۲)
• برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم نیمه پنهان از پنجمین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۸۰)
• برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم دو زن از سومین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۷۸)
• برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم روانی از دومین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۷۶)

دیگر

• برنده جایزه بهترین بازیگر زن برای بازی در فیلم زن دوم، اولین جشنواره بین‌المللی فیلم کیش (۱۳۹۰)

امیر جعفری (زادهٔ ۱۰ شهریور ۱۳۵۳ در تهران) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی است. همسر او ریما رامین‌فر از بازیگران سینما و تلویزیون و تئاتر است.

زندگی

امیر جعفری در شهریور ۱۳۵۳ در تهران به دنیا آمد. وی دارای لیسانس مدیریت از دانشگاه آزاد اسلامی فیروزکوه است. جعفری بازیگری را در یک دوره دو ساله زیر نظر حمید سمندریان آموخت. او تا به حال پنج بار از جشنواره تئاتر فجر برنده جایزه شده‌است. وی بازیگری در سینما را در سال ۱۳۸۰ و با بازی در فیلم «نان، عشق و موتور ۱۰۰۰» آغاز کرد و با بازی در قارچ سمی ادامه داد. بازی او در مجموعه بدون شرح (مهدی مظلومی، ۱۳۸۰) اولین حضور او در تلویزیون بود. زوج او و فتحعلی اویسی در دو مجموعه بدون شرح و کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی، ۱۳۸۳) با استقبال فراوان مخاطبین مواجه شد. علیرضا جعفری برادرزادهٔ اوست.

فیلم‌شناسی

سینما

سریال

شبکه نمایش خانگی

تئاتر

• رقص کاغذ پاره‌ها" (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، سالن سایه؛ ۱۳۷۸
• "مده"(اصغر محبی) تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۷۹
• "آرتور و اوئی" (مجید جعفری) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۹
• "دل سگ" (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۷۹
• "کمدی شب سیزدهم" (حمید امجد) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۷۹
• "شب‌های آوینیون" (کورش نریمانی) تهران، جشنواره تئاتر فجر؛ ۱۳۷۹
• "کمدی رژیسترها نمی‌میرند" (حسین کیانی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۰
• "یک دقیقه سکوت" (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه؛ ۱۳۸۰
• "همان همیشگی" (ریما رامین‌فر) تهران، تئاترشهر، تالار سایه؛ ۱۳۸۱
• "پاییز" (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۱
• "۳۱/۶/۷۷" (علیرضا نادری) تهران، جشنواره تئاتر فجر؛ ۱۳۸۲
• "مرگ دستفروش" (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۵
• "شوایک" (کوروش نریمانی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۵
• "رویای نیمه شب پاییز"(کیومرث مرادی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۷
• "کابوس‌های پیرمرد بازنشسته خائن ترسو" (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۷
• "درس" (داریوش مهرجویی)، تئاتر ایرانشهر؛ ۱۳۸۹
• "شکلک" (نغمه ثمینی)، مجموعه فرهنگی اکو، تالار شمس؛ ۱۳۹۲
• «پائیز» (نادر برهانی‌مرند)، تئاتر ایرانشهر، سالن استاد ناظرزاده کرمانی؛ ۱۳۹۳
• مجلس ضربت زدن (محمد رحمانیان)، تئاتر شهر، سالن اصلی؛ ۱۳۹۵
• نمایش موزیکال «عروس مردگان» ُ، (امیدرضا سپهری)، (تهران رویال هال اسپیناس پالاس)، (۱۳۹۸)

جوایز

• بازیگری سوم، جشنواره تئاتر فجر، رقص کاغذ پاره‌ها، ۱۳۷۸
• تقدیر، جشنواره تئاتر فجر، شب‌های آوینیون، ۱۳۷۹
• جایزه اول مشترک، جشنواره تئاتر فجر، رژیستورها نمی‌میرند، ۱۳۸۰
• جایزه اول، جشنواره تئاتر فجر، یک دقیقه سکوت؛ ۱۳۸۰
• بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، پاییز، ۱۳۸۱
• بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، همان همیشگی، ۱۳۸۱
• بهترین بازیگر طنز، سریال «بدون شرح» صدا و سیما؛ ۱۳۸۱
• بهترین بازیگر سریال «برای آخرین بار» جشنواره شبکه ۵؛ ۱۳۸۴
• بهترین بازیگر سریال «میوه ممنوعه» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جام‌جم؛ ۱۳۸۶
• بهترین بازیگر سریال «زیر هشت» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جام‌جم؛ ۱۳۸۶

طناز طباطبایی قمی (زادهٔ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۲) بازیگر ایرانی است.

طباطبایی برای فیلم شنای پروانه (۱۳۹۸) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از جشنوارهٔ فیلم فجر را دریافت کرده‌است. همچنین برای فیلم بی‌رؤیا (۱۴۰۰) برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شد. او برای فیلم‌های صداها (۱۳۸۷)، رخ دیوانه (۱۳۹۳) و خشم و هیاهو (۱۳۹۴) هم نامزد دریافت این جایزه شده بود.

زندگی حرفه‌ای

طناز طباطبایی فارغ‌التحصیل کارشناسی کارگردانی تئاتر از دانشگاه آزاد تهران مرکز است. او از سال ۱۳۷۹ وارد عرصه بازیگری شد و در کلاس‌های آزاد بازیگری هیوا فیلم توانست دوره بازیگری را بگذراند. پس از یک ماه برای بازی در مجموعهٔ ذبیح انتخاب شد. اما اولین فیلم سینمایی او دیشب باباتو دیدم آیدا به کارگردانی رسول صدرعاملی بود که در فیلم به اسم خودش اولین حضورش را در فیلم‌های سینمایی رقم زد. او به جز بازیگری در عرصه‌های دیگری از جمله موسیقی و نقاشی هم فعالیت داشته‌است.

وی با بازی در مجموعه تلویزیونی میوه ممنوعه که جز نقش‌های اصلی سریال بود مطرح شد. در سال ۱۳۸۷ برای نخستین بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین از بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم صداها شد. او در فیلم مرهم توانایی‌های خودش را بیشتر نشان داد. در سال ۱۳۸۹ در فیلم گزارش یک جشن به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا بازی کرد که این فیلم توقیف شده‌است. طباطبایی در سال ۱۳۹۶ برنده تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل زن در یازدهمین دوره جشن منتقدان سینمای ایران برای بازی در فیلم ویلایی‌ها شد.

دیدگاه‌ها

حمایت از روحانی در انتخابات

طناز طباطبایی از جمله ۱۴۰ هنرمند ایرانی بود که پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲، با امضاء طوماری همراه با سایر اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان، ضمن قدردانی انصراف محمدرضا عارف به نفع روحانی، از نامزدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ حمایت علنی کرد.

او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶ نیز بار دیگر جز هنرمندانی بود که از نامزدی حسن روحانی حمایت کرد.

فیلم‌شناسی

سینما

تلویزیون

تئاتر

جوایز و افتخارات

محمدعلی شادمان (زادهٔ ۴ آذر ۱۳۷۵) بازیگر ایرانی است. اولین حضور او بر روی پردهٔ سینما در ۱۰ سالگی و در درام میم مثل مادر (۱۳۸۵) بود که برایش برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر کودک از جشنواره بین‌المللی فیلم رشد شد. او در زمانی برای دوست‌داشتن (۱۳۸۶) ظاهر شد و نقش برجستهٔ خود را در رؤیای سینما (۱۳۹۰) به دست آورد که در آن نقش یک بازیگر نوجوان مشتاق را ایفا می‌کند. شادمان برای بازی در مجموعهٔ تلویزیونی سرزمین مادری (۱۳۹۲) و کیمیا (۱۳۹۴) به شهرت گسترده‌تری دست یافت. او در ۱۳۹۸ برای نقش‌آفرینی در مردن در آب مطهر نامزد دریافت جایزهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم فجر شد.

شادمان نقش مکمل شنای پروانه (۱۳۹۸) از محمد کارت را بر عهده داشت و برای بازی در نقش اصلی مجموعهٔ یاغی (۱۴۰۱) از محمد کارت مورد تحسین قرار گرفت.

زندگی

محمدعلی شادمان در ۴ آذر ۱۳۷۵ در ایلام به دنیا آمد. او یک خواهر به نام آرینا دارد و فرزند اول خانواده است. اولین فعالیت او در سینما مربوط به بازی در درام میم مثل مادر (۱۳۸۵) بود. کارگردان فیلم رسول ملاقلی‌پور او را به‌دلیل توانایی که در نواختن ویلن داشت، برای این نقش انتخاب کرد. داستان این فیلم با بازی گلشیفته فراهانی، بعد از وقایع بمباران شیمیایی سردشت جریان دارد و او در آن نقش کودکی به نام سعید را ایفا می‌کند که با مشکلات ژنتیکی به دنیا آمده‌است. او برای این نقش برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر کودک از جشنواره بین‌المللی فیلم رشد شد.

فیلم‌شناسی

سینما

تلویزیون

نمایش خانگی

تئاتر

• قصر موروثی خاندان فرانکنشتاین - آتیلا پسیانی (۱۳۹۸)
• بداهه - آروند دشت آرای (۱۳۹۸)
• شاه ماهی - رضا بهاروند (تقدیر ۳۸امین دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر) (۱۳۹۸)
• زهرماری - علی احمدی (۱۳۹۷)
• طناب - نصیر ملکی جو (۱۳۹۷)
• سماعی زاده - رضا بهاروند (۱۳۹۶)
• زبان تمشک‌های وحشی - شیوا مسعودی (۱۳۹۶)
• نمایش نامه خوانی حشره - آیدا کیخایی (۱۳۹۵)
• مردگان بی کفن و دفن - منوچهر هادی (۱۳۹۴)
• خشم اژدها - علی احمدی (۱۳۹۴)

جوایز و افتخارات

• ۱۳۸۶: بهترین بازیگر کودک برای فیلم میم مثل مادر در سی و هفتمین دورهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم رشد
• ۱۳۸۷:جایزهٔ ویژهٔ جشنوارهٔ سینه‌کید هلند برای فیلم زمانی برای دوست داشتن
• ۱۳۸۷: پروانهٔ زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلم زمانی برای دوست داشتن در بیست و دومین دورهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان
• ۱۳۹۰: پروانهٔ زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان برای فیلم رؤیای سینما در بیست و پنجمین دورهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان
• ۱۳۹۸: نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم مردن در آب مطهر در سی و هشتمین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم فجر

پارسا پیروزفر (زادهٔ ۲۲ شهریور ۱۳۵۱) بازیگر، کارگردان تئاتر و نمایش‌نامه‌نویس ایرانی است. او فعالیتش را در اوایل دههٔ ۱۳۷۰ با حضور در فیلم‌هایی مانند شیدا (۱۳۷۷) و اعتراض (۱۳۷۸) آغاز کرد. او در سال ۱۳۸۲ نقش سربازی را در اشک سرما ایفا کرد و برای بازی در نقش یک معتاد در مهمان مامان نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر شد.

زندگی‌نامه

پارسا پیروزفر در ۲۲ شهریور ۱۳۵۱ در تهران متولد شد. او دارای مدرک کارشناسی نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانش‌آموخته رشته بازیگری از آکادمی هنرهای نمایشی حمید سمندریان است. علاقه‌مندی اش به نقاشی سبب شد تا در طی سال‌های ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹، هنگامی که او در مقطع تحصیلی دبیرستان و در رشته ریاضی و فیزیک مشغول به تحصیل بود، به خلق داستان‌های مصور بپردازد. بعد از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان در رشته ریاضی و فیزیک در سال ۱۳۶۹، پارسا پیروزفر تحصیلات خود را در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه داد، منزلی که اولین تجربه‌های بازیگری تئاتر خود را نیز از صحنه نمایش آنجا آغاز نمود. از دغدغه‌های او همچنین همواره صدا بوده‌است و زمانی را نیز از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵ به صداپیشگی پرداخته‌است. اولین حضور او در سینما در سال ۱۳۷۳ در نقشی کوتاه (شیخ سالک) در فیلم پری به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. همان سال، همزمان به تحصیل در رشته نقاشی، متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان و مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت؛ و در سال ۱۳۷۴ مشغول به آموختن بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سمندریان نزد حمید سمندریان شد. اولین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر در سال ۱۳۷۴ در نقش ماریوس در نمایش بینوایان اثر ویکتور هوگو به کارگردانی بهروز غریب پور بود. او در سال ۱۳۷۶ با اتمام رشته نقاشی در مقطع لیسانس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. همان سال با بازی در نقش هیکارو در نمایش بانو آئویی اثر یوکیو میشیما به کارگردانی بهرام بیضایی دومین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر رقم خورد. پیروزفر نمایشنامه هنر اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۸۰ کارگردانی کرد و به روی صحنه برد. هنر اولین کارگردانی او بود. در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ به تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه و همچنین تدریس کلاس‌های فوق‌العاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی پرداخت. او همچنین در سال‌های ۱۳۸۶، ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ در مدرسه فیلمسازی و پژوهش‌های سینمایی هیلاج به تدریس بازیگری پرداخته‌است. از دیگر فعالیت‌های هنری وی پس از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان که در مقاطع زمانی متفاوتی به آنها پرداخته‌است می‌توان از فعالیت در زمینه طراحی گرافیک، ساختن تیزر و مجسمه‌سازی نام برد. در حال حاضر نیز او همزمان با پرداختن به بازیگری سینما و بازیگری و کارگردانی تئاتر، در مقاطع زمانی متفاوتی به نقاشی، ترجمه آثار نمایشی اش و طراحی صحنه و لباس بعضی از این آثار نمایشی نیز می‌پردازد.

پیروزفر در مقام بازیگر و کارگردان، نمایش‌های گلن گری گلن راس اثر دیوید ممت به ترجمه امید روشن ضمیر را در سال ۱۳۹۰، نمایش نامه خوانی خدای کشتار اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۹۱، نمایش سنگ‌ها در جیب‌هایش اثر مری جونز به ترجمه خود را در سال ۱۳۹۲، نمایش بر پهنه دریا اثر اسلاومیر مروژک را در سال ۱۳۹۳، نمایش ماتریوشکا به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری خود را در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶، نمایش یک روز تابستانی اثر اسلاومیر مروژک به ترجمه خود و سپیده خسروجاه را در سال ۱۳۹۷ و نمایش ملاقات به ترجمه و کارگردانی خود را زمستان ۱۳۹۷ و بهار ۱۳۹۸ به روی صحنه برده‌است. پارسا پیروزفر در نمایش ملاقات نیز مانند ماتریوشکا خود طراح صحنه نمایشش بود.

ماتریوشکا (نمایش‌نامه)

در سال ۱۳۹۴ پارسا پیروزفر نمایش ۸ اپیزودی ماتریوشکا را که خود بر اساس داستان‌های کوتاه آنتون چخوف ترجمه کرده و نوشته بود به صورت نمایش‌های کوتاه، مرتبط و به هم پیوند خورده به صورت تک نفره (وان من شو) به اجرا درآورد. ماتریوشکا پنجمین کارگردانی او بود. کمدی درام‌هایی چند پرسوناژی که روی صحنه به صورت مونودرام به اجرا درمی‌آمدند. از نقاط قوت بازیگری پارسا پیروزفر می‌توان به سولو پرفرمنس اشاره کرد. دانش عمیق او در اجرای تک نفره و همچنین متد استانیسلاوسکی به او این قدرت شگفت را می‌دهد که کاملاً و همزمان چندین نقش را زیست کند و همه آن‌ها را به تنهایی به اجرا بگذارد. پیروزفر در اثر نمایشی ماتریوشکا خود به تنهایی ایفاگر بیش از ۳۰ نقش بود. او قبل تر نیز در سال ۱۳۹۲ در نمایش سنگ‌ها در جیب هایش بالغ بر ۱۰ نقش را، در کنار رضا بهبودی، خود به تنهایی اجرا کرده بود. طراحی مینیمالیستی صحنه ماتریوشکا با یک صندلی، یک میز و یک چراغ رومیزی آنتیک روسی و طراحی لباس این اثر نیز ایده خود او بود.

ماتریوشکا به مدت دو سال در شهرهای مختلف آمریکا و کانادا نظیر لس آنجلس، سن دیگو، برکلی، مونترآل و ونکوور اجرا شد و مورد استقبال کم‌نظیر تماشاچیان قرار گرفت؛ و پس از پشت سر گذاشتن اجراهای متعددی به دلیل استقبال کم‌نظیر تماشاگران در ایران در شهر تهران، سرانجام در زمستان ۱۳۹۶ به پایان رسید. پارسا پیروزفر برای بازی در نمایش ماتریوشکا موفق به دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر در سال ۱۳۹۵ شد.

کارنامه هنری

سینما

تلویزیون

تئاتر

صداپیشگی

جوایز

• برنده تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل برای بازی در تئاتر ماتریوشکا در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر /۱۳۹۵
• برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد درام تلویزیونی از دوازدهمین جشن دنیای تصویر (حافظ) برای بازی در سریال در چشم باد / ۱۳۸۹
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از دید مخاطبان از شبکه جهانی جام جم برای بازی در سریال در چشم باد / ۱۳۸۹
• برنده جایزه بهترین بازیگر خارجی مرد از دید مخاطبان از پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم 'خروس زرین و صد گل' کشور چین برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۵
• برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم‌های آسیایی دهلی نو^[۱۶] برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۴
• برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از هشتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم مهمان مامان / ۱۳۸۳
• نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مرد از هشتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۳
• کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از بیست و دومین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مهمان مامان / ۱۳۸۲
• نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشن خانه سینما برای بازی در فیلم اعتراض / ۱۳۷۹
• نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشن خانه سینما برای بازی در فیلم شیدا / ۱۳۷۹

داوری‌ها

• نهمین جشنواره فیلم‌های ایرانیِ استرالیا ۱۳۹۹
• خانه تئاتر ایران ۱۳۸۹–۱۳۹۰
• چهاردهمین جشن خانه سینما ۱۳۸۹
• دهمین جشن خانه سینما ۱۳۸۰
• نهمین جشن خانه سینما ۱۳۷۹

صدف طاهریان (زادهٔ ۳۰ تیر ۱۳۶۷) هنرپیشه سینما و تلویزیون، مجری و مدل اهل ایران است. وی فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۹۰ با فیلم هیچ‌کجا هیچ‌کسآغاز کرد. 

صدف طاهریان
طاهریان در ۲۰۲۰ میلادی
تولد	۳۰ تیر ۱۳۶۷ ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۸۸ ‏(۳۳ سال) تهران، ایران
محل زندگی	ترکیه
ملیت	ایرانی
پیشه	بازیگر، مدل، مجری
سال‌های فعالیت	۱۳۹۰–اکنون

او در فیلم‌های سینمایی سلام بر عشق، هیچ‌کجا هیچ‌کس، پس کوچه‌های شمرون و عصر یخبندان بازی کرده‌است. همچنین در تله فیلم‌های دارکوب و تلفن همراه نیز نقش داشته‌است. او پس از مهاجرت از ایران، کار مدلینگ خود را آغاز کرد. طاهریان به عنوان مدل با شرکت‌های آرایشی، زیبایی و نگهداری بهداشتی همکاری داشته‌است. در سال ۲۰۱۶، شرکت واتسون که به عنوان بزرگترین فروشگاه زنجیره‌ای مراقبت‌های بهداشتی و زیبایی در قاره آسیا شناخته می‌شود، با طاهریان به عنوان مدل همکاری داشت. تصاویر او همچنین در مجله‌های زیبایی و مد خارجی استفاده می‌شود.

سال ساخت : 2019

زبان اصلی : ترکی

کانال پخش: شنبه شب ها ساعت 21:30 از کانال STAR ترکیه

تعداد قسمت : 28

ژانر : کمدی, رمانتیک

کارگردان: Barış Erçetin – Cihan Vural

نویسنده: Deniz Dargı – Murat Taşkent

تهیه کننده: O3 Medya

بازیگران: Furkan Palalı, Aslı Bekiroğlu, Lavinya Ünlüer, Sadi Celil Cengiz, Gonca Sarıyıldız

سریال ترکی ” دروغ شیرین من ” که با امید زیادی پا به عرصه گذاشته بود و استقبالی که انتظارش را داشت مواجه نشد با تصمیم مشترک عوامل شبکه و تهیه کننده سریال در قسمت 28 به پایان رسید. در این سریال آصلی بکیر اوغلو Aslı Bekiroğlu و فورکان پالانی Furkan Palalı بازی کرده اند.

دانلود سریال دروغ شیرین من

خلاصه داستان سریال دروغ شیرین من

داستان به ظاهر معصوم نجات و سونا که از دنیاهای متفاوتی هستن که با یک دروغ شروع میشود و به سمت عشق میرود..
همه چی با یک دروغ شیرین شروع می‌شود.
نجات در حال زندگی با دخترش کایرا هست. آیلین، مادر کایرا وقتی کایرا بچه بود ترکشون کرده نجات هم برای اینکه دختر کوچکش ناراحت نشه گفته مادرش در آفریقا ماموریت مهمی دارد و سال ها از زبان مادرش برای دخترش نامه مینویسه.. وقتی تولد 6سالگی کایرا نزدیک میشه نجات میفهمد دخترش انتظار دارد مادرش در تولدش بیاید.
هر چقدر هم نجات تلاش میکند کایرا را از این فکر دور کند دختر کوچولو با هیجان باور دارد مادرش می آید. نجات با بیچارگی سعی میکند با همسرش که چندین ساله حرف نزده ارتباط برقرار کند.

سریال دروغ شیرین من چند قسمت است ؟

سریال دروغ شیرین من در ژانری رمانتیک و کمدی، فیلمبرداری آن به اتمام رسیده است. در این سریال بازیگرانی از جمله آلپ ناوروز در نقش سرهات و جرن ییلماز در نقش زمرد بازی می کنند.

تعداد قسمت های سریال ترکی دروغ شیرین من، 28 قسمت می باشد. دلیل فینال شدن در قسمت 28، ریتینگ پایین سریال می باشد